بلوچی زبان ء نوکیں نبشتہ کار ، کواس، زانتکار، شائر ءُُ نوکیں شہنبشتہ کارانی ھمک نبشتانک کہ نبشتہ بو گا انت باز وھد ءَ گمان بیت کہ آ بلوچی ءِ چہرگ ءَ ھم نجنت۔ ابکئی گپ اش انت آ نبشتہ کار بلوچی زبان ءِ دیمرھی ءِ بابت ءَ وتی
چہ کسانی ءَ من ءَ دوچیز ءِ ھب ءُُ واہگ انت کتاب ءِ وانگ ءُُ تر ءُُ گرد ءِ اے ہر دو واہگ تنی وہد ءَ جوانیں رنگ ءَ سرجم نہ بوتگ انت کتابانی زرے است کہ آئیءِ تہا اوژناگ نہ بیت ہمے رنگ ءَ دنیا پراہ ءُُ شاہیگان انت پہ تر ءُُ گرد ءَ ہلاس نہ بیت۔پیسر ا من سعودی عرب
آ گوات ءَ باریں کجا برتگ اَت ۔آتئی دست ءَ بہ کپ ایت من زاناں آ کارا نئیت ۔نوں روچ ءَ ساڑینتگ اے مہرگ توچہ وتی مات ءِ گور ءَ پچ گپتگاں اشاں پدا آئی ءَ بدئے ۔‘ منی ہمروئیں تروزہگ کندگ ءُُ من ءَ گلاگ زورگ ءَ ات ،تو ہر وہد ءَ منی دّتک کلاگ زرتگ
محمد بیگ بیگل ءِ بیرانی پہ بلوچی لبزانک ءُُ زانت ءَ ٹوہیں تاوانے پرچکہ محمد بیگ بیگل وڑیں زانتکار ءُُ لبزانککارے ءِ دوبر ماں بلوچی زبان ءَ ودی بوہگ نہ بوتگیں ہبرے۔محمد بیگ ۱۲ اپریل ۲۰۱۷ ءَ ماں کراچی ءَ بیران بوت آئی
’’تماش ءَ کن اِت بلوچانی ایم فل ءُُ پی ایچ ڈی ءِ ھاترا ءَ یک بنگپے گیش بوت۔۔۔۔۔‘‘ اے حبر من چہ انچیں کواسے ءِ دپ ءَ اِش کتاں دریگتے ا ے سہت ءَ من کر بوتین اَنت۔بلئے چے کنئے ’’ بے سریں راج ءُُ بے سریں سودا‘‘مئے راج ءَ را زانہ کدی سد بوتگ کہ باری مرچی
(۸مئی ۱۹۲۲ ۔ ۱۹ ستمبر ۲۰۱۶)
بابائے بلوچی گلُین ماما عبداللہ جان
شتئے اِشتئے مارا بردا گوں گمان
واجہ محمد بیگ ۱۹۳۶ ءَ کراچی ءَ بوتگ ءُُ لیاری ءَ رستگ ءُُ مزن بوتگ ۔شاعری ءَ ابید محمد بیگ بلوچ، اردو ءُُ انگریزی زبان ءِ منتگیں کلمکارے ۔ آزمانک ءُُ مزاحیہ نگاری آئی ءِ خاصیں سیاہگ انت ۔ بلوچی گرائمر ءِ سر ءَ آئی ءَ بازیں پٹ ءُُ پولے کتگ
بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءِ جوانیں نبشتہ کارواجہ محمد بیگ بیگل یکم جون سال 1936ءَ واجہ محمد قاسم ءِ گس ءَ کراچی ءَ ودی بوتگ۔ بنداتی وانگ چہ کراچی ءِ دربرجاہاں دربرتگ،وانگ ءُُ زانگ ءِ وھداں آئی ءَ لبزانک ءِ نیلیں زرءَ وتی گاماناں
عشق ءِ نوکی بچار تہا کپتگ
دل منی مہرگے کجا کپتگ
اے وڑیں حال ہمروچ حالتاکاں شنگ بنت کہ کار ءُُ روزگار ءَ مردماں دارگ ءِ وہد ءَ ناروائی کنگ بوتگ ۔روزگار ءِ دروسیلہانی سرا وزیر ءُُ مزن مزنیں آفسر نشتگ انت کہ آ نزور ءُُ ناتوانیں مردماں داں جوانیں روزگاراں سر بوہگ ءَ نیل انت اے کارانی تہا ہندی سردار