Posts By: الطاف آزادؔ

بلوچی لبزانک ءِ پڑ باز پراہءُُ شاہگان انت ایشیءِ تہا ہمک پڑ ا دور بکنے گڑا انچوش سما بیت گشئے سرجمی ءَ انگت آوڑیں سائنسی رنگ ءَ پٹ ءُُ پول نہ بوتگ ءُُ دیم ءَ نہ اتکگ۔

شوہاز نزاناں کہ ترا شوہاز چہ کجا گون انت ءُُ کجا چہ شوہازتگ بلئے تئی شوہاز یک حقیقی شوہازے زانگ بیت ۔ عبداللہ شوہاز ! تو منی نزیکیں سیادیے ، آژناگے ءُُ نہ کہ جوانیں دلی دوستے ات ۔ بلئے بس ترا چہ ۲۰۱۷ ءَ پد زاناں کہ توکئے ءُُ کئی سیادی چہ کجا انت ۔

بختاور ! مروچی ویلنٹائن روچ درائیں عاشق وتی محبوب ءَ پل دئیگ ءَ انت ءُ من وت کشی کنگ ءَ اوں ۔۔۔۔۔وھدے منی نمدی تر ارسیت گڈا من زمین ءِ سرءَ کپوک بنت ۔ ءُ منی ساہ دراتکگ ۔ھچبر اے دل نہ آر تگ ات وت ءَ یک روچے کش اں بلے وھد ءُ جاوراں بے وس کتگ کہ نوں من زندگی ءَ دراءَ اللہ ءِ باھوٹ کنگ ءَ اوں ۔من گوں دل ءُ جان ءَ ترالوٹ اتگ ۔ تئی حاترا من وتی ناکو وانند گیں جنک یل ءَ داتگ آمیڈیکل کا لج ءَ چہ انجیئرنگ کنگ ءَ چہ پد بالی گوراب ءِ (پائلٹ) جو ڑ بوھگ ءَ ات من رد کتگ ات کہ من ویڑک پاس کتگ ۔

ہزار نازیں پہ حانل ءَ سر ءُُ چماں انت کہ وتی حیالانی دنیا ءَ ہمک ساعت ءَ گوں حانل ءِ حیالاں گوازی کنگ ءَ انت ۔چوشکہ آئیءِ حانل گلزمین ءُُ آئی ءَ دلی دوست بوت کن انت یا آپہ وتی دوست بوت کن انت یا آ پر وتی دوست ءَ گل زمین ءَ دوست داریت کہ اگاں گلزمین مات انت ءُُ آئی ءِ ہر چیز زیبائی ءُُ درور انت ہمے واب ءُُ حانل ہم بے درور انت ۔

لبزانک زند ءَ تمائیں پڑا وتی ھیالاں پیش داریت چوشکہ آرنلڈ گش ایت کہ لبزانک زند ءِ آدینک انت ،ادا چہ زانگ بیت کہ لبزانک ءِ تہا ہمک چیز ہوار انت ادا گدار ،آزمانک ،شاعری ،کسمانک،ءُُ دگہ پڑ ءَ اگاں چمشانک دئیگ بہ بیت یا دگہ ہمک پڑا وتی یاد گار ایر انت چوشکہ اد ءِ سیادی گوں انسان ءَ انت ءُُ انسان ءِ مارشتاں گوں بندوک انت ۔ہمک بنی آدم وتی مارشتاں وتی وڑا درشان کنگ ءِ جہد ءَ کنت ہمے وڑا بازیں وتی شاعری ءِ تہادیم ءَ کاریت ۔

بلوچی لبزانک ءِ پڑا اگاں چمشانکے دئیگ بہ بیت لبزانک ءِ تہ ابزیں چیز است انتءُُ گندگ ءَ کیت انت من ادا بس بلوچی لبزانک ءِ پڑا یک باز جوانیں ءُُ نوکیں گدارکے ءِ بارو ءَ وتی حیالءُُ مارشتان درشان کناں من مزنیں زانتکارے نیاں من بس ہر چیز ءَ واناں گڑا دوست بیت پدا دل ءِ لہڑانی درشان کنگ ءِ واستہ ءَ دو دانک نبشتہ کناں دانکہ دل ءَ لہڑ کم بہ بنت منی وڑیں نودربرے انگت گدارک ءِ بارو ءَ بازیں حیال نہ زانت ۔