نیکراہی زانتکارانی ردا اے وہداں داں دنیا ءَ یک لکھ ءُُ بیست ءُُ چار ہزار پیغمبر دیم دئیگ بوتگ انت گپ ایش انت کہ پرچہ؟ مردماں جتا جتائیں وہد ءُُ زمانگاں پیغمبر ءِ پرچہ زلورت بوتگ ؟ ایشی ءِ پسو ہمیش انت کہ بنی آدم ہرچ وہد ءَ راہشون ءُُ رہدربر ءِ زلورت بیت بنی آدم چہ وت ءَ وتی راہ ءُُ کشکاں گشینت نہ کنت ۔

ارواہ رُژن ءِ شوہاز ءَ در کپگ لوٹیت بلے من آئی ءَ را گوں سانکلاں بستگ۔۔۔”

مکران بلوچستان ءِ ہما دمگ اِنت کہ مدام گرمی ءِ آس ءَ روک اِنت بہ گندئے ہمے واستہ اے ہند تربت کہ معنائے قبر اِنت کہ چو دوزخ ءَ گرم اِنت آ دگہ حبرے کہ وائے وطن حشکیں دار بلئے گرمی ءَ وَ گرم اِنت ۔

اے وہد ءَ بلوچستان ءِ مہلوک ءَ درائیں پاکستان ءَ اے اعزار حاصل انت کہ اے صوبہ ءِ مردم چہ پاکستان ءِ ایندگہ صوبہانی مردماں چے گیش سیاسی سنچ ءُُ بود ءِ واہند انت ءُُ اگان بلوچستان ءُُ سیاسی منظر نامہ چارگ بہ بیت گڑا گندگ ءَ کیت کہ بلوچستان ءِ مردمانی تہا مکران ءِ مردم سیاسی حساب ءَ چہ بلوچستان ءِ ایندگہ ہند ءُُ دمگانی مردماں گیش باشعور ءُُ زانتکار انت ۔

وجود existence بْن اصل ءَ ہم وجودco۔existence ءِ بیت یا ۔وجودہم وجود ئیگ اِنت۔ بلے انسان وتی نفری زند ءَ ہم راجمان ءِ تہا گوازینگ ءَ اِنت گڑا بائد اِنت انسان ءِ وجود ءِ رِدیں دروشم (generalized pattern) ءِ گپ بہ بیت۔

من سہب ءِ سرءَ مہلہ وت ءَ را پہ بازار ءِ روگ ءِ تیار کت ۔اسپیتیں گد گور ءَ کرت سبزیں پاگے سر ءَ بست ۔دراجیں دزبی لنککانی شم ءَ کرت انت ۔سرمگ من شپ ءَ کرتگ ات۔

مردمانی دل پہکی زانگ نہ بیت باز مردم پہ زاہر تئی درد وار اِنت بلئے اندر ءَ تئی مستریں دژمن ہما اَنت ءُُ باز مردم پہ زاہر بلکیں پہ دژمن ءَ اَنت بلئے شرتریں دوست تئی ہما بیت ۔

من وھدے بلوچی ساز ءُ زیمل یا سَوت ءِ گوشدارگ بندات کُتگ گُڑا چہ ھمے مزنیں سوتاں۔ ایشانی تہ ءَ داستان، کسّہ، گْوستانک، پازل ءِ پلسپہ، بلوچ ءِ مھمانداری، بلوچ ءِ مھر، بلوچ ءِ مھری چاگرد دْرست مان بوتگ اَنت۔