باریں چنت لوگ پرسیگ اِنت
باریں چنت چم ارسیگ اِنت
کیا بُن داتاں مئے ارمان
ایوک ءُُ تہنا دل سئیگ اِنت

اے ایوکیں وئیل نہ انت کہ نازکیں سرانی زیان بوتگ ءُُ حکومت ءِ نیمگ ءَ کمک ءُُ تاوان ءِ جار جنگ بوتگ ۔ اے جار ءِ ہما کہ مالی کمک اِنت آ یک کروڑ بہ بیت یاکہ دہ کروڑ بلئے اے وئیلاں ہما کہ سرانی زیان اِنت آئی ءِ تاوان ءَ زر گپت نہ کناں ءُُ نیکہ ءَ اے یک ماتے ءِ زہگ ءِ بدل بوت کنت ، نیکہ براتے ءِ جاہ ءَ گپت کنت ءُُ نیکہ پہ دشتار ءُُ جودے ءِ کنڈ ءَ پُر کت کنت۔

اے وئیل ءَ بیست ءُُ ہپت مردمانی زیان یک بلائیں جستے دیم ءَ کار ایت کہ اے وئیل راستے کہ حدائی یے بوتگ ءُُ گوں حدا ءَ دست ءُُ داوا بوت نہ کنت بلئے اے وئیل ءِ بنزہ گوں بنی آدم ءَ بندوک اِنت ۔ اولی ہمے کوچ ءِ مالک ءُُ مستر کہ آئی ءَ مردمانی جاہ ءَ تیل لڈ اِتگ ءُُ تیل ءِ کارو بار کتگ ، دومی ہما ٹرک ءُُ ٹینکر ءِ ڈرائیور ئیگ اِنت کہ چو بے سدی ءَ گاڑی تاچیت ءُُ آئی ءِ ہمے بے سُدی ءَ بازیں سرے زیان کتگ اَت ۔اے درائیں مردم سزا دئیگ نہ بنت بلے حکومت ءِ مردمانی ہمے کمک ءُُ تاوانے ءِ جار کہ من ہنچو زر پہ مردگاں ءُُ ہنچو پہ ٹپی بوتگیں مردماں دیاں ،زہر چہ حکومت ءِ ہمے جاراں چہ مرد م بیت۔

اگاں حکومت ءَ را کمکءِ جاہ بوتیں داں یک وئیل ءِ پداں ایمبولینس کہ دیم ءَ کیت آ ٹپی ایں مردم ءِ برگ ءَ چہ پیسر زر ءِ لوٹ ءَ کنت اگاں چہ اے ایمبولینس وت سرکاری اَنت بلئے پدا اوں زر ءِ لوٹ ءَ کن اَنت ،سرکار پیسر ءَ ہمے گپ ءِ پدرائی ءَ بکنت کہ اے زر ءِ لوٹ چہ کجا۔۔۔؟

دومی اے یکیں وئیل نہ انت بلکیں تربت ءَ ہم یک انچیں وئیلے بوتگ اَت کہ ءُُ آ ہم ہمے تیل ءِ کاروبارءَ چہ بوتگ اَت ،آ وہدی اوں سرکار ءَ ہمے جار جتگ اَت کہ اے کاروبار ءَ بند کناں بلئے زورکیں مردمانی گوما وس نہ روت ءُُ بلوچ بزگ اِنت پمشکا آئی ءَ را اگاں زنڈیں زر ءِ تما ءُُ لالچ ءَ دست ءَ دئیت داں آ سہتے وَ بے حال کنت کہ بیرانی یے بوتگ بلئے زرانی ہلاسی ءَ پد نوں ترانگ ءَ کیت انت کہ آئی ءِ لوگ ءَ بیرانی بوتگ ۔

بائد ہما لوگاں کہ بیرانی بوتگ آ حکومتی کمک ءُُ تاوان ءِ زورگ ءَ مکن بہ کن اَنت ءُُ ہما سوب ءَ کہ اے بلائین وئیل بوتگ ءُُ ہنچو مردمانی زیان آ ہمائی ءِ بند کنگ ءِ لوٹ ءَ بکن اَنت ءُُ چہ ہما وہد ءَ اے لوٹ برجاہ بہ بیت داں چہ بُن ءُُ بنچکہ ءَ اے وئیل ہلاس کنگ بہ بیت۔ءُُ دیمترا چشیں وئیل ءُُ واکیا ئے مہ بیت۔

بلوچ قوم پیسرا بزگ اِنت نوں حدائی عذاب ہم آئی ءِ گوک ءَ اِنت ، برے یک وئیلے آئی سر ءُُ گردان ءَ انت بلئے آپ ءِ نیستی ءُُ ڈکال ،برے جنگ ءُُ شدت،برے گار ءُُ بیگوائیں زہگانی جتائی ،ءُُ برے اے رنگیں وئیل پیسر ءِ تربت ءِ گاڑی اسٹینڈ ءَ سلینڈر ءِ تراک،پدا شاپک ءَ یک سورے کہ پر س ءَ بدل بوت،ءُُ نوں اے بلائیں وئیل کہ بیران بوتگیں مردمانی کساس بیست ءُُ ہپت ءَ سر انت۔

ہمے وئیلاں یک ماتے گوں چکے ءَ ۔۔۔۔۔۔گپ نہ بیت ،گپ چہ ہمداں بس اِنت بائد حکومت کمے غیرت بہ کنت ءُُ اے کارو بار ءَ چہ بنُ ءَ بند بہ کنت ایوکءَ زر ٹپ ءِ دوا نہ اِنت۔