دگنیا یک چکاس جاہ یے ۔آ ہروہد ءَ بنی آدم ءَ ءُُ آئیءِ چپ ءُُ چاگرد ءِ ہرچیز ءَ چکاس گپت ۔آ کہ دگنیا ءِ چکاس ءَ سوبین بنت آ گوں دنیا ءَ لیب کن اَنت ءُُ دگنیا ءَ پہ آیاں وش ءُُ ارزان بیت ۔

آ دگہ دگنیا ءِ چکاس ءَ بے سوب بنت گڑا بزاں کہ دگنیا گوں آیاں لیب کنت اگن دگنیا لیب بہ کنت گڑا زند گوازینگ باز گران بیت ۔ گڑا آ دگنیا ءِ لیبوک جوڑ باں ۔ منی چم کتاب ءِ تہہ ءِ ہمے نبشتہ کتگیں سیاہیاں گندگ ءَ ات انت ۔

زبان بسک لبزاں وانگ ءَ ات ءُُ حیال اے کتاب ءِ عکساں ءُُ ندارگاں پیش دارگ ءَ ات۔ من گوں حیالاں دگہ دوریں دگنیا ئے ءَ سیل ءَ ات انت ۔اے چی ات کہ توار ءَ انت ؟ شپ ءَ ءُُ اے وہدی کہ سرجمیں دگنیا وپتگ ءُُ واب انت ؟

منی کستریں برات ءَ منی دست ،دست جت ءُُ گشت’’ حیال ءِ دگنیا پروشت ءُُ پدا واتر من وتی حقیں دگنیا ءَ اتکوں ۔ گُڑ ات انت کتاب ءِ دپ بند کت کہ آ منی دست ءَ ات۔

توزان ءَ ڈن ءَ رژنائیں ماہ ءَ گندگ ءَ نہ اِت۔آئی ءَ منی نیمگ چارت کے ھا موش بوت ءُُ گشت ئے کہ آ درچک ءَ بچار کہ درستاں چہ مستر انت وہدیکہ کہ ماہ رژنا ہ بیت گڑا ایشءِ برزیں سرشاہ ءِ سرا ہر وہد ءَ یک بالی مرگے کیت ءُُ نندیت ءُُ ماہ ءِ رژنائی ءَ چارایت ءُُ وتی بانزلااں پہ نازے تراپین ات توار آئی ءِ بانزانیگ اِنت ۔

تنی وہدی سرجمیں دگنیا واب نہ انت برز ءَ آزمان ءِ دیم ءَ سرجمیں استال آگہ انت آیانی چم پچ انت تہاری ءَ رژنا کگن ءِ واستا من وتی برات ءِ دست گپتگ ات ءُُ مادریگ ءِ دپ ءَ اوشتاتگ ات انت ۔

ءُُ ما ہردوئیں ڈن ءَ چارگ ات انت نوں بریں وپسیں باندا ترا مہلہ پاد آیگی انت ءُُ وانگجاہ ءَ روگی اِنت من آئی ءِ دست گپت ءُُ آ وتی جاگہانی سرا واپت وت ہم وپتاں ہر دوئیں واب کپتیں۔

ٹک۔۔۔۔۔ یک گرانیں ترسناکیں توارے ءَ مارا چہ واب ءَ گڑینت دریگ ءُُ تھتگ دوئیں سرگ ءَ ات انت بازیں سرگ ءَ دریگ ءِ دپ پچ بوت، یک شہمے لوگ ءِ پترت ءُُ گار بوت۔

منی کستریں برات ءَ ترسگ ءَ ات اے حدا ءِ چونیں آپتے ۔۔۔! من پاداتک ءُُ اوشتوں ءُُ ءِ دریگ ءِ نیمگ ءَ روگ ءَ لگت ات انت ۔ اے توار ءِ اشکنگ ءَ رند منی سر ءِ ہوش شنگ ءُُ شانگ بوت ۔

من آتک ءُُ دریگ ءِ دپ ءَ اوشتات انت من ہر دوئیں چم مچ ات انت پچ کنگ ءِ ءِ ہچ ہمت نیست ات ۔پدا ہما ترسناکیں توار منی گوشاں کپت ٹک ۔۔۔۔۔من وتی دست گوشاں کت انت ۔یک دم وتی چم پچ کت انت بیا من گوں اشارہ ءِ گوما وتی دست سرینت ءُُ وتی برات توار کت ۔آ گوں نزوریں بالاد ءَ کسانیں گامیں گوں گونڈیں پاداں ترس ءُُ لرز پیداک اَت ۔

سیمی رند ءَ پدا ہما ترسناکیں توار چست بوت اے رندءَ گشئے منی برات ءِ ترس ہمے توار ءِ ہلاس بوہگ ءِ ہمرائی ءَ شت ءُُ گار بوت گوں ۔آ منی برابری ءَ اتک ءُُ اوشتات دریگ ءِ یک تاکے پیسر ءَ پچ ات ءُُ دومی تاک من پچ کت ۔

اے چی ؟ ما چاریں نیمگ ءَ آپ ءِ تہا ات انت ۔کور وتی حقیں جاگہ ءَ لڈاتگ مئے پیژگاہ ءَ اتکگ ءُُ گشئے سچکانیں ،گوات انچو کشگ ءَ ات انت ءُُ درچکانی شاہاں سرینگ ءَ اِنت درچک گشئے انوں بن ءِ ہنڈلاں چہ نہال بنت ءُُ درکایاں ۔

شپ کپتگ گوربام انت ،سہب ءِ بندات بوگی انت امیت انت اے شپ ءِ ہور انت ۔انگت یک شلہ گوارگ ءَ انت ءُُ ماانگت ءَ واب بوتگیں ءُُ سہی نہ بوتگیں من زاناں کہ ہور ءَ تیوگیں بازار چہ آپ ءَ سراتکگ ۔

دوشی وَ آزمان ءِ دیم ءَ ساپ ات ابید ماہ ءُ استالاں دگہ ہچ نیست اَت ءُُ انوں ندارگ یکپارگی بدل بوتگ ءُُ دگہ وڑ انت ۔راست گشنت کہ موسم ءَ پہ بدل گرگ ءَ ہچ دیر نہ بیت ۔

من گوں وتی برات ءَ گپ ءَ اِتاں کہ گپ گپ ءِ سرجم بوہگ ءَ پیسرا آئیءَ گپ ءِ تہا دور کت ۔

شر انت کہ جمبراں گرند ات مارا چہ واب ءَ گڑینت من وَ بے حال ات انت زیک مغرب ءِ وہد ءَ بازار ءَ چہ لوگءِ نیمگ ءَ پیدا ک ات انت پیرل ءِ ڈب ءِ تہ ءِ بالی مرگ ہما کوہنیں بان ءَ کت انت کہ آئی ءِ سریکپارگی پچ انت ءُُ کنٹ ءِ جہل ءَ کپتگ انت ۔

ہور ءُُ گرند ،گروک ،گوات ءَ آ باریں چوں کتگ انت ءُُ آ بان تیوگ ءَ آپ ءِ تہا انت ۔ آ دریگ ءِ دپ ءَ اوشتاتگ اَت ہمابان ءَ چارگ ءَ ات ۔

کہ برابری ءَ زاہر اَت ۔گڑا برئیں مرگاں چاریں باریں چتور انت ۔زندگ انت ہیرپیں ہار ءَ گوں وت برتگ انت گوں من گون وتی برات ءَ گوشت۔

بانزلان گوات ءَ دیاں اگن جہل ءَ ایر کاریاں گڑا چتور وتی بانزلاں تراپین مروچی منی یک مزنیں کار ے نہ بوت۔

تو چی گشگ ءَ اِت اگن پیرل ءَ مارا دیت تو شر سرپد ات کہ آ چی کنت مرگاں نزاناں کہ ہیروپیں ہا ربرتگ اَنت اگاں اناں بلئے مارا الم اے ہا ر ءِ تہ ءِ آپ ءَ انت ماہچبر دراتک مہ کنیں ۔

اناں کہ کوہنیں بان پیرل ءِ بان ءَ چہ کمے گستا انت آ تہاری ءَ اے وہدی ء پاد نئیت ۔من وتی کستریں برات ءِ دست گپت ہمابان ءِ نیمگ ءَ رہادگ بوت انت۔ہور ءَ بس کتگ ات بلئے ترمپ انگت ءَ آزمان ءَ چہ ریچگ ءَ ات انت جمبر انگت ءَ گرندگ ءَ ات ءُُ آپ پیژگاہ ءَ ہما وڑ تچگ ءَ ۔

انچو کہ من وتی پاد زمین ءِ سرا ایر کت انت آپ ءَ نیم ءَ چہ مارا گپت ۔آپ سک زور جنگ ءَ ات مارا گوں وت برگ ءِ ءُُ سندگ ءِ نیشت بلئے من وتی برات ءِ دست سک ترند گپتگ اَت ءُُ داشتگ اَت آپ ءَ چہ گیشتر زور جت ءُُ بان ءِ تہا پترتین کہ آئیءِ دروازگ پیسر ءَ چہ پچ ات ۔

لوگ چہ آپ ءَ پر ات ءُُ ہچی زاہر نہ ات ۔ڈب ءِ مرگ دیوار ءِ دیم ءَ درتکگ ۔ آسردی ءَ جتگ ات ۔ ءُُ آئی ءِ وتی بانزل نز آورتگ ات ۔ من چہ دیوال ءِ دیم ءَ ڈب ایر کت وتی دست ءَ کت ءُُ ڈب ءِ دپ پچ کت ۔بلئے مرگ ہچ وڑ ءَ پاد نہ ایتکاں ءُُ نہ سر ات انت ۔

ہما جاگہ ءَ ات انت ءُُ بس ہما جاگہ ءَ ’’ایشاں بل وتی وڑ ءَ ات ہچ پائدگ نیست یک دو رند ءَ من ڈب ءِ دپ پیسر ءَ پچ کتگ ات بلکیں درکایان ءُُ بال کن اَنت بلئے درستیں کوشت بہ مپت ‘‘ منی برات ءَ مرگ چار ات انت ءُُ گشت۔

اے چہ درکسانی ءَ ایشاں چہ ہوش کنت ہمے ڈب ءِ تہا بندیگ بوتگ انت ہمے واستا اے وت شر سرپد نہ انت کہ ڈن ءَ پہ مارا یک جتائیں دگنیا ئے است وہدیکہ کہ شر سرپد بنت گڑا وت ڈب ءَ چہ درکایان ۔

اشاں وتی ہمراہی ءَ برئیں گوں گپتر ہار ءِ گوں بارت ء گون۔ ’’ اِناں اِناں ایشاں گوں وت برگ بزاں کہ ملکموت ءَ وتی سر ءَ وت مستر کنگ ،اگن پیرل سہی بوت گڑا ؟‘‘

آ چون سہی بیت کہ تہاری ءَ ڈب گوں بالی مرگاں کیا برتگ ۔من ڈب زرت ءُُ دست ءَ کت وتی ہمرائی ءَ برت گوں ءُُ وتی بان ءِ دیم ءِ دیوار ءَ درنجت ۔ڈب ءِ درنجگ ءَ گوں درستیں مرگ سُرگ ءُُ کپگ ءَ ءُُ کوکار ءَ لگت ات انت ۔

چونیں اے مرگان یک ڈول ءَ اے ہور ءَ سرا بوتگ انت ۔گروک ءَ گپتگ انت جمبراں گرندئیت ءُُ گوات ءَ سک کش اِتگ بلئےء انگت ءَ اے خاموش بوتگ اَنت انو اد ءَ ہچ برمش ءُُ توار نیست گڑا چیا ایشاں انو کوکار کتگ ؟

من وتی دل ءَ گوں وت جیڑگ ءَ اِتاں کہ منی چم درتکگیں ڈب ءِ دیم پہ دیم ءَ دیوال ءَ کپت انت کہ آدینکے دراتکگ اَت ۔مرگ آئی ءِ تہا وت ءَ وت گندگ ءَ ات انت آ درآہگ ءِ واستا زور جنگ ءَ اِت انت ۔

ءُُ کوکار ات انت ۔وہدیکہ من ڈب ءِ دپ پچ کت بالی مرگ یک یک ءَ چہ ڈب ءَ در اتک اَنت ۔دریگ ءِ دپ پچ ات دریگ ءَ چہ ڈن شت انت ءُُ بالے کت ۔درچکءِ سبزیں شرہانی سرا نشت انت ۔

ءُُ کوکو ءَ لگت ات انت ۔یک کرنے بیت کہ من ودار کتگ کہ بارین کدی چہ ڈب ءَ درکایاں کدی آزمان ءِ دیم ءَ بال بنت وتی بانزالاں گوات ءَ دیاں اگن جہل ءَ ایرکایاں گڑا چتور وتی بانزلاں ترپین اَنت مرچی منی یک مزنیں واہشتے سرجم بوت من ھالیگیں ڈب دریگ ءَ چہ ڈن دور دات ۔ڈب آپ ءَ وتی ہمرائی ءَ برت گوں من زانت کہ مئے ہیر نہ انت ۔

منی برات ءِ دیم سیاہ تر ات لنٹے لونجان کت انت گو ں جہلیں توار ءَ دریگ ءِ نیمگ ءَ چارت ءُُ گشت، پیرل چہ وتی بان ءَ چہ ڈن دراتک۔مرگ سبزیں درچکانی سر شاہانی سرا نشتگ ءُُ الہان اِت انت ۔ پیرل ءَ وتی سر برز کت وہدیکہ آئی ءَ مرگ دیست انت آئی ءِ دل چل ترات آ گشاد گشادی ءَ چہ وتی بان ءَ پترت دار ءَ چہ اڑکتگیں نوکی ڈبے آئی ءِ دست ءَ لوگ ءَ چہ دراتک ءُُ ڈب ءِ درچک ءَ درتک وت یک کر ءَ اوشتات۔

اشی ءِ گور ءَ ہروڑیں سازتگیں مرگانی بندیگ کنگ ءِ واستا اڑ کتگ ۔منی برات ءَ وتی مرُک مجینت ءُُ چارت ۔ اے ہرچ وڑیں اڈ بہ کنت مرچی ءَ رند ہر وہد ءَ ایشیءِ ڈب ہالیگ بنت ۔
مرگ چہ آئیءِ دست ءَ شت انت ۔ مرچی آوتی بانزلاں گوات ءَ دیاں آزمان ءِ ندارگ ءَ سیل کن انت وتی پاداں پہ مڈائے زمین ءِ سرا ایر کن انت سبزیں درچک ءُُ ءُُ ڈولداریں پلانی ندارگءَ گوں وتی رژنائیں چماں گنداں ۔

زند ءِ اولی رند انت کہ اے وتی وشیں توار ءَ کوکو کنگ ءَ انت ءُُ ہر وہد ءَ انچو کوکو کن اَنت ۔بلئے کمے دیراں رنددیستگیں ندارگ دگہ رنگے ءَ بدل بوت ۔من ءَ وتی دوشگیں گپ کتاب ءِ تہ ءِ ونتگیں ءُُ حیالانی ندارگ گیر پیداک ات انت ۔

ہمے مرگ کہ درچکانی سرا نشتگ ءُُ کوکو ءَ ات انت ۔ایشانی تہا یک ءُُ دو ءَ بال کت ءُُ شت انت ءُُ اے دگہُ درست یک پہ یک ءَ ڈب ءَ تہا پترت انت ۔پیرل ءَ ڈب ءِ دپ ات ءُُ شر بند کت۔