ہنچو ہپتگ گوست انت پدا زیوس ءَ سما بوت کہ بے تاہیری ءُُ موتک ءِ تواراں آئی ءِ واب حراب کتگ ۔وہدے آئی ءَ چم جہل ءَ زمین شانک دات انت آئی ءَ دیست کہ درائیں زید ءُُ ندارگ گمیگ انت ہچ نہ رستگ ات ۔زمین ہشکی ءَ ستکگ ات ۔درچکاں تاک شانتگ ات انت ۔

منی وتن دوست بیت چو ساہ ءَ
منی وتن درپش دنت چو ماہ ءَ

اے یک تاریخ ءِ حقیقتے کہ قومی زلم ءُُ نا انصافی ءِ بندات ھما وھدءَ بنت وھدے سال 1948 ءَ ڈھاکہ ءَ تران کناں ءَ گُشت کہ پاکستان ءِ قومی زبان اردو بیت ۔

ڈیمیٹر ءِ مطلب انت کشت ءُُ کشار ءِ مات۔آئی ءِ دومی نام اَنت سیسرس( گندیم ءِ دیھ) چمیشی ءَ چے لبز سیریل (دان) درکپتگ۔آ دانانی دیھ ات ۔آ کِشگ ءُُ رونگ ءِ شاہ بانک اَت۔آ کشار رودینگ ءِ شاہ بانک اتَ ۔

بقول روسو ئیگ ءَ کہ جہان برگشتگ آ چہ وتی ابرم ءَ سستگ ءُُ جتا اِنت ۔پمشکا ایمنی روچ پہ روچ گار بوہان اِنت ۔یک دورے انچیں بوتگ کہ ملکاں گوں ملکاں جنگ کتگ،بادشاہ ءُُ حاکماں وت ماں وت جنگ کتگ

من ءَ تو نہ چارئے
گوں دگراں ہوارئے

درد ءِ لذت گران کپتگ نوں سما بوتگ من ءَ
مئے سرا چہ شان کپتگ نوں سما بوتگ من ءَ