بلوچی لبزانک ءَ ہردے شاعری ءِ نوکیں دور ءِ نوکیں شاعرانی نام گرگ بیت داں ندیم اکرم ءِ نام ہچ رنگ ءَ ڈالچار کنگ نہ بیت۔چنائی ءَ ندیم اکرم عطا شاد ڈگری کالج ءَ اسلامیات ءِ یک استادے بلئے آئی ءِ واہگانی اوتاگ بلوچی شاعری ءَ گوں بستگ ءُُ مدام شعری دیواناں وتی استی ءِ جار ءَ گوں شعراں دنت ۔

اے ندیم اکریم ءِ شعرانی سیمی نوار اِنت کہ چہ بلوچی اکیڈمی کوئٹہ ءِ نیمگ ءَ2018،دسمبر ءِ ماہ ءَ چھاپ ءُُ شنگ بوتگ۔ندیم اکریم ءِ ’’الہام‘‘ ءِ تام انگت ءَ تاجگ اَت کہ ’’ ستکانی بانزل‘‘ءِ نوکیں تامے بلوچی لبزانک ءَ را بکشاتے۔ واجہ ندیم اکرم ءِ شاعری ءِ تب چو بے چاڑیں مردے رنگ ءَ انت آ وتی دل ءِ گپ ءَ دپ ءَ آرگ ءَ ہچ جاہ چک ءُُ پد نہ بیت انچو کہ آئی ءِ شعرے ءَ ظاہر اِنت کہ ۔

سرانی ساٹگ ءِ ارمان کم اِنت
پہ سیت ءَ ہروڑیں تاوان کم انت
حدا گندگ نہ بیت پنچیں نمازاں ؟
نزور انت مئیگ ءُُ تئی ایمان کم اِنت

ہما گپ ءَ کہ ندیم گشیت ارزانی ءَ درے کنت بلئے شعرے چاڑ ءَ یلہ نہ دنت آئی زبان تچک ءُُ راست انت گیش لبزاں گوں لئیب ندیم ءِ کار نہ اِنت بلکیں آوتی دل ءِ گپ ءَ شعری دروشم ءَ پدر کنگ لوٹیت پمشکا آ وانوکءَ گیش اڑینگ ءِ جہد ءَ نہ کنت۔

اے کتاب ءِ گیشتریں شعر آئی ءَ کسان ءُُ گونڈیں بہراں پر بستگ اَنت چوکہ 
آس ءُُ آپ ءِ چکاسے
نوبت تیزیں الماسے 
**
وشبو تئی ءُُ دروشم تئی 
دہر ءِ چاریں موسم تئی
**
ارواہءَ لیلام کناں 
عشق ترا وشنام کناں
ایشاں ابید ’’ ستکانی بانزل ‘‘ ءِ گیشتریں شعر ہمے بہر ءُُ وزن ءَ اَنت۔

ندیم ءِ شاعری ءِ وانگ ءَ شعری سنچ بوہگ الم نہ اِنت ءُُ نئیکہ آ چہرانی مانگشی ءَ وانوک ءِ ہما شعری لذت ءَ کم کنگ لوٹیت بلکیں آ ہما دمان ءَ کہ شعرے نبشتہ کنت وانوک ءَ ہم پہم ءَ کیت کہ آ چے گشگ لوٹگ ءَ انت ۔ ندیم ءِ گیشتریں شعر مہرانکی اَنت بلئے آئی ءِ مہر چو لس مہر ءِ رنگ ءَ نہ اِنت بلکیں آئی ءِ مہر ابدمان اِنت ءُُ چو صوفیانی و ڑ اِنت۔

اگاں من ندیم ءَ صوفی شاعرے بگشاں چہ گپ دور سر بیت ءُُ اے وہد ءَ من اے وڑیں جرمے کنگ نہ لوٹ اَنت بلئے وہد ہمے گپ ءَ وت پدر بہ کنت شر انت یک جاہ ئے ندیم ءَ گشتگ کہ

سنگے دستاں گوں تراشتگ حدا من کتگ
عاشقی عاشقی ءِ وڑا من من کتگ
یاکہ 
دل ءِ دریکگانی شمار ءَ کپاں 
من تئی سجدہ ءَ بے توار ءَ کپاں

اے کسہ ءَ من گوں ندیم ءِ جند ءِ گپ ءَ پہ وانوکاں یلہ کناں کہ آ ندیم ءَ چون ءُُ چے رنگ ءَ گنداں ندیم کتاب ءِ پیش لبز ءَ نبشتہ کنت کہ
’’۔۔۔۔ من بس ہمے پدر کنگ لوٹاں کہ برے من ،مناں ، من آباں ،برے من ءُُ آ،ماباں پمشکہ ہرچکہ کہ من گشتگ یاگشاں آ پہک ، محکم ءُُ ڈولداری ءَ زبہر بیت چیاکہ من سکیں نزور ءُُ ناتوانے آں بلئے برے برے کہ آ بیت ءُُ گوشیت تا آ پہک ، محکم ءُُ زیبائی ءِ ہنچیں کراماتے بیت کہ ہر ارواہ ءَ تاہیر دنت۔۔۔۔۔

ہمے وڑا بر ے برے من ءُُ آ ما بنت ءُُ گشنت تا منی بے سمائی ءِ الہان ءُُ آئی ءِ پداگوانک ءِ زیمر منی دست ءِ قدح ءِ کیفانی تام ءَ چو شہد ءَ شیرکن کنت ءُُ مئے گشتگیناں زند آپ ءِ ترمپ شنزگ ءَ بنا کنت۔‘‘