یک رند ءُُ زمانگے گش انت کہ است ات سے بِریں پاچن۔آ کوہ ءِ سرا پہ چرگ ءَ روگ ءَ ات انت کہ پزور ءَ پر بہ بہ بنت آہانی کشک ءَ پہ کوہ ءِ سر بوہگ ءَ آہاں یک پہلے ءِ سرا گوزگی ات ءُُ اے پہل ءِ چیرا کوہی جنے (ghost) ءِ لوگ ات کہ آئی ءِ چم کاشی ءِ کدر ءَ ات انت ءُُ آئی ءِ پونز دراجی ءَ کدے روپگی دستگے ءَ بوت۔اِشاں (پاچناں) نہ زانت کہ ہود ءَ کوہی جِنے(ghost) است۔کلاں پیش کسترین اتک آ کٹپ،کٹپ کناں ءَ پہل ءِ سرا گوزگ ءَ ات کہ کوہی جن ءَ وتی سنٹ برزکت ءُُ گشت ”کئے اِنت؟کہ کٹپ،کٹپ کنان ءَ منی پہل ءِ سرا گوزگ ءَ اِنت“؟

آئی ءَ گشت مناں کستریں براتاں پاچنانی من کوہ ءِ سر بر ءَ چرگ ءَ روگاں کہ پزور ءُُ لسہ بہ باں۔ ناں،ناں من ترا روگ نیلاں چیا کہ من ترا وراں۔کوہی جن ءَ گشت۔کسانیں پاچن ءَ گشت تو منا مہ ور۔۔۔من سک کساناں پہ تئی ورگ ءَ منی توکی برات ءَ ودار ءَ انت ہمائی ءَ بوار چیاکہ آ منا چہ مستر ءُُ دراج تر انت۔ شر،شر تو نوں ٹگل چہ منی دیم ءَ کوہی جن ءَ گشت۔ گومے گپ ءَ گوں کستریں ءَ کٹپ کٹپ کنان ءَ شت۔

دیم ءَ توکی پاچن ہمے کشک ءَ پیداک ات کہ پہل ءِ سر کٹپ کٹپ کنان ءَ گوزگ ءَ ات کوہی جن ءَ وتی سنٹ برزکت ءُُ گشت کئے انت کٹپ کٹپ کنان ءَ منی پہل ءِ سرا گوزگ ءَ انت؟ توکی پاچن ءَ گریب گریب ءَ گشت کہ اے مناں توکی پاچن کہ کوہ ءَ روگاں پہ چرگ ءَ پزور باں۔ناناں من ترا روگ ءَ نیلاں چیاکہ من ترا وراں کوہی جن ءَ گشت۔توکی پاچن ءَ پدا گشت تو منا مہ ور۔۔۔

چیا کہ من سک کساناں تو منی مستریں برات ءِ ودار ءَ بکن آ بلائیں ٹرے ءُُ منی جاگہ ءَ حد ءَ نہ انت۔شر شر تو نوں ٹگل چہ منی دیم ءَ کوہی جن ءَ گشت۔پدا کٹپ کٹپ کٹپ کنان ءَ آ چہ پہل ءِ سرا گوست ءُُ شت۔درستاں چہ رند مستریں پاچن کہ اتک کہ ایشیءِ بلائیں تاب گپتگیں ءُُ دراجیں بُکشیں چہ سرمباں لونجان اتنت آئی ءِ دو بلائیں کانٹ ات انت کہ سر ءِ بان ءَ شتگ اتنت چہ دراجی ءَ ءُُ سک ترند ءُُ تسک ات انت۔

ویدکہ آ شت گڈا پہل سرا ت کٹُپ کٹپ کٹپ کنان ءَ آ پہل ءِ سرا گوازگ ءَ ات ارے آ سک گران انت۔کوہی جن ءَ سنٹ برز ءَ کت ءُُ گشت کہ کئے انت کٹپ کٹپ کنان ءَ منی پہل ءِ سرا گوزگ ءَ انت بلائیں پاچن ءَ ہمود ءَ اوشتات ءُُ گشت اے مناں پاچناناں مستریں برات کوہ ءِ سرا روگاں پہ پزور ءُُ لسہ بوہگ ءَ گوہی جن ءَ گشت نان ناں بہہ ناں ترا من ہود ءَ روگ نیلاں چیاکہ من ترا وراں۔

پاچن ءَ پسہ دیم دات پہ کوہ جن ءَ کہ گڈا بیا برز ءَ ءُُ آ تک پہ آئی ءِ ورگ ءَ۔۔۔۔ پدا پاچن ءَ آ وتی تسک ءُُ دراجیں کانٹانی سرا کت ءُُ برت پہ آزمان ءَ ءُُ یلہ دات ماں جہل ءَ کور ءِ تہا کہ چریشی ءَ کوہی جن ءَ سجی بجی بوت ءُُ مرت۔
پدا کٹپ کٹپ کنان ءَ پاچن پہل ءِ سرا ٹل ءُُ ملان ءَ گوست پہ کوہ ءِ سرا ہود ءَ آ شر پزوراں ءُُ آہانی دل جم نہ لوٹیت کہ ہمے پہل ءِ سرا پدا بیاانت۔