نوکیں دورءِ بازیں جیڑگاں چہ یکے نشہ اِنت کہ مئے چاگرد ءِ مزن عمراں بگر داں کسا ن سالیں ورنا ہمیشی ءِ آماچ اَنت ۔اے بابت ءَ نئے سرکاری گلے ءَ گامیگجے زورگ بوتگ ءُُ نیکہ لس مہلوک ءَ اے بابت ءَ جوانیں سوڈگے بوتگ ۔ چوکہ منشیات ہرچی یے بہ بیت آ چرس، تریاک ، ہیروین، شراب، سگریٹ، چینی کینی ،گٹہ،ءُُ اے دگہ ہروڑیں نشہ یے بہ بیت آ چاگردے ءَ دیم ءَ برت نہ کنت ءُُ بلکیں سرجمیں چاگردےءَ را جہل دور دات کنت ۔

آ چاگرد ءِ بن ءُُ بنڈالاں بنگوج کنت۔نوکیں پدریچ بزاں کسان سالیں زہگے یک چاگردے ءِ آکبیت اِنت ہمے زہگانی وانگ ءُُ زانگی دور ءَ اگاں ایشان دست ءَ نشہ ءِ کجام ہم یک وابالے بئیت اِنت آ چاگرد دیم ءَ شت نہ کنت ۔

بلوچستان ءَ ہم یک انچیں وبالے تہا کپتگ ،یکے وَ بلوچستان ءَ وانگی کدگانی جوانی ءَ چارگ نہ بیت ءُُ نیکہ کسان سالیں زہگانی عمر ءِ حساب ءَ دگہ آسرتی یے جوڑ کنگ بوتگ اَنت ۔ ہمے سہب ءَ داں دوازدہ بج ءَ وانگجاہ ءَ پد دگہ چشیں جاہ یے جوڑ کنگ نہ بوتگ کہ آ وتی وہد ءَ دیم ءَ بہ بارت پمشکا آئی سر گوں ناشراں کپ ایت ءُُ آ گوں ناشراں دیم پہ دیم بیت ۔

ہما کہ نشہ ءِ کاروبار کن اَنت آ پیسر ہمے زہگاں کسان کسانیں نشہ کنائین اِنت ہمے نشہی ساماناں ہم پہ مپت ایشاں دیاں وہدے آ زان انت کہ نوں آ نشہ ءِ عادی ءُُ ہیلدار جوڑ بوتگ گڈا چریشی ءَ زرانی لٹ کنگ ءِ کاروبار بنگیج کنگ بیت ۔ دانکہ آئی گورا زر ءُُ مالے است آ جوانی ءَ لٹ ءُُ پل کنگ بیت ءُُ وہدے آئی ءِ زر ءُُ مال ہلاس بنت گڈاں آئی ءَ را اے دگہ گندہ کاریاں ہم گلائش کن اَنت چوکہ آئی ءَ را دزی ءُُ ڈنگی پرمائیگ بیت ،ہمے وڑیں چرسی ءُُ تریاکاں چہ اے دگہ ناشری ہم کنائینگ بنت مردمانی کوشارینگ ، مردمانی جنگ ءُُ لٹ ءُُ پل کنگ ، یاکہ وت کوش کنائینگ ہم چہ ہمے چرسی ءُُ تریاکاں چہ کنائینگ بیت ۔

اے رنگ ءَ یک جوانیں چاگرد ے ءِ جوڑشت بوت نہ کنت پرچکہ آ چاگرد ءِ اصل بنزہ آئی ءِ ہمے کسان سالیں زہگ اَنت ءُُ ہمے زہگانی اگاں گوں نشہ ءَ سر ءُُ چاری بہ بیت داں آ معاشر ہ چون دیمروئی کت کنت ۔سرکار ءِ بائد اِنت۔

کہ آ اے پیمیں نشہی چیزانی سرجمیں ہلاسی ءِ گامیگج زورگ بہ بنت۔ بلوچی زبان ءِ بازیں شاعر ءُُ ادیب است کہ ہمے نشہانی آماچ اَنت اگاں چہ آوانی ازم ءُُ شاعری ءُُ ادیبی جوان اَنت بلئے آوانی ہمے نشہ ءِ سوب ءَ کس آوانی ءَ وتی جان ءَ نہ جنت ءُُ کس آواناں مجلس ءُُ دیواناں ہم توار نہ کنت۔من باز درور ندیاں پہ گشگ بازیں مردمے بلوچستان ءِ درائیں دمگاں است اَنت ۔

مئے دمگ ءِ یک جوانیں شاعرے راشد دیدار ءَ چہ ہرکس زانتکار اِنت ،اگاں آئی ءِ ہمے نشہاں در کنگ ،جوانیں گد ءُُ پچے گورا بدئے داں آ بلوچی شاعرانی سرپ یک جوانیں نامے گپت کنت بلئے افسوس کہ آئی ءَ را نشہ ءَ انچو کتگ کہ راہ سراں شعروانیت ءُُ زر پنڈیت ،بلکیں نام گرگ شر نہ انت بازیں مردماں آئی ءِ شعرریکارڑ کرتگ ءُُ وتی ناماں چاپ کتگ اَنت۔

پرچکہ راشد ءَ ہوش ءُُ سارے نیست اِنت کہ آ وتی جند ءِ شعراں وتی جند ءِ گشگ بہ کنت ،لہتیں سنگتاں شاباش اِنت کہ راشد ءِ شعرانی یک کتابے در کتگ دانکہ آئی ءِ شعر دزی مہ بیت ۔ہما شعری کتابءَ اگاں کسے بچار ایت داں زانت کہ راشد جوانیں شاعرے بلئے نشہ ءَ آئی ءَ را انچو کتگ کہ گپ نہ بیت ۔گڈی ءَ ہمے گشگ لوٹاں کہ اگاں سرکار ءَ اے بابت ءَ وتی چم ءُُ گوش ہردو بستگ اَنت داں چاگرد ءِ مہلوک ءِ ہم ذمہ واری اِنت کہ آ اے پیم نشہ بہاکنوکیں مردمانی ایرجنی ءَ بہ کن اَنت ءُُ آوانی ہلاپ ءَ روانک دربہ کن اَنت ۔

پرچکہ نشہ ایوک ءَ یک مردمے ءَ را تباہ نہ کنت بلکیں سرجمیں چاگرد ءَ را آس ماندار یت ءُُ آ قوم ءَ را دیمروئی ءَ نیلیت ۔سرکار ءِ بائد انت کہ نشہ ءِ کاروبار کنوکانی ہلاپ ءَ ایوک ءَ جرمانہ ءِ سزا مہ کنت بلکیں آوانی ہلاپ ءَ ہم مرگ ءِ سزا نامینگ بہ بیت۔ پرچکہ آ کہ نشہ ءِ کاروبار کنت آوَ ارباں پتی اِنت آئی ءَ را پہ جرمانہ ءَ چے بیت پمشکا مرگ ءِ ترس ءَ بلکیں اے لانت کم تر بہ بیت ۔