استاد عبدالمجید ءَ ۱۹۳۷ ءَ گنجیں گوادر ءَ یک ہانوادہیں لوگے ءَ وتی چم پچ کتگ انت آئی ءِ پت ءِ نام حاجی ناگمان انت چہ بن ءُُ بہہ ءَ باہو دشتیاری نندوک بوتگ انت واجہ ءِ پیرک ءَ چہ باہو دشتیاری ءَ لڈ ءُُ لوگ کتگ ۔

اے کٹمدان ءِم ردم مروچاں گوادر کلاچ کراچی ءَ جاہمنند انت ۔چیزے سال آئی ءَ کراچی ءَ ونتگ ءُُ دینتیات ءِ استاد مولوی خیر محمد ندوی بوتگ ،وہدے لوگ ءِ ذمہ داریانی بوگ ءُُ روزگاری ءِ پریشانیانی سبب ءَ آئی ءَ درانڈہی ءَ بے وس بوت داں اے وہد ءَ آ مزن ہور ءَ انت بلئے کار ءُُ ہذمت ئے انگت وانینگ انت ۔

ستاد عبدالمجید ءِ زانت ءُُ سما ءَ گوادر ءِ ہما وانندئیں رژنا پگریں ورناہانی نند ءُُ پادا ءَ ردوم زرتگ کہ آیاں چہ نواب یوسف علی مگسی ءُُ عبدالعزیر کرد ءُُ سنگتانی چست کتگیں راجی زرمشت ءَ اسر زرتگ ،ہمے ورناہاں ۱۹۴۶ ءَ گوادر ءَ انجمن اصلاح بلوچان جوڑکت ءُُ ہمے انجمن ءِ بارہ ءِ نامداریں ندکا رواجہ گنگو فیسکی نبشتہ کنت کہ ’’ بیستمی کرن ءِ میانجی ءَ اولی بر ءَ بلوچستان ءَ رژناپگریں بلوچانی انجمن جوڑ کنگ بیت انت۔

ایشانی تہ ءَ چہ درستاں مستریں انجمن اصلاح بلوچان انت کہ سید ہاشمی ءَ جوڑ کتگ ۔ استاد عبدالمجید ہمے رژنا پگریں چاگرد ءِ پیداوار انت آئی ءِ دل ءَ راجی لہڑ ءُُ باہند زاہر انت کہ ہمے زرمشت ءَ ودی بوتگ انت آئی ءِ شاعری کدی بنگیج کتگ زانگ نہ بیت البت من ءَ ہمنچک یات انت کہ ۱۹۶۲ ءِ زمانگ ءَ آئیِ وتی مستریں بچ محمد انور ءِ ہوری ءَ کہدہ انور جماعت ءُُ من ءَ ابید چہ چہ اسکول ءِ وہد ءَ بیگاہ ءَ وتی لوگ ءَ وانینتگ ات آ وہدی آئی ءِ گور ءِؒ شعرانی یک سرجمیں دپترے ہست ات اے دپتر ءِ شئیرانی تہ ءَ یک شعرے نورز کان ءُُ آئی ءِ ہمراہیں ہپت کنگریں شہیدانی نام ءَ ات اپسوز کہ اے دپتر ءِ ہمرائی ءَ اے شعر اوں ہم زوال بوتگ انت ۔

آئی ءِ نام پرشتگیں راجی سوت چکیں بلوچانی ۱۹۶۲ ءِ زمانگ ئیگ انت جرنل ایوب ءِ پوراگربیں حکومت ءِ دور دوران انت ہک ءِ لوٹوکانی واستہ کید ءُُ بند انت دار ءِ کشگ انت گل زمین ءِ آزمان زلم ءِ سیا تہاریں جمبراں مانپوش اتگ بلئے آئیءِ یلیں بچاں سرمچاری ہم برجاہ داشتگ ات استاد عبدالمجید ہمے گلیں باندات ءِ پلیں زہگاں راجی سوت ءَ ساجو کنت ۔آئیءَ ایشیءِ زیمر ہم وت جوڑکتگ ۔

استاد ءِ رند تر ءِ پربندانتی تہ ءَ زبان گنگ انت بلوچانی وتن مئے وتن دست بدست کدم کدم روان بہ بئیت ،دیر انت منزل مئیگ ءُُ شمئے ءُُ دگہ لہتیں شئیر بوتگ انت کہ زوال بوتگ انت ۔آئیءِ یک پربندے کہ ۱۹۶۶ گوادر انت انچو ش کہ چہ سرگال ءَ زانگ بیت اے پر بند ۱۹۶۶ ءِ گوادر ءِ ہما ڈاہ ءُُ شور ءِ بارہ ءَ انت کہ ایشیءِ آسر ءَ گوادر ءِ باز ہانوادہیں سیاسی ءُُ سماجی کارکن ءُُ ازت مندیں اسپیت پوشیں مردم سرکشی ءِ نیمون ءَ گرگ ءُُ بندیگ کنگ بوتگ انت ۔

استاد مجید چاگرد ءِ ہمک بد ءَ را ایر جنت ءُُ آئیءِ سرا شعر نبشتہ کنت ۔اے زمانگ ءَ بزاں ۱۹۷۳ ءَ آئیءِ دومی پر بند ’’ ٹپ ءِ جنوک‘‘ انت ایشیءِ تہ ءَ نواب اکبر بگٹی ءِ کارپداں ایر جنت کہ آئی ءَ ہما دور ءَ وتی ہمراہ دروات انت نیپ ءِ جائزیں حکومت ءِ ہلاسی ءِ شازش ءَ ہور بیت ءُُ بلوچانی کو ش ءَ وتی دست ہم ہونین کتگ ات ماسٹر عبدالمجید ءِ انداز ءَ اے شگان ترند ترکتگ گوش ایت 
مردے بلوچ ءِ باسکے ات
شیر بلوچستانے ات
گوں کپت بلوچ ءِ دژمنان 
کپتگ نہ وشیں راہے ءَ 
ٹپاں دلون زیمی کتگ 
ٹپ ءِ جنکو دزبرادر انت 
بیران بلوچ ءِ کے بگپت 
کشتگ وتی زوراکے ءَ 
اے پر بند ءَ رند داں یک مدتے ءَ آئیءِ نوکیں پر بند مئے دیم ءَ نہ اتکگ ات ایشی ءِ سبب آئیءِ جند ءِ گم ءُُ گڑتی ءُُ دزگٹی بوت کن انت پرچکہ اے دوران ءَ آئیءِ مستریں بچ محمد انور نادراہی یے ءَ گورجتگ ات پد ءَ آئیءِ پت ہم بیران بوتگ انت ۔

آئی ءِ نوکیں شئیرانی تہ ءَ پنت گریبانی میتگ ،گریبائی عید ،چو نہ بیت ءُُ دگہ انچیں پر بند انت کہ آئیءِہمے پگر ءِ پدری ءَ کن انت ۔ اگرچہ آئیءِ شاعری امیت ءُُ ہمت زگریں باہندانی شاعری انت بلئے آ بے بنیں وشمنی ءِ آماچ نہ انت۔

گلزمین ءِ پاسپاں گرکانی ہمراہ بیتگ انت
رسترانی آسر ءَ گنجیں دیار بنجاہ بیت 

استاد عبدالمجید گوادری ءَ وتی شئیرانی تہ ءَ بلوچ ءِ گال باز آورتگ اے گال یک نیمگے آئی ءِ راجدوستی ءَ پدر کنت بلئے دومی نیمگ ءَ اے یات کنگ لوٹ ایت کہ آئیءِ گور ءَ ’’ بلوچ‘‘ یک بے دروریں کردارے ءِ نام انت اے کردارے بے وسیں انسانانی پشت ءُُ مہر ءُُ دوستی ءَ ربالو انت ۔

بلوچی ءِ شہزانیں لچہ کار سید ہاشمی ءِ ’’ شاہ جورسالو‘‘ ءِ بارہ ءَ راست گوشتگ کہ بے کچ ءُُ بلوچ دست ءِ دل انت ہمے پیم ءَ استاد عبدالمجید ءِ شاعری ءِ بامرد( ہیرو) بلوچ ورنا انت ءُُ آ چہ وتی اے بامرد ءَ سدک انت کہ اے گوں وتی بے دروریں کرد ءَ نہ ایوک ءَ وتی راج ءُُ راج ءِ نزوریں مہلوک ءَ چہ زوراکاں رکین ایت بلکیں دنیا ءِ اے دگہ زیر دستیں راج ءُُ زہبریں انساناں آزاتی ءُُ آسراتی ءِ برورد ءَ بہر مند کنت ۔

’’ گلیں باندات‘‘ کہ آئیءِ اولی شعرانی کتاب انت ایشی ءِ وانگ ءَ رند اے پدر بیت کہ استاد عبدالمجید ءِ شاعری برز بلندیں مراد ءُُ مقصدے دارایت آ پہ مہر ءُُ دوستی ءَ زورکیں ایمنی ءُُ وشی ءِ ہدوکیں ءُُ راستی ءِ بیرک داروکیں انسان دوستیں شاعرے ۔ راستیں گپ ایش انت کہ آئیءِ شاعری ءَ نوکیں ادب ءِ اے لوٹ پیلہ کتگ کہ ادب ءَ زند ءِ آدینک بیگ لوٹ ایت ۔

آئی ءَ وتی چاگرد ءِ وشیں ءُُ تہلیں راستی ،مارشت ءُُ باہندگوں وتی جتائیں انداز ءَ بیان کتگ اتن ۔گلیں باندات الم ءَ پہ بلوچی ادب ءَ اے وہد ءِ جوان تریں سوگات انت ۔ءُُ بلوچ راج ءُُ آئیءِ ادب ءَ را انچیں بور سوار پکار انت ،بلوچی ءِ کشار سبز بات علی عیسیٰ ،کراچی ۵ فروری ۱۹۷۹