کوئٹہ:دو مکتبیانی آوار جنگ ءِ حلاپ ءَ “بلوچستان یونیورسٹی”ءِ درائیں مزنیں در ءُ دروازگ پہ ہرچ وڑیں رؤءُ آ ءَ بند کنگ بوتگ انت

چین ءَ بندات بوتگیں نادراہی کہ سرجمیں دنیا ءَ یک شل ءَ پتاہانءُُ روان اِنت ءُُ ایشی ءِ گر ءُُ دار ءِ ہچ پیمیں درمانے ءِ انگت ءَ سائنس جوڑ کنگ ءَ بے سوب بوتگ۔ ہمے وائرس ءِ نادراہی ءَ بیران بوتگیں مردمانی کچ سداں گوستگ ءُُ ہزاراں سر اِنت۔ کم کم ءَ اے نادراہی سرجمیں دنیا ءَ شنگ بوہان اِنت۔یکے وَ مردم ء َ را ہمے نادراہی ءَ پریشان کتگءُُ کس گردگی نہ اِنت۔ دومی چاگردی رسانک درءَ چد ءُُ گیشتر مردم وہمی کتگ۔

بلوچی نبشتہی زبان ءِ اُمر کساس دو صد سال اِنت ءُُ پدا بلوچی ءِ جندءِ نبشتہ کارانی نبشتہی دؤرچہ ہفتاد سال ءَ گیش نہ انت۔پمیشکا مئے لبزانت ءُُ زانتکارانی کساس کمّ انت ءُُ ہمے زَنگ ہر وہد ءَ جنگ بیت کہ بلوچی زبان ءُُ لبزانک ایندگہ راجانی نسبت ءَ پُشت ءَ انت۔ ایشی ءِ مستریں سبب ایش انت کہ بلوچی زبان ءَ را چوشیں نہادی یے (مارکیٹ) دست نہ کپتگ کہ اودا رُدوم بہ زوریت۔

یک روچے پیل درکپتگ ات جنگل ءَ پہ چرگے ءَ آئی ءَ وارت ءُُ چرت تہ دیست کہ پسے پیداکیں۔ چو نئے بی بی تو چے چارگ ءَ ات پیل ءَ جست کت۔بز ءَ پسو دات من ورگ ءُُ چرگے ءِ شوہاز دراتکگاں۔پدا پیل ءَ گشت تئی و میتگ ءِ کر ءَ کشاں ورگ ءَ شریں کاہ مچیں ءُُ تئی سنگدانک ہم کسان انت منی حیال ءَ ترا پہ چرگ ءَ چش دور ءُُ دراج آیگ ءِ ہچ زلورت نہ انت۔ بز ءَ درائینت من پمشکہ چہ بازار ءَ دور ءُُ دراج اد ءَ اتکگاں کہ بازار ءِ چپ ءُُ چاگرد ءَ ہچ شریں کاہ ترا دز نہ کپیت۔ اے درہ من وارتگاں توزانے چہ تو من گیشتر وراں اٰٗ ءَ وتی پلہ ءَ برز کنان ءَ گش۔

ورناہے چار راہ ءِ سر ءَ نشتگ ءُُ پنڈگ ءَ ات۔مزن پشتیں ورنا کہ گژن ءَ چنگ ترینتگ اَت،ءُُ پادرو(فٹ پاتھ) ءِ سر ءَ ہمک روآ کنوکیں مردم ءِ دیم ءَ دست ءَ شہاراں اَت۔گون دلپدردی ءُُ بژن سوالیگ ات وتی بدبحتی ءُُ بے تالہی ءِ جاور ءَ پدر کناں ات ءُُ چہ گژن ءِ جنجالاں وتی پاہاراں درشان کنان اَت۔ شپ ءِ وتی بیرک کل کت ورنا ءِ لنٹ ہشک بوت انت ءُُ آئی ءِ زبان ٹپی بوت۔

اے وڑیں حال ہمروچ حالتاکاں شنگ بنت کہ کار ءُُ روزگار ءَ مردماں دارگ ءِ وہد ءَ ناروائی کنگ بوتگ۔روزگار ءِ دروسیلہانی سرا وزیر ءُُ مزن مزنیں آفسر نشتگ انت کہ آ نزور ءُُ ناتوانیں مردماں داں جوانیں روزگاراں سر بوہگ ءَ نیل انت اے کارانی تہا ہندی سردار ءُُ نواب ءُُ میر ءُُ متبرانی ہم مزنیں دستے ہوار کہ آہانی سیادی گوں ہمے راجکاری گلاں انت کہ ہمے وزیر ءُُ گزیر ءُُ واکدار آفیسرانی دست ءَ انت۔

بلوچی لبزانک ءِ پڑ باز پراہءُُ شاہگان انت ایشیءِ تہا ہمک پڑ ا دور بکنے گڑا انچوش سما بیت گشئے سرجمی ءَ انگت آوڑیں سائنسی رنگ ءَ پٹ ءُُ پول نہ بوتگ ءُُ دیم ءَ نہ اتکگ۔

شپ ءِ باریں کجام پاس ءَ من کوہی میتگ ءَ سر بوت انت۔بلئے اے میتگ ءِ تہا ھچ مردم نیست ات دل ءَ اتک کہ کوکار بکناں۔من گُٹ ءِ پُر ءَ گوانگ جت۔ کسے است اِنت؟؟؟بلئے کس ءَ منی گوانگ ءِ پسو نہ دات،من پدا توار ترند تر کت۔

یک رندے یک کڈک ءُُ یک مگسکے ہور لوگ ءَ جہمنند بوتاں ءُُ آہاں وتی بیر(Beer) ہور ہسیکی پوست ءِ تہا لہڑداتاں۔یک روچے کڈک ہمے لہڑیں بیران کپت ءُُ ستک ءُُ مرت۔گڈا مگسک ءَ دپ پچ لگوشت ءُُ پہ کوکار ءُُ گریوگ لوگ سرا زرت۔تہتگاں (دروازگ) جست کت مگسک تو چیا چش کوکار ءُُ زاری ءَ ئے“؟ ”ہمے واستہ کہ کڈک ءَ وتا سوتک ءُُ نشت“۔پدا تہتگاں نارگ ءُُ نزورگ بندات کت گڈا کنڈ ءَ کپتگیں روپگ ءَ پرس ات تو چیا نارگ ءُُ نرودگ ءَ ئے؟“

وھدے مارا جی جنزانی تہا زالبولانی کرد ءَ بچاریں گڈا زالبولانی مزنیں بہرے است انت چی ءَ کہ راجی جنزانی توکا بہر زورگ ایوک مردینانی ذمہ واری نہ انت بلکیں ایشیءِ توکا زالبولانی سرا اوں بازیں ذمہ واری بنت ءُُ دنیا ءِ بازیں راجی جنزانی توکا زالبولانی مزنیں کردے گندگ ءَ کیت۔