ملا فاضل وتی عہد ءِ ہما شاعری انت کہ آئی ءَ ہمک رنگیں بنگپانی سرا شعر نبشتگ ،آئی ءَ عشق ءُُ مہر ،جنگ ءُُ جڑ یاکہ چاگرد ءُُ اندری ہروڑیں بنگپ نبشتگ۔ آئی ءَ وتی شعراں چہ راج ءَ سوج داتگ ۔

آئی ءِ شاعری ءِ مزنیں بہر ے ءَ چہر ءُُ شبینانی یک بلائیں بہرے ہوار انت ۔ چہر ءُُ شبین ءِ آئی ءَ را بادشاہ ہم گشگ بوتگ ۔چہز ءُُ شبین آئی ءَ وتی شاعری ءِ تہا جوانیں رنگے ءَ کارمرز کرتگ انت اگاں آئی ءَ را چہ رءُُ شبین ءِ بنزہ بگشئے اوں اے گپ وتی جاگہہ ءَ راست مانیت۔

عبداللہ جان جمالدینی ءَ وتی نبشتانکے ءَ نبشتگ کہ ملافاضل ءَ ہنچو چہر ءُُ شبین کارمرز کرتگ گشئے زاناں درائیں چہر ءُُ شبین پروت ءَ برتگ اَنت پہ آ دگراں ہچ نیشتگ ۔اگاں سرجمی ءَ آئی ءِ چہر ءُُ شبینانی سرا گپ بہ بیت داں دہ کتاب سیاہ کنگ بیت بلئے آئی ءِ چہر ءُُ شبیانی تعریف سرجم نہ بیت ۔ آئی ءِ توسیپ ءِ روکیں چراگ کدی وتی شہم ءَ دور نہ دنت ۔

ملافاضل ءَ وتی شعرانی تہا وتی دوست ءَ را گوں انچیں لبزاں تشبیہ داتگ کہ لس مردمے پہمگ ءَ چہ زبہر انت چوشکہ ملافاضل وتی شعرے ءِ تہا وتی دوست ءَر ا نودی شال گشیت جاگہہ آئی ءِ نازرکی ءُُ اسپیتی ءَ را ہما مچ ءِ اسپیتیں گرک گوشت برے آئی ءِ زیبائی ءُُ ڈولداری ءَ را گوں ہما ترونگل ءَ شبین دنت کہ آ انگت ءَ زمین ءَ نہ کپتگ یک شعرے اے درائیں گپانی پہکی ءَ بس انت۔

ہر وہد داب کنت نودی شل
گندیم گونگیں گرکی تل 
استین ءُُ پیاپیں ترونگل

دگہ جاگہے ءَ وتی دووست ءِ ہنی رنگیں لنکاں گوں مرگِ زرین ءَ شبین دنت ءُُ آئی ءِ رکاں گوں کلونٹ ءَ شبین دنت اے لس مردم ءِ زانت ءَ آدیم اِنت آئی ءَ جاگہہ گشتگ کہ 

مرگ زرین بارگیں چوباں درنگ اِتاں 
ہردئیں نخلانی ثمر ہونی رنگ اِتاں 
چہ موسمی ترنجاں ماں ماں گوری دیمے گران تر انت
کرگ ایش اندیم انت رطب چہ شینکاں درانت

اے وڑیں کمال ءِ شاعر ءُُ شعری انگت ءَ بلوچی ءَ گندگ نہ بیت ءُُ ملافاضل وتی زانت ءُُ علم ءِ یکتائیں شاعرے بوتگ ۔