Posts By: احسان دانش

ہما روچ ءَ کہ من چہ تراک ءَ پد مردمانی گوشت ءُُ پوستانی ٹکر روڑانی سرا دیست اَنت داں ہما روچ ءَ منا چہ وتی جند ءِ ساہگ ءَ چہ ہم ترسیت۔ہمے ترسیت روچ پہ روچ گیش بوہا ن اَنت۔ نوں وَ میست ءَ ہردومی مردم ءَ چہ من ترسیت کئے زانت کہ چریشاں کئی سینگ ءَ بمبے بندوک بہ بیت۔ مارکیٹ ءَ شوپنگ کنگ ءَ نزیکیں مردمانی کش ءُُ گور ءِ مردمان چہ ترسیت،ہوٹل ءَ چاہ ءِ ورگ ءَ،ہمے ترس ءِ سبب ءَ من مجلس ءُُ دیوان یلہ کتاں منی ہمے ترس ءَ منی پادہمک مجلس ءَ داشت اَنت۔من ہمک دمان ہمے گمان اَت کہ انوں تراک بیت ءُُ مردم ٹکر ٹکر بنت۔

روچ ءِ بکگ ءَ گوں کہنیں ماڑی ءَ چہ چپچلانی یک رمبے ءَ دیم پہ آزمان ءَ سر چست کت۔اے رمب ءَ شپ تہاری ءَ ہما چیزانی دیست کہ روچ ءُُ رحمانی کس اِش دیست نہ کنت۔ایشاں دیست کہ چیزے ناشناسیں مردم قبرے پٹگ ءُُ ایشی ءِ تہا لاش ءَ درکنگ ءَ انت۔

آ منی شاہ زانت اَت۔آئی ءَ بازیں سرپدی یے من ءَ داتگ۔اے پیمیں گپاں آ سک زبر اَت۔آئی ءَ گشتگ اَت کہ اے درائیں گپ آئی ءَ چہ کتاباں دربرتگ اَنت۔چہ ہما روچ ءَ من کتابانی بہا زورگ بندات کت۔