وہد گوں وتی ترندیں گاماں بے سد ءُُ بے بودیں مردماں لگتمال کنان ءَ گوزان ات زند ہم گوں شپادیں پاداں پہ نادلکشی ہم راہ ات یے ۔۔۔۔مہر ،دوستی ،ہمراہداری ہم پتی ہم کوپگی ہمدستی ءَ بنیادی دردانی مارشت بس پہ نام ماپشکپتگ اتاں ہر تک ہر پہناتان دلوتی رنگ ءُ دروشم ساہیل ءُُ ساچان انت ۔
ہرکس ءُُ ناکس ءَ را بے ستکی ءُُ بے باوری ءَ زنگ کوپگان ات ہر کشک ءُُ دمکاں چنڈان ءَ روان ات ۔۔۔گلہ ءُُ زاری زنگ جنی ءُُ یک ءُُ دومی ءَ پچکان کپگ اے وَ نوکیں گپ ھساب نہ بوت انت ۔ اڑے ٹیکسال ڈگری مادیان ءُُ منی ڈگار وتی ہرجان جتگ آ ڈالیں ملما ءِ یلچریں مادگ ءَ منی گوک ڈاہیر ینتگ انت انچو ملما انچو گوک ہ میر ءَ گل ءَ نا مہتر ءَ ۔۔۔۔
نیکی ءِ وَ زمانگ نیست گریب ءَنئے مردم است نئے حدا بچار چش گڑا دلگوش ءِ چک من ڈگار پہ کن ءُُ وری داتگ انت وتی اش کتگ انت ازگار ءِ کچ پر ناتوت گری ئیں سہاکی ڈنڈ رپتیں زہگ ءُُ بہ چارنانے پہ ورگ ءَ یے نیست کونے پلنگ لوٹیت ۔۔۔۔!
چاگرد ءَ مزن مزنین تژن ءُُ شگان ،آئی ءِ جان ءِ بند بند چو کچلیں زہر ءُُ شنگ ءُُ تالان بوہگ ءَ ات انت چاگرد ءِ مردم درا آئی ءِ چے سندان ءُُ دور روان ات انت روچ پہ روچ آئی ءِ کم حاٹی ئیں دوست ءُُ سنگت یک یک ءُُ کم بوہان ات انت بلئے آئی ءِ تہ چاگرد ءِ یک مہکیں بہرے لیکت چاگرد ءُُ مردمانی مدام ہمے گپ دپ ءُُ تالان کہ مستے گمراہے کس بے نہ کنت مردماں کم اگل ءُُ جٹ ءُُ جانور سر پد بیت وڑ وڑیں گپ ءُُ حبر سازیت ۔
بے سر ءُُ بے بنیں گپ جست کنت ملا ءُُ گربیں ماسٹر ایشی ءَ پونز ءَ رسینتگ انت ھا ھا ھا ھا ھا اے نی جست انت کہ ہچ وڑیں پسو اِ ش نیست ۔بلئے آ اے گپ ءِ سرپد ءُُ زانتکار ات کہ چاگرد ءِ مردمانی ذہنی لسوب جہجل انت زانت ءُُ سرپدی کم انت چاگرد ءِ چندے سرپدیں سردرکار انت ۔
مردم سکگی انت چاگرد ءِ پہ جان دیگی انت اے گپ مدام آئی دپ ءَ ات انت ۔چاگرد چے تچک دتہ چے دور بوہگ ءِ نام انت ۔ءُُ ہما وہداں زندگ مان ئے کہ چاگرد ءِ زہرناکین ہوا چے ساہ کش ئے ۔
دمانکی ئیں جیڑگ ءَ پد آئی ءَ کوٹی ءِ پچیں دری چے دیست کہ گوات بے تاکیں درچکاں پہ نازے لولی دیان واپینگ ات سارتی ہم گیش بوان ات آئی ءِ گمان بوت کہ سارتی گوں من دیم پہ دیم بوہگ ءَ انت آ چست بوت کہ دری ءِ بند بکناں بلئے انچو کہ چمے درچکانی سر ءَ کپتاں آئی جیڑت کہ بے رہمیں رستریں زمستان ءَ چنچو پدر ءَ برہنگ کتگ انت ۔۔۔۔!