منافق ،دروگ بند،جاہل،پندل ساز بے مہر ءُُ بے وفائیں دوزواہ وَ ہرجاہ ءُُ ہمک قوم ءَ است انت بلئے اے شہر ءَ ایشانی کچ ءُ کیل باز انت ۔ کوئٹہ ۔۔۔۔ہما شہر بوتگ کہ وتی زید ءُُ زیبدار ی ءَ یک وہد ے ایشی ءَ را لیٹل پیرس اوں گشگ بوتگ بلئے نوں چوش نہ انت پیرس وَ دوریں گپے اے وَ شہرے ءِ گشگ ءَ اوں دپ میاری بیت ۔کوئٹہ ءَ سد ءَ یک انچیں مردمے دربئیت انت کہ ہما وڑ بوتگ کہ ہما وڑ وت ءَ داشتگے بلئے ہزاراں لکھاں مردم بدل بوتگ انت ۔

من دیستگ ءُُ ماراِتگ کہ اے ہند ءِ گوات ءَ معتبر یں گواتے ۔۔۔اِدا مردماں میر ءُُ سردار بوہگ ءِ یک بلائیں تمایے دل ءَ اِنت دائم مزن بوہگ ءُُ دومی ءِ کسان کنگ ءُُ ایر جنگ اے شہر ءِ تب ءُُ مئیلاں ہوار اِنت من ءَ یات انت منی یک استادے ءَ من ءَ گشتگ ات کہ اے شریں شہرے نہ اِنت ۔۔۔آ روچی من آئیءِ گپ ءَ سرپد نہ بوتاں بلئے مرچی گوں وتی چماں دیستگ کہ ہما استاد ءَ کہ من ءَ ہمے گپ گشتگ اَت آ راست انت۔۔۔۔۔

چیزے آ بدل بوتگ ءُُ چیزے من بدل بوتگان بلئے بدلی بوتگ ۔اے شہر مردماں بدل کنت باریں پرچہ اے شہر بے متائیں مردماں طلب گار ءُُ لوٹوک کنت ۔منافقی پرمائیت یکے دومی ءِ ڈوبارگ پرمائیت یکے مردمے اگاں شرے کارے کنگ ءَ چرآئی کمک ءَ دہ ءُُ بیست لوگ ءَ نان ورگ ءَ انت دومی ءَ را شات نہ بیت ءُُ آئی ءِ ہلاپ ءَ مپت ءُُ ناحق پندل سازی کنت ۔

اے اوں گندگ بوتگ کہ بزگیں ہندے ءَ اتکگیں غریبیں گسے ءَ ودی بوتگیں پسگے وہدے شہر ءَ کیت ءُُ آئیءَ را یک جاہ ءُُ مقامے نصیب بیت داں آ وتی وار ءُُ عزیزاں بے حال کنت ۔۔۔اے اش کتگیں گپ نہ انت بلکیں چم دیستاں ۔۔۔۔ مردم مزن ءُُ لاحق پہ کئی حاترا بیت وتی ۔۔۔وتی جند ءُُ ذات ءَ ۔۔؟گڑا بزاں آ مزن نہ انت بلکیں سکیں کسانیں مردمے ۔۔۔

مزن ءُُ لاحقیں مردم ہما انت کہ دومی ءَ پہ بکنت ءُُ پہر بہ کنت ،وت مہ وارت دومی ءَ سیر لاپ بکنت ءُُ شات بہ بیت،آئیءِ وس ءُُ واک ءَ اگاں کارے بندوک بہ بیت آ تُری چنائیں کارے بیت کنت آ بہ کنتے وتی نپ ءُُ تاوان ءَ یکّر بہ کنت بلئے آئی ءَ کار ءَ بہ کنت ہما مردم گڑاں پہ حق مزن لیکگ بہ بیت بلئے اے شہر ءَ کوئٹہ ءَ چوش نہ بیت ۔کوئٹہ ءَ چوش کنگ گنوکی یے جاہلی یے اِدا ہما مردماناں عزت ءُُ شرپ رسیت کہ آ اے چیزاں نہ کن انت۔ 

ہو ڈے سید تو راست گشتگ کہ

’’شال پیسر سگار ءِ ارجان اَت‘‘ باریں کجام چیز انت کہ اے شہر ءَ مردماں اے ڈول کنت ۔داں مرچی ءَ اے گپ منی پگر ءُُ سما ءَ درانت اے جست دائم ءَ منی پگر ءُُ حیالاں تر ءُُ مانتر انت بلئے ایشی ءِ پسو من انگت نزانتگ ۔