انسانی چاگردءِ تہءَ لہتیں انچیں تمردیں مردم ودی بنت کہ آہاں دنیاءِ زلورت نہ بیت بلکیں پراہاں دنیاءَ کار کپیت۔ اے وڑیں بنی آدم زندمانءِ بنکی ارزشتءَ سرپد بوگءِ ھمراہیءَ اے زمینءِ سرا آئیگءِ وتی جندءِ مولءُ مراداں ھوں زان اَنت۔ دنیاءِ راجدپترءَ اگاں بچارئے ترا دو تہرءِ مردم دست کپیت۔ یکے ھما کہ آہاں بمب، تیرءُ توپگءُُ ٹوپ جوڑ کتگ اَنت کہ چریشاں ھمک روچ سدانی ھسابءَ مردمانی زندمان پلگ بوگا اِنت۔

سالے باریں چنت شیتان، شیتان ءِ قبر ءَ سنگ جنت ءُ کیت؟ پہ دوستے ءَ بلکیں جتتگیں پل مزنیں گپے بلے شیتان پہ پرے سنگ ءَ ھچ گلگدار نہ اِنت پمشگہ گوش انت کہ زانت مزنیں طاقتے۔ ھمک سنگ ءَ باریں شیشان چنچو قہقہہ جنت۔ مھلوک گل اِنت کہ شیتان ءِ چم ءَ سنگ جنت۔ شیتان دو ھنچو کہ یک چم اِنت ھر کس ءَ یک چم ءَ چارایت۔ ریا ءُُ رو نزانت۔ شیتان قہقہہ جنت کہ مردم آئی ءِ چم ءَ سنگ جنگءَ چنچو سفر بُراَنت ءُُُ کاینت۔

ماں دگنیا ءِ وردنی ءُُ نوشگی چیزبے کساس انت بلئے لہتیں وردنی ءُُ نوشگی چیز است کہ شد ءُُ تن ءِ برگ ہمرئی ءَ درد ءُُ توشت ءِ ہم درمان انت۔ ہمے وردنانی تہا یکے ڈلگ انت کہ وشیں وردنے ءِ ہمرائی ءَ شریں درمانے ہم است انت۔ بلوچستان ءِ جوان تریں دہلانی تہا یکے ڈلگ انت کہ شش ماہ ءِ سرا جوڑ بیت۔ چونائی ءَ چہ گلہ ءَ باز دروشم ءِ ورگ جوڑ کنگ بیت چریشاں نگن،دانکو، سبزک، ہیرہ،بلوڈ، ءُ ڈلگ یاکہ موش جوڑ کنگ بیت۔

شہید زاہد آسکانی سیادیءَ منی برات زتک بزاں کہ آئی پت منی ناکو زتک اِنتءُْ مئے دمگاں ناکو زتکءَ برات گْشاں ءُْ ناکو زتکءِ زہگءَ برات زتک گْشاں.من عمرءَ چہ شہیدءَ باز کستر بوتگاں بلے مدام کہ ما یکجاہ بوتگاں آئی منءَ ناکوءِ نامءَ توار کْرتگ اَت.ما چہ کسانیءَ بگر تاں یک بلاہیں وہدےءَ یکیں میتگءَ زند گوازینتگ اَت.یکیں لوگ، یکیں میتگءُْ یکیں دمگءَ مئے کسانی گوستگ اَت۔

سئے چار سال انت کہ بلوچی اکیڈمی وتی چھاپ کتگیں کتاباں پہ نودربر ءُُ وانوکاں مفت ءَ بہر کنگ ءَ انت۔ چرے گپ ءَ بازیں مردم حیران انت ءُُ گوں اکیڈمی ءَ دل رنج انت کہ اکیڈمی پرچہ کتاباں مفت دنت۔ آہانی گوشگ انت کہ ایشی ءِ نقصان ایش انت کہ یکے وَ بلوچی ءِ وانوک کتاب بہا نہ زور انت گڑا نبشتہ کار ءُُ چھاپکاراں تاوان انت کہ آہانی پرنٹنگ ءِ حرچ ءُُ درچ در نئیت،دومی ایش کہ کتاب اگاں مفت بہ رس اِیت گڈا کتاب ءِ ارزشت کم بیت۔

شعبہ بلوچی بلوچستان شہدربرجاہءِ چیردستیءَ بلوچی زبانءِ نمیرانیں تژنءُ بچکند نویس ھُدا مرزی محمد بیگ بیگلءِ یاتءَ 29نومبرءَ یک جستءُ پُرسی دیوانے برجم کنگ بوت۔ شعبہ بلوچیءَ برجم بوتگیں اے جُستءُ پرسی دیوانءَ بی ایس بلوچی، ایم اے بلوچی، ایم فل اسکالرءُ پی ایچ ڈیءِ نودربراں بہر زُرت۔ اے دیوانءَ نودربراں بلوچ،بلوچی، بلوچستانءِ راجدپتر، سیاست،دودءُ ربیدگ ءُ زبانءُ لبزانکءِ بابتءَ جُست کنگ بوت اَنت۔ ہر یک جستےءِ راستیں پسوءَ پہ دہ کتاب پہ نودربراں سوگات ایر اَت۔سوبمندیں نودربراں پانزدہ سدءِ کچءَ کتاب داد دئیگ بوت اَنت۔

من ھما اِنت کہ ھُد ا ءِ جوڑ کرتگیں زند ءُُ زندمانی ءِ تہا اتکگ اَنت،من ءَ سوج ءُُ سر کنگ بوھگ اِنت کہ چو کنگی انت، کہ اے راہ ءَ روگی اِنت،گوں ایشاں نندگی اِنت،چو ورگی انت،وپسگی اِنت،کندگی انت،گریوگی اِنت،ءُُ یک روچے کیت پدا گشنت کہ چو ں مرگی اِنت۔ برے برے ھیال کیت کہ اے درائیں چیز زانا پہ منی گشگ ءَ جوڑ کنگ بوتگ اَنت؟ اگاں ھو، گڈاں واجہ ھُدا ءَ اے بلائیں سرگ ءُُ سرگ ءِ تہا دماگ چیامان کتگ،ھمے دماگ ءِ تہا سنچ ءُُ زانگ پرچہ ودی کتگ،پہمگ ءُُ مارشت ءِ سنچ پرچہ داتگ، بس ھمے گڈ ءُُ منج ءَ بنی آدم زندگی کنگ اِنت۔