دنیا ءِ تہا بازیں سر پیدا بوتگ کہ آہاں وتی وتی بسات ءَ وتی کار ءُُ کرد پیش داشتگ ءُُ وتی ذمہ واری پیلو کتگ اَنت۔کسے عالم ءُُ ملا بزاں دین کار کہ آہاں وتی زانت مردمانی سرا بہرءُُ بانگ کتاں ءُُ مردماناں نیک راہی ءُُ مادنیں راہ ءِ شون داتگ ءُُ اسلام ءِ تبلیغ کتگ۔اللہ تعالیٰ ءَ دگہ بازیں کسے ءَ را زانت ءُُ صلاحیت داتگ کہ آہاں دنیا ءِ تہا وتی کار ءُُ کرد پیش داشتگ اَنت ۔
ہمے وڑ ءَ استا د حیات شوکت ہم انچیں سرے ءِ نام اَت کہ وت گڑیں گلاہ ءُُ ستا ءِ محتاج نہ اَت ۔آئی ءَ ماں بلوچی لبزانک ءِ تہا وتی کرد پیش داشتگ ءُُ پہ وتا بازیں شاگرد ءُُ مرید پیدا کتگ ءُُ آہاں لبزانک ءِ پیغام داتگ ۔اے داد ءُُ شرپ کزا یکے ءَ برسیت چوشکہ واجہ ءِ جند یک جاہے گشیت کہ
ما اوں شر زاناں کہ امروز ءِ تہا
ہرکسے پہ دیم پیغمبر نہ بیت
استاد حیات شوکت ۲۷ جولائی ۱۹۵۴ واجہ بوسل ءِ لوگ ءَ سنگانی سر کیچ ءَ ودی بوتگ آئی ءَ کساس ۱۹۷۵ ءَ وتی لبزانکی سفر بندات کتگ اَت ءُُ داں پیراں سری ءُُ زند ءِ گڈی نوبتاں ہمے کار ءَ گوں دزگلائیش اَت ۔آ وتی نزوریں کوپگاں گوں لبزانک ءَ ہمگرنچ ءُُ لبزانکی شیدا ءُُ آشکاں چہ یکے اَت ۔استاد ءَ وتی یک کوٹی یے پہ وتی شاگرد ءُُ سنگتاں ندر کتگ اَت کہ ’’ بالا خانہ ‘‘ ءِ نام ءَ زانگ بیت ۔چیزے وھد ءَ پد ہمے ’’ بالا خانہ‘‘ یک درگاہ یے جوڑ بوت کہ اود ءَ نوک باھندیں شاعر ءُ نبشتکارانی روگ ءُُ آھگ گوں لبزانکی چست ءُُ ایراں دزگٹ بوھگ ماں لبزانک ءِ دنیا ءَ شنگ ءُُ تالان بوھگ چہ استاد حیات شوکت ءِ درگاہ ءَ دراتکگ ءُُ لبزانک ءِ آزمان ءَ چوہ استال ءَ درپشگ ءَ انت ۔مرچی بلوچی زبان ءُُ لبزانک ءِ ھزمت کار جوڑ بوتگ اَنت ۔اے درست استاد ءِ درگاہ ءُُ آئی ءِ منجاری ءِ سوب اَت کہ مرچی کیچ ءَ بازیں شاعر ءُُ نبشتکار پیدا بوتگ ءُُ شریں شاعر ءُُ نبشتکارانی رم ءَ ھوار کپتگ اَنت ۔
استاد حیات شوکت یک فقیریں ءُُ دلسپائیں مردمے اَت آئی ءِ گور ءَ ہرکس شتگ چہ آئی ءِ زانت ءَ بے بہر نہ بوتگ ءُُ آئی ءَ کدی دلپروش نہ کتگ ءُُ آہاناں دلبڈی داتگ ءُُ شعر اصلاع کتگ اَنت ۔استاد ءَ ہروڑیں گپ ءُُ ہروڑیں شگان برداشت کتگ ءُُ سگ ءُُ اوپار کتگ
منی بے زانتی ءِ زاناں گناہ اِنت
ہزار بہتام منارا یار بند اَنت
کسی زانتکاری ءِ زرد ءِ دریگ ءَ
نہ چار انت ءُُ زبان ءَ کار بند انت
استاد حیات شوکت ءَ کسی تژن ءُُ پیگور ،رپک ءُُ ہنر ءُُ بہتام کمار نہ کتگ ءُُ وتی سفر برجاہ داشتگ اَت ءُُ دیم پہ وتی منزل ءَ رہادگ بوتگ ءُُ وتارا یک آپسر ے ءَ سرکنگ ءِ جہد کتگ ۔
زانگ ءِ شوہازگ ءَ رپتگ حیات ؔ
منزل ءِ دراجیں سفر آسر نہ بیت
زانت ءِ شوہاز ءِ مسافر پہ زانت ءِ شوہاز ءَ پہ وتی منزل ءَ ہزار پند ءُُ رنگراہاں مانکشان ءُُ ہڑان ءُُ کپان تن ءُُ جل ءُُ گرم سگ اِتگ بلئے کدی پد نہ کنزاِتگ ۔وتارا وتی منزل ءَ رسینتگ ءُُ سربوتگ استاد حیات است انت ءُُ حیات انت آ مرگ گار نہ بیت انچو کہ عطا شاد گشتگ کہ
من پہ مرگ گار نباں
مہراں پہ آوار نہ نباں
مرگ ءَ منی لوٹ ءِ داں ارواہ ءَ بکش
ءُُ ارواہ کشگ نہ بیت مرچی بل ئے استاد حیات شوکت بالادی دروشم ءَ مئے نیادانی تہا گون نہ بیت بلئے آئیءِ رہشونی ءُُ آئیءِ داتگیں سوج مدام مئے رہشونی ءَ ہمے وڑ ءَ لانک بستگ بنت ۔واجہ استاد حیات شوکت ۸ دسمبر۲۰۱۶ تربت ءَ وتی پیری ءُُ نادراہی ءِ سوب ءَ اے کوڑاہیں دنیا ءَ یلہ دات ءُُ ابدمانیں دنیا ءَ استادی ءَ درشت ۔۔۔۔۔۔
حیاتوں نیست ءُُ نابودوں حیاتوں
پرے پیم ءَ دمے زندگ مباتوں
