مردم ،گنگدام ،بالی مرگانی رم ،درچکانی تاک ،چیاگار اں؟ ابید ءِ مکیں بنڈاں دگہ ہچ نہ گواہیت نہ شاہ ءُُ نیکہ تاک تاکانی وڑا ماہم اِشاں یلہ کنیں ؟زیک سجہیں مردماں بازار یلہ کتگ نودین تو بنڈانی گپ ءَ ئے ؟ ہو یلہ کنگ ءَ درست یلہ کناں تہناں زیک کتگ ،نوکیں مرچی ءُُ پشکتگیں باندا بلئے نودین من ءَ ءُُ ترانوں یلہ کنگی انت رند ءَ روچ ترند بیت راہ ئے روگ گران بیت ۔مارا انچیں جاگہ یے ءَ روگی انت درچکانی ساہگ مان بہ بیت مردم دم ءِ بالا بکن ادے درچکانی تاک درست برتگ انت ۔ کیا برتگ آں ؟ دز ءَ دزکے انت ؟ آئی ءَ چون برتگ انت ؟ لہتیں چیروکائی ءُُ لہتیں زاہر بلئے برت انت ءِ ہماڈکال ءَ گڑا برئیں آنی ءَ شوہاز کنیں ءُُ درستاں پچگریں پدا کاریں آپچ گپت وت گار بیت کجا شوہاز ءِ کنین ؟
د ز در انت اگاں گار بیت بلئے آہگ ءَ پدا الم کیت ۔چون کیت درست ءِ برتاں بلئے من توبست کپتگیں ! ہردوئیں چہ اے بازار ءَ رہادگ بوتاں ۔نیم راہے روگ ءَ پد نودیں ءَ وتی پاد داشت انت ۔ناکو ڈگارانی کاہ گار انت کاہانی گاری زمین ءَ نہ توریت ؟ بلئے سک توریت ۔گڑا پرچہ زمین نہ گریت ۔۔۔۔اگان زمین ءِ ارس بہ ریچاڈگار آپ وراں پدا کاہ رودیت ءُُ بہار گاہ بیت ۔ درستاں چہ پیش دز ءُُ آئی ءِ ارس کہچول ءَ کتاں ءُُ برتاں ۔برتاں ۔۔۔۔درست تہنا آں ڈگار تہنا کاہ گاراں درچک تہنا تاک گاراں روچ ءَ آزمان تہنا انت بالی مرگ گاران ،بازار تہنا انت مردم گاراں ،ہرجاہ تہنا تہنا ئی انت ۔بلئے تہنا ئی وت ہمبراہ ءِ پاداں مہ دار سہب ہلاس بیت پدا روچ ترند بیت ءُُ جنزگ گران بیت ۔روچ ترند بیت ۔۔۔گرم بیت ؟ دز ءَ درست برتگ اَنت گڑا روچ چیا پشگیتکگ ؟ دز ہروہد ءَ آئی ءِ دمب ءَ کپتگ آ کچول ءَ کنت اے درکیت آ کچول ءَ کنت اے تچان بیت ءُُ پدا کیت ۔
دز ءِ شوہاز ءَ باریں کدی آہگ بہ بیت یک رند ے من ویرانیں ڈگاراں دل ءِ سیر ءَ چاراں ۔نودین تران ءَ ءُُ ویرانیں ڈگاراں چارا ں ءُُ ناکو دگہ گورے چات ءِ دپ ءَ اوشتاتگ ئے آپ ءِ شوہار ءَ نودین واتر بوت ناکو ءِ گور ءَ آتک ۔نودین چات ہما انت آپے مان بہ بیت تن ءِ گیش بوہگ ءِ وہد ءَ مردم وتی ہوشام ءِ پروشگ ءَ کور چاتاں ہم سرک دنت اے زانگ ءَ ابید کہ آپ نہ گواہیت ۔وت نہ زاناں چی شوہاز ہاں آ چیز ءَ کہ شوہاز کنے دست نہ کپیت ءُُ دگہ چیزی ءِ شوہاز ءَ روئے پدا بے حال کتگیں چیز تئی دیم ءَ پدر بیت پدا مردم وت نہ زاناں چی شوہاز بکناں منی وڑا دز اگن آپ ۔۔۔ مادز ءَ دور شوہاز ءَ انت درچکے تا ک آئی ءَ کور چات ءِ تہا بہنیام نزدیک ءَ ءُُ آئی ءِ سوبمندی ہمیش اِنت ۔
دز ! نودین ءَ سرک دات ءُُ پدا کورچات ءِ تہا ایر کپت سبزیں درچکے تاکانی چارگ ءَ لگت کہ آئی ءِ بازار ءِ تہا گار انت ۔اے اد ءَ چوں آتکگ انت ؟ بلئے وژ بوہ ئے آئی ءِ حیال وتی نیمگ ءَ ژپت آئی ءَ تاکانی چارگ یلہ کت وژبو ءِ شوہا ءَ لگ اِت ’’ چی ئیگ انت اے وژبو ؟ کہ آئی ءِ چم نبشتہ کتگیں کورچاتے دیوال ءَ کپتاں ۔من سبزیں ءُُ دلکشیں ڈگارانی سرا سیل ءَ ات انت کہ یک گونڈوے دیست کہ کاہانی تہا لیب ءَ ات من ءَ گوں گندگ ءَ آ سک دوست بوت منی چماں بس آئی ءَ کنٹگ پر نیست ءَ دگہ آ گلاب ءِ وڑا ۔۔من بال کت ہمائی ءِ گور ءَ شتاں وت ءَ را آئی ءِ دیم ءَ زاہر کت ۔من گشت کہ آئی ءَ جست کناں ۔ بیا ترا وتی بانزلانی تہا کناں وتی جتائیں دگنیا ءَ براں گوں بل مردمانی دگنیا ءَ مئے دگنیا ءَ زند گوزیت ‘‘ جست کنگ ءَ پیسر پشت ءَ چہ آئی ءِ پیرک ءَ منی یک بانزلے گڈ ات ءُُ من ءَ کور چات ءَ چگل دات من بے ہمت بے آ ٹیگ بوتاں وتی ہون دیست آں کہ آ کسانیں گمیرتگیں درچک ءِ چیر ءَ پٹگ ءَ ات انت ۔باریں زند بیت اگن اناں بلئے جست پش کپت کہ پرچہ نوں منی بانزل دزات ۔۔۔؟ پری ءِ ہوناں گوں نبشتہ کتگیں لبزاں آئی ءِ حیال شنگ ءُُ شانگ کت بلئے وژبو ءَ پدا آئی ءِ حیال سست وتی نیمگ ءَ کش ات آئی ءَ پہمت وژبو چی نیمگ ءَ انت ۔کورچات نہ دنت بلئے زور ایت ہما آں کہ کس ءِ نہ زورایت اے پری ءِ گڈی گپ ءَ کہ نبشتہ ات ۔نودین ءَ کمے آک چادر ءِ لمب ءَ بست لاچار بوت پہ درآہگ ءَ آئی ءِ ناکو ڈن ءَ ودار ءَ اوشتاتگ ات کجاں تاک نودین پچ نہ گپتاں ؟ اناں کاریں زند ءِ آئی ءِ تہامان انت ۔گڈا چادر ءِ لمب ءَ چیا بستگ انت ؟ آک آں پاک ہوآک بلئے ناکو مئے وڑا پری ءِ ہم بانزل ءِ ہم دز ءَ برتگ ۔پری ۔۔۔۔بانزل ۔۔۔؟ من زاناں کیا برتگ تو زانے کیا برتگ ! ہو زاناں چتور زانے ؟ پرچہ کہ ابا ءِ گور ءَ یک کیمتی ایں گھڑیال ءِ است ءَ مئے چار رند ءَ لوٹگ ءَ پد ہم آئی ءَ نہ دات من لاچار بوتگاں ( ابا سہی نہ ات ) گھڑیال درکت کہ ہمے پہی ءِ تہا یک بانزلے مان ءَ ات ۔بزاں تو ہم دز ءِ تو وت دزی کتگ ءُُ پدا وت دز ءِ شوہاز ئے؟ اناں نودین اگاں ایشیءَ دزی گش اَنت گڑا تو ہم دزے اِت من دزاں ہو تو ہم اے باک دزی کتگ ءَ آک منیگ اَنت منی بازار ئیگ اَنت بلئے تو روگ ءَ نہ بازار تئیگ انت ءُُ نیکہ ایشی ءِ آک من لاچارا کہ در بیا اَنت اد ءَ زندگوازینگ ءَ ہچی نیست اے پہ نشانی من ءَ گون اَنت نودین من ہم انچوں لاچار ات انت پہ گھڑیال ءِ زورگ ءَ دگہ ہچ نیست ءَ پہ مات ءَ الاج ءَ ناکو ۔۔۔دز ۔۔۔پیرک ءَ بانزل برتگ انت آئی ءِ بس یکیں نماسگ بزاں من ۔۔۔؟ آ گونڈو ۔۔۔؟ دز ۔۔۔۔دز ءَ کجا شوہاز کنیں ؟ کئے دز انت ۔نودین ءَ آک دست برکتاں دز ۔۔۔ڈکال ۔۔۔کورچات ۔۔۔پیرک من تو اگاں گاریں گڈاں ۔۔۔۔؟؟
