تئی منی واہگاں ہوشامے سرا دنت
موسم اوں من ءَ مرچی دگہ وامے سرا دنت

نیم روچ ءِ وھد اَت۔یک پیر مردے یک ہُشکیں درچک ئے چیرا نشتگ ءُُ دست ءِ سرا ات انت۔روچ ھم سک گرم اَتءُُ آ درچک ءَ را نہ ساھگ ءِ است اَتءُُ نہ شریں ٹال ءُُ تاک ءِ پِر اَت۔پہ آئی ہچی پشت نہ کپتگ اَتءُُ گوات ءَ را ہچ بزگ نہ بوت کہ یک تاک ءِ بِل ءَ کہ درچک وت شات بہ بیت کہ گوات ءَ منی سرا بزگ کتءُُ پہ منت ءَ دانک ءِ پشت بہ کپیت۔

لزانک ہما زندگیں چیزءِ وڑ ءَ اِنت کہ آئیءَ را ورد ءُُ وراک ءِ ہر دمان حاجت بیت ،آئیءِ وراک لبزانک ءَ نوک نوکیں تجربت ءُُ آئیءِ ہما تک ءُُ پہناتاں نبشتہ کنگ کہ آئیءِ ہما وہد ءَ حاجت بہ بیت ۔بلئے بیاکہ بلوچی زبان ءِ تہا نبشتہ کار وَ باز اِنت بلئے لبزانتکار

اے میان ءَ وانگجاھانی کتاب اسلامی جوڈ کنگ بوتاں ءْ سوجکاراناں ھمے گْشگ بوت کہ ہر چیزے وانین ات آ اسلامی علم ءِ مطابق ءَ بہ بیت۔دیمترا ((رابطہ ہی)) ،کارانی توک ءَ ھم اسلامائزیشن ءِ پروگرام آرگ بوت، چوشکہ ” خداحافظ” ءِ بدل ءَ “اللہ حافظ ” ءِ گشگ ءِ

کاگدی دراہ بادشاہاں ما نزانت
زرگریں مئے ناھداہاں مانزانت
گُنگیں درداں من کئی جاہ ءَ براں

تئی ہستی ءِ بت ءَ گوں دل ءِ دستاں اڈ کناں
تو بس سرین لنٹاں وتی زند ءَ گٹ جناں
بے گوْم بہ بیت ہمنچو ،ہمنچو دل ءَ بہ کنت
زپتاپیں کچلاں من پتو بینگاں بجاں

ہما مردم کہ کلاں گیش راج ءِ درد واری ءَ کنت آ کلاں گیشدردیگ کنگ بیت ۔اے نہ ایوک ءَ بلوچانی گورا است انت بلکیں جہان ءِ درائیں مردگیں راجاں انچو بوہگ ءَ اِنت ۔پمشکا ما گوں کس ءَ اے تک ءَ گلہ ءُُ زنگے درشان مہ کناں کہ پلانی ءَ انچو کار کتگ