آرگوس ءِ بادشاہ ایکریسیوس جنگ ءِ پڑ ءَ پہ دلجم نہ ات۔ شکار ءَ ہم آئی ءَ بحت ءُُ نصیب نیست ات، آسک دلبرکہ ءُُ ملوت ات۔ آ وتی تحت ءِ سرا سک ملو ءُُ بے چاڑ ات ”منی جنک دنائے رستگ ءُُ مزن بوتگ“ آئی ءَ گوں وت گشت ”آئی ءِ چم در گڑ انت وہدے من گوں آئی ءَ گپ جناں، آ پہ سور ءُُ آروس ءَ مرادیگ انت بلئے من ءَ پہ زاماتے ءَ کار انت؟ من ءَ اے گپ دوست نہ بیت، بہہ دوست نہ بیت۔
منی زامات زلور یک ورنائیں مردے بیت کہ مدام منی مرگ ءِ ودار ءَ نندایت کہ کدی منی تحت ءَ بہ گپت،بلکیں منی مرگ ءَ پہ اشتاپی ءُُ دلمانگ بیت۔ اے چشیں گپے نہ انت کہ من ات مزاناں من ءَ چہ زامات ءَ بد کیت۔ بلئے آئی ءِ جند نوں سور ءُُ آروسی انت ءُُ شہ بانک بائدیں ہنچو بے سور ءُُ مہ نند انت۔ اے سکیں گرانیں سوڈگے سکیں گرانیں۔۔۔۔منی بائد انت کہ من اوریکل ءَ جست بکناں“۔
آئی ءَ اوریکل ءَ کلہ کت، ربالو گوں اے پیغام ءَ اتک کہ تئی جنک یک بچے کار ایت کہ ترا یک روچے کش ایت۔ ایکریسسوس ءَ اے وڑیں بدیں حالے ءِ آرگ ءِ سرا ربالو ءِ سر کلم کنائینت ءُُ وت وتی تحت ءِ سرا گوں ملوری ءَ بے چاڑی ءَ نشت۔”پائیتونس ءِ پیش گشی ہچبر رد نہ بنت،آئی ءَ گوں وت ءَ گشت آرد بوت کن انت؟ اے چو ن رد بنت؟ ءُ اگاں انو ں کہ منی جنک ءَ چک ءِ جند نیست من بکوشان ئےِ گڈا چک چہ کجا کیت ءُُ من ءَ کش ایت؟ بلئے پہ بے چکی ءَ۔زلوری انت کہ من آئی ءَ را بکوشاں؟
اے شر تر نہ انت کہ من آئی ءَ درائیں زند ءَ چہ مردین آدم ءَ گستا ءُُ دور بہ کناں؟ ہمے رنگ ءَ وتی مول ءُُ مراداں پورا کنگ گہتر نہ انت کہ دیہہ من ءَ وتی جنک ءِ کوش ءِ جست ءَ بکن انت ءُُ بیر ءَ من گردن ءَ بگرانت؟ بے شک اے شرتریں راہ ءُُ رہبندے۔
پدا آئی ءَ شررنگیں جنک یک رود ءُُ پیتل ءِ یک ہنچیں کوئے بندیگ کت کہ آئی ءَ ہچ دریگ ءُُ دروازیگ پر نیست ات۔ ایوک ءَ یک کسانیں ٹنگے پر ات کہ آئی ءِ تہا یک گونڈی یے دستے بروت انت۔ ہمے کوٹ ءِ چپ ءُُ چاگرد ءَ ئی برزیں دیوالے بست دیوال ءِ سرا تنکیں شیشگ ءُُ تار جت ءُپ ہمے دیوال ءَ چاگرد ءَ درائیں وہد ءِ سپاہیگ ءُپ تازی کچک گرد ایت انت۔ ہمدا ایکریسیوس ءَ وتی نازاکٰں جنک بندیگ کت۔ اے روچاں آئی ءِ روسک تہار ات پمشکہ کس ءَ جست کت نہ کت کہ آئی ءِ گندوک ءُُ لاڑوکیں جنک چون بوت؟
ایکریسیوس ءُُ پہ اے کوٹ ءِ نزیک ءَ قدم نہ جت، آ ہمے ودار ءَ ات کہ کدی کسے بئیت ءُُ آئی ء بگش ایت کہ آئی ءِ لاڈوکیں جنک ءَ وفات کتگ بلئے ہما حال ءِ کہ ودار ءَ ات آ کس ءَ نیاورت۔ آ ابکہ ءُُ حیران ات کہ اے چے چیزے کہ آئی ءَ را تنگا زندگ داشتگ(برجاہ)