ضلع لسبیلا چہ ابرمی رنگ ءُ درشم ءَ چکار انت۔وشیں زید ءُْ کہچر, کور ءُ آبشار۔اے دمگ ءَ قدیمیں ملکانی بازیں سالاں پیسر ی ربیدگ ءُْ دودمانی اَزباب دست کپ اِیت۔ کوہ ءْ کہچر، آپ ءُْ کور گوں وشیں ندارگاں سیل ءُْ سواد کنوکاں وشنود کن انت۔ادا قدرتی آبشار بہ بنت کہ سر سبزیں کوہ پہ سیل ءَ مزنے ارزشتے دارانت۔
ضلع لسبیلہ ءَ اگاں کسے پہ سیل ء کیت الم ‘‘وائی‘‘ ءِ سیل ءَ بے حال مہ بیت۔ ’’ وائی‘‘ لاسی زبان ءِ لفظ ’’ واہ‘‘ ءَ چہ زورگ بوتگ کہ ایشی ءَ مطلب تچوکیں آپ انت۔ ’’وائی‘‘نیچر ءِ یک انچیں عکسے پیش داراِیت کہ اگاں یک برے ادا کسے بئیت گڑا المءَ دوبر ‘‘وائی‘‘ ءِ سیل ءَ کیت۔
’’وائی‘‘ءِ سفر لسبیلہ ءِ ضلعی ہیڈ کوارٹر اوتھل چہ بندات بیت۔ اوتھلءَ چل کلومیٹر مین آر سی ڈی شاہراہ چہ سفر ءَ پد ہائی وےءِ راستیں دست ءَ یک لنک روڑے کیت۔ ہمے روڑ دیم پہ وائیءَ روتءُْ منزلءَ سر بیت۔ اے لنک روڑ ءِ راہ کچہ اِنت بلے پہ موٹر سائیکل ءَ سفر گران نہ انت بلکیں کساس بیست منٹ ءَ پد ’’وائی‘‘ ءَ سر بیت۔
‘‘وائی‘‘ ءِ بارا من باز اش کتگ ات بلے وھدے کہ من اولی رندءَ دیم پہ ’’وائی‘‘ ءِ سیلءُْ سواد ءَ چہ اوتھل ءَ در اتکاں، من ءَ ہچ سرپدی نیست اَت کہ ‘‘وائی‘‘ءِ تہا قدرت ءِ زیبائیں عکس چو پدر بنت کہ ادا کور ءِ تہا آپرِشت تچوکیں آپ ءِ کوہانی سرا جنگلی درچکءُْ پدا رنگ برنگی مرگانی آواز ءَ چہ ہم مارشت ودی بیت کہ اے ہلک ءُْ دمگاں نیچر یک لڑی یے ءِ دْروشْمءَ یکے دومی ءَ گوں ہمگرنچ منءَ ہمے سماہ بوت کہ ادا قدرت ءِ ہر چیز سرجم انت۔ وھدے کہ من گوں وتی سنگت ءَ وائی ءِ ساتءْ سفر ءَ دراتکوں گڑا سفر ءَ منی سنگت گوں وتی موبائیل ءَ قدرتی ندارگانی عکس کارءَ دلگوش بوت انت۔
ہر نیمگءَ کہ ایشاں دیست عکس کش ات۔‘‘وائی ‘‘ ءِ بارہءَ اودے لس مہلوک ءِ ہمے گشگ اِنت کہ اے جاگہ سدانی سال کوہن اِنت۔او ادا قدرتی آبرِشت است کہ آ ہر وہد کور ءِ تہا تچ اَنت۔ مہلوکءِ اے ہم گشگ ات کہ ادا آپ وش انت ءُْ تچوکیں آپ ھراب نہ بیت۔ اودا مہلوک اے آپ ءَ وراَنتءُْ گدءِ شودگ ءَ پہ ہم کارمرزے کن اَنت۔
سیل ءُْ سواد ءِ واستہ ‘‘وائی‘‘ ہمے واستہ یک وش رنگیں جاگہے کہ ادا مچ ءِ مزن مزنیں درچک ہم است اَنت کہ ادا آؤکیں مردم وتی گرم ءِ سارت کنگ ءَ پہ ہمے مچانی ساہگ ءَ ننداَنت ءُْ ہمدا ورگ ہم جوڈ کن اَنت۔ ہاس گرماگءِ موسم ءَ ‘‘وائی‘‘ اے سببءَ باز زیبدار بیت کہ ادا پہ جان شودگ ءَ آپ است۔لسبیلہ بلوچستانءِ یک گرمیں جاگہے ، ہمے واستہ گرماگ ءَ ادا موسم ءَ سک رش بیت۔
روچ برکت بوہگ ءِ وہد ءَ ادا یک وش رنگ ءُْ زیبائیں ساچے بیت۔ مرگانی چرو چرو آواز ءَ ادا کوھانی وشیں ندارگ چارگ کرزاَنت۔ادا وہدپہ وہد ہور بوہگءِ سببءَ ہر نیمگ ءَ کہ چماں شانک دیئے ، سبزءُُْ شادابی گندگءَ کیت انت۔
نیچرل ایڈوانچر ءِ دروشم ادا ہر وڈا گندگ بیت۔وائی یک انچیں جاگہ یے کہ انگت بازیں مہلوکءِ چماں چہ اَندیم انت۔ ادا اگاں سیلءِ سواد ءِ دیمروئیءِ سرا کار کنگ بہ بیت گڑا الم ءَ بازیں مہلوکے پہ سیل ءُْ ترءُْ تاب ءَ کیت۔ءُْ ایشی ءَ لسبیلہ ءِ کوہنیں راجدپتری ارزشت دیم ءَ کیت کہ بلکہ ادا بیوپاری ئیں مردم ہم نپ ءُُ سیت بہ زوراَنت۔