واجہ انور صاحب خان بلوچی زبان ءِ نامداریں شاعرے ءِ جہت ءَ پجارگ بیت ۔واجہ ءِ شاعری ءِ تنی وہد ءَ چشیں پولکاری یے نہ بوتگ کہ آئیءِ شعرانی جتا جتائیں تک ءُُ پہناتے دیم ءَ بئیت انت بلئے آئی ہمک دیوان ءَ کہ شعر وانتگ باج برتگ ،ہمک مجلس ءَ کہ نشتگ کہ الم ءَ آئی ءَ را شعری داد رستگ اے دگہ گپے کہ بلوچی لبزانک ءَ واجہ انور صاحب خان ءَ را شاعری ءِ آ لڑ ءَ ہوار نہ کتگ کہ عطا ،سید ،کریم ،مرادءُُ اے دگہ بہ بنت۔

بلوچی زبان ءِ مزن نامیں شاعر ءُُ بچکند نویس واجہ انور صاحب خان ءِ بیرانی پہ بلوچ ءُُ بلوچی لبزانک ءَ مزنیں تاوانے گوستگیں سال ءَ واجہ ءِ برات اکرم صاحب بیران بوتگ اَت ءُُ اے سال ءَ واجہ انور صاحب ۔بلوچی لبزانک ءَ ہردو براتانی نمیرانی کردے بوتگ ۔

ہما کہ گمان اَت آ راست ءُُ پہک اَنت ،ہماکہ نہ پہکی دل ءَ اَت آ زاہر بوتاں ،بازیں مردمے بہا بوت،بازیں بہازورگ بوت،بازیں پہ ترس ءُُ بازیں پہ ہُب سیم ءُُ زر بوت ،زاہ ءُُ ملام بوت،ڈاہ ءُُ بیہار بوت بلئے گچین کاری ءِ روچ آسر بوت۔

سلیمان ءَ یک رندے پدا آدینک ءِ تہا وتارا چارِت، وتی پاگ ءِ تچک کُت، تسبیح ءِ زرت اَنت، سواس ءِ پاد ءَ کتنت ءُ دیم پہ کہدا شہسوار ءِ بیٹھک ءَ رھادگ گپت۔ مزنی شانیں گاڑی آنی آؤکائی ءُ دنز ءُ گبار آئی ءَ دور ءَ چہ گندگ بوت اَنت۔

اے پراہ ءُُ شاہگانیں دنیا ءِ تہا مزنیں راج ءُُ قومے اتکگ ءُُ ردوم زرتگ بلئے آہانی نام ءُُ نشان نوں انچو گار انت کہ کسے آہانی بارہ ءَ زانت ہم نہ کنت ءُُ بازینے ایوک ءَ دفتر ءِ تاکاں ہورانت ءُُ وانگ بنت۔

بلوچستان ءُُ بلوچ ءِ دیما گرانیں ءُُ مشکلیں وہدے اتکگ ۔اے ووٹ کہ بوہگءَ انت اے ووٹ ءِ پرچی ہر بلوچ ءِ وجود انت آئی ءِ احساس انت ،آئی شعور انت کہ آ کہ آ وتی اختیار ءَ ہمے ووٹ ءِ پرچی ءِ ذریعہ ءَ وتی رہمنائے ءَ را اے اختیار ءَ دنت آ بلوچ ءِ دیمپانی ءَ بہ کنت ۔بلوچ ءِ عزت ءِ بلوچ ءِ ننگ ءِ آ پہ بلوچ ءَ کوہیں بلے بہ بیت ۔

بلوچستان ءِ انوگیں گچین کاریاں واجہ جان محمد دشتی ضلع کیچ ءَ حلقہ NA271 ءَ قومی اسمبلی ءَ اوشتاتگ،اے گپ پرائی دژمن ءُُ دوزواہ ہردوکاں پہ نوکیں گپے۔چوکہ بلوچستان ءَ مدام چوش بیت ہما کہ حکومتی یاکہ ہما مزن اگدگیں مردم ریٹارمنٹ ءَ پد یا وَ تبلیغ ءَ روانت یاکہ دگہ کاروبارے کن اَنت۔

دروگ ءِ پروش دئیگ ءُُ راج ءِ سوبمندی ءَ چار روچ پشت کپتگ ،اگاں راج سوبمند کنگی اِنت داں وت قیمتی ایں ووٹ ءَ تپر ءَ بجن اِت۔بی این پی ءِ درائیں نمائندگ ءُُ امیت داراے گپ نہ اِنت پہک ءُُ پلگا ر اَنت بے عیب کس نہ اِنت بلئے اے مردماں چہ مردم امیت داشت کنت ۔