ماہتاک سچکان بلوچی ءِ یک جوانیں تاکے کہ ماہ پہ ماہ چھاپ ءُُ شنگ بیت ۔ ہمے تاک ءَ بازیں نوک نویسوک ءُُ کواسیں زانتکارانی نبشتانک ءُُ شعر ہوار بنت ۔ سال 2019سچکا نءِ فروری ءِ تاک کہ عطا شاد ءِ نام ءَ نبشتگیں تاکے ءَ شمار بیت ۔
پرچکہ ا ے تاک ءَ عطاشاد ءِ ازم ءُُ زند ءِ سرا نبشتگیں موادچھاپ کنگ بوتگ انت۔ ہمے تاک ءَ واجہ ضیا بلوچ ءَ یک نبشتانکے’’ اتاشاد ءِ ’’ ساہ کندن‘‘ ءِ زبان زانتی تپاسکاری ‘‘ ءِ نام ءَ چھاپ کنائینتگ ۔
ہمے نبشتانک ءَ عطا ءِ ساہ کند ن شعر ءِ بابت ءَ نزاناں چے وڑیں زبانتگی تپاسے بوتگ ،اے گپ ءَ ضیا بلوچ وت گیشوار بہ کنت شرتراِنت۔ پرچکہ ما شاعری وانتگ یا استادانی دپ ءَ اِش کتگ آوانی گشگ اِنت کہ شعر یا وَ معنوئی حساب ءَ معنا کنگ بنت یاکہ بیانی حساب ءَ شعر ءِ چار ءُُ تپاس بیت کنگ ۔ آں بازبزاں زبانزانتی ءِ حساب ہم معنا کنگ بیت بلئے باز کم۔
اگاں کسے آئی زبانزانتی حساب تپاسے کنگ ہم بلوٹ ایت داں گیشاں چہ گیش آ ہما شعر ءِ لبزانی درشم ،چنچ ،گالبند ءُُ گالریچ کارمرز کنگ بوتگ آوانی تپاس،چے ڈوکیں ترکیب کارمرزی کنگ بوتگ ۔ چنائی ءَ اے کار معنائی تپاس ءَ ہم کایاں بلئے زبانزانتی تپاس ءَ ہم ہوار بوت کن اَنت ۔بلئے واجہ ضیا بلوچ ءَ انچیں حسابے ءَ اے تپاس کتگ کہ من حیران ءُُ پریشان بوتگ اَنت ۔اے زبانزانتی تپاس چے وڑا بوتگ۔ آئی ءِ نبشتانک ءِ دو سے وار وانگ ءَ رند ہم منی پہم ءَ نہ شُت۔
اے منی جند ءِ کم بزانتے بوت کنت۔بلئے منا کہ گیشتر تکانسر کتگ اَت آ واجہ ضیا بلوچ ءِ زبانزانتی تپاس نہ کت بلکیں آئی جوڑینتگیں گالبنداں کت۔ یکے آئی ءَ وتی ءُُ عطا شاد ءِ نام باریں پرچہ اے پیم ءَ نبشتگ اَنت ،’’زیا،اتا شاد‘‘اے پیم نامانی نبشتہ کنگ ءَ ایشانی معنا بدل بنت ءُُ جند اِش ہم بے ڈول بیت ۔
اے یک نادانی یے بوت کنت بلئے شیواری یے ناں ۔۔۔۔!!!خیرہما گالبند کہ واجہ ضیا بلوچ ءَ کارمرز کتگ اَنت چمے لبزاں چہ لہتیں من اے جہل ءَ دئیگ ءَ اوں دانکہ اگاں کسے ایشانی معناآں زانت کنت داں الم من ءَ ہم سرپد اِش بہ کنت۔بائد وَ ہمیش اَت کہ ضیا ءَ وتی نبشتانک ءِ گڈ سراں ہمے جوڑینتگیں گالبندانی معنا اوں بداتین اَنت بلئے اپسوز کہ ضیا چرے گپ ءَ شموشکار بوتگ۔
آئی ءِ ہمے نبشتانک ءَ کارمرز بوتگیں گالبندانی اگاں لڑے جوڑ بہ بیت داں اے رنگ ءَ بیت کہ گوزاکی،رازمانی ،کارکردی زبانزانتی ،آدم زانتی ،بُن گاھی ،دلگوش پیت،گوشتاری ، پہ دلیں مول،رھوت کاری ، کار گواپ،گیچشت،ھیالشتی ،کُنشی جاوری ،ماتگی ،کارریچی ،پروشتات،سما گری، پدیدگ، رپتارگری، رپتاربر، گوشتوک، آباج، شناسار،ابید ایشاں دگہ بازیں انچیں وت جوڑیں گالبنداے نبشتانک ءَ کارمرز بوتگ انت۔
اے نبشتانک ءِ وانگ ءَ رند بزگیں عطا شاد ءِ ہما کہ شرتریں لچہ گشگ بیت بزاں ’’ ساہ کندن‘‘ءِ جند ہم حیران ءُُ پریشان بیت کہ گوں من چے کنگ بوہگ ءَ انت۔اے شعر ءِ ہما کہ شعریت اِنت آ وَ ہچ جاہ بیان کنگ نہ بوتگ بلکیں گوں اے نازاکیں شعرءَ انچو سما بیت کہ واجہ ضیابلوچ ءَ وتی درائیں زبانزانتی زانت ءَ را کارمرز کتگ ءُُ شعر ءِ تام برتگ ۔ کس چرے نبشتانک ءَ لذتے زرت نہ کنت ۔
یک گپے الم ءَ زانگی اِنت کہ ہمک چیز ءِ لذت گوں ہمائی پڑ ءَ بندوک اِنت۔اگاں من زبانزانتی ءِ ہیل دئیگ ءَ شعری ٹرم کارمرز بہ کناں داں آ زبانزانتی ءِ مات بند بیت،ہمے رنگ ءَ اگاں گوں شعر ءَ زبانزانتی تپاسے کنگ بہ بیت آ اوں چُشیں پیچ ءُُ تابیں تپاسے گڑاں آئی ءِ بزاں ۔۔۔۔۔اے نبشتانک سچکا ن ءِ تاک۹ ءَ دئیگ بوتگ اَنت اگاں منی گپ دروگ اَنت داں وت ہمے نبشتانک ءَ بچار اِت ءُُ بہ چکاس اِت کہ اے مرد ءَ گوں عطا ءِ اے لچہءَ پہ نوکیں راہ یے پچ کتگ یاکہ استیں راہ اوں بند کرتگ اَنت ۔
اے چست ءُُ ایراں جوان تراَت کہ ضیاء بلوچ ءَ ایوک ءَ عطا شاد ءِ جند ءِ جوڑ کرتگیں لبزیات ءَ را بہ چکاس اِتاں داں گہتر اَت کم چہ کم چریشی ءَ عطا ءِ ہما کہ جہد اَت آ وَ ظاہر بوتگ اَت۔
اے نبشتانک ءِ نبشتہ کنگ ءِ منی نیمون ہمیش اَت کہ گوں ضیاء بلوچ ءَ دستبندی بہ کناں کہ آ بلوچی زبان ءِ استیں جیڑہانی نیمگ ءَ اگاں دلگوش بدنت داں گہتر اِنت اے شعر ءُُ شاعری ءِ تپاس ءَ زبانزانتی ءِ تپاساں یلہ بدنت پرچکہ شاعراں ہم گشتگ کہ
گم حیالے ءُُ عاشقی چاڑے
اے دگہُ شگل ءُُ آدگہ کارے
پدا ضیا ء بلوچ وت سرپدی ئیں بلوچے!