نوبتاں نوکیں واہگاں نوکیں
نوکیں سالے پدا پمن اتکگ
یاھدا سال ءَ پال ءُُ ماسگ کن
امبری ہور ءُُ شرتگے نیست اِنت

یک وھدے بوتگ کہ نوکیں سال ءُُ ماہاں مردماں گوں وت کول ءُُ کرار کرتگ کہ آوکیں وہد ءَ آ ردیاں بہہ نہ کنت کہ پیسر ءَ آئیءَ کتگ اَنت ،یاکہ چشیں کولے کتگ کہ آوکیں سال ءَ وتی درائین گندہکاریاں یل کنت ءُُ یک نوکیں زندے ءِ بنگیج ءَ کن انت بلئے نوں دور بدل بوتگ ہمک ماہ ءُُ سال نوکی ءِ بدل ءَ پیسریگیں سال ءِ وڑ ءَ کہن زانگ بیت ،بزاں اگاں یکے ءَ گشگ بہ بیت کہ یار نوکیں سال اِنت تو چے چے نوکیں کار کن ئے داں آئی ءِ پسو ہمے بیت کہ پیسرا اے سال ءِ کاراں سرجم بہ کناں گڈاں نوکیں

نامداریں کولے است اِنت کہ ہما قوم جہان ءَ بہہ سوبمند بوت نہ کنت داں وہدے وتی لس مہلوک ءُُ درتہ پچاں مہ امباز ایت۔اے گپ بلکیں پہ اِش کنگ ارزان بہ بیت بلئے ایشیءِ اندری مارشت انچو ارزان نہ اِنت پرچکہ وھدے قومے ءِ سروک گوں قوم ءَ مخلص ءُُ دل پہک مہ

رپتگیں زہیرانی گلہ ءَ مکن موسم
تبد چنچو روچانی سینگ ءَ کماتگ من
رولہ ایں گمانی من پاسپانی یلداتگ

نہ ساہگے نہ درچکے نہ وشیں آپسرے است
منزل منی وَ گاریں نہ راہ ءُُ رہسرے است

جاہل کجام مردم گشگ بیت؟ ہما کہ کسی گپاں بئے مہ کنت ءُُ ایوک ءَ وتی جند ءِ دلیگاں بزور ایت ،یاکہ ہما کہ جاہل ءَ سرپد کنگ ءِ جہد بہ کنت ۔اے گپ ءَ ہرکس زانت کہ دنیا

زی روزرد ءَ من ءُُ سنگتے تیابدپ ءَ پہ سئیل ءُُ سواد درکپتاں ۔چولانی گوں پاداں ڈیک دئیگ ءَ اجبیں لذتے رسگ ءَ اَت ءُُ زر ءِ ندارگ چنائی ہرکس ءَ دوست بیت ۔اناگت ءَ منی گمان اتک کہ اگاں اے ٹوئیں زر وتی سیمسراں یل بہ کنت ءُُ ہار بہ کنت داں ایشیءِ دیم

زی روزرد ءَ من ءُ منی سنگتے تیابدپ ءَ پہ سئیل ءُُ سواد درکپتاں ۔چولانی گوں پاداں ڈیک دئیگ ءَ اجبیں لذتے رسگ ءَ اَت ءُُ زر ءِ ندارگ چنائی ہرکس ءَ دوست بیت ۔