1951ءِ زمانگءَ بلوچیءِ اولی ماہتاک اومانءِ چاپءُ شنگءَ بگر داں مرچیگیں دؤرءَ بیا بلوچی لبزانکءَ نوکی ہپتادءُُ چیزے سال اِنت کہ الکاپیں رنگےءَ نبشتہی دروشمءَ دیما پیداگ اِنتءُُ اے ہپتاد سالانی نیامءَ شاعریءُُ ردانکءَ ابید جتاجتائیں بن گپانی سرا کتاب نویسگ بیتگ اَنت۔۱۵ءَ چہ پیش ہوں بلوچاں مکتبہِ درخانی ءِ پلیٹ فارمءَ چہ زبانءَ را نبشتہی دروشمءَ آرگءِ جہدے کتگ بلئے سرجمیں رنگےءَ سوب مندنہ بوتگ اَنت۔

پدءَ سیدظہور ہاشمی اولی مردم اِنت کہ آئیءَ زبان ءِ نبشتہ راہبندءِ سرا سرجمیں رنگےءَ کار کتگ اَت۔ مروچیگیں دؤرءَ ہوں بازیں زانتکارءُ نبشتہ کارے اے پڑءَ کار کنگا اِنت بلئے بیا کہ اے گپ اوں جیڑگی اِنت کہ مرچی کہ ہرچ مردمے لبزانکءِ پڑا کئیت آئیءَ وتی زور پہ شاعریءُُ ردانکءَ داتگ ءُُ مستریں کار زبانءِ جندءِ گیشّینگءُُ زبانءَ دراہیں دمگاں یکیں نبشتہی راہبندءَ آرگ اِنت اے پڑا کس دلگوش دئیگا نہ اِنت۔ ہئیر اے وت یک جتائیں سرہالے۔

انچو کہ سوشل میڈیامئے کرا سربوت ہما وہدءَ چہ بلوچءِ لبزانک اوں بزگءُ ازاب اِنت۔ لبزانکی مردم ادبءُ زبانءِ سرا کار کنگءَ چہ گیش سوشل میڈیاءَ یکے دومی ءِ پُچّکاں شودگءُ تاپءَ دئیگا اَنت۔اشانی تہءَ لہتیں نوک باہنداَنت ءُُ لہتیں ہما مردم اَنت کہ بلوچی لبزانکءِ تہءَ وتی کدءُ بستاراش جوڑ کتگ اش آ توری شاعری بہ بیت اگاں ردانک نویسی بہ بیت۔تو ہمے سرپد بہ بئے کہ استیں وہدءَ بلوچی لبزانک ہما کوہنیں گُد اِنت کہ اشیءِ چاک درانءُُ روان اِنت۔ اے میانءَ ہرکس وتی بہرءِ تَلءَ دِرّگءَ پشت نہ کپتگ۔

اجبیں گپ اش اِنت کہ دنیاءِ لبزانکءِ دود اے وڑ ا نہ اَنت بلئے مئے لبزانک انچوش اِنت۔ اگاں یک نبشتہ کارءُُ شاعرےءِ ساچشت ترا دوست نہ بنت گڑا تو نبشتہی رنگءَ نگدءِ زبانءَ کارمرزکنانءَ آہانی سرا ہبر کنئے ءُُ نہ تہنا آہانی ہرابیاں درگیج ئے بلکیں شّریاں اوں درشان کنئے بلئے ادا بزاں مئے لبزانکءَ چوش نہ اِنت۔ادا دود سک چپ اِنت۔ اگاں ترا یک لبزانکی مردمےءِ جندءِ سرا Personalجیڑہے است، اگاں ہاندانی دژمنی یے ہست یا کہ آ مردمءِ جندترادوست نہ بیت گڑا بزاں کہ آ لبزانکار ماتءَ نیاؤرتگ۔ آئیءِ درستیں ادبی ساچشست کچرہ دانءَ دؤر دئیگ بنتءُُ وتی زاتی کُنّتءُُ زہر آئیءِ نبشتگیں چیزانی سرا درشان کنگ بنت۔

گپ ایوکءَ اے نہ اِنت بلکیں گپ اے ہدءَ رستگ کہ ہما لبزانکار کہ آئیءِ جندءِ زاتءِ سرا ترا جیڑہے ہست تو دمانءَ آئیءَ ہمے سرٹیفکیٹءَ دئے کہ پلانی وَ سرکارءِ داشتگیں مردمے، پلانی دلارے، پلانیءِ شعرءُُ ساچست لبزانکی کیلوءَ نیااَنت۔ ہستیں دؤرءَ بلوچانی گورءَ واجہ مبارک قاضیءُ منیر مومن دو مزنیں نام اَنت،دوئینانی وتی جتائیں درشاندابے،بلئے من ندیستگ کہ انگتءَ الکاپیں رنگےءَ اشانی شاعریءِ سرا نگدی نبشانکے دیما اتکگ اگاں کتابے نویسگ بیت۔

(اے آر دادءَ وتی کتاب نبشتگیں تاکءِ تہءَ منیرءِ شاعریءِ سرا گپ جتگ)گوستگتیں روچاں واجہ اسحاق خاموشءِ یک نظمے دیمءَ گوستگ اَت کہ اشیءِ سرہال اَت ”بلوچی لبزانک جیڑگءَ اِنت“۔ من اے نظمء ِ تہءَ چشیں نامے یا مردمے نہ دیست کہ اسحاق آئیءَ ہراب گوشگا اِنت البتہ آئیءَ وتی ہمے نظمءِ تہءَ لبزانکی مردمانی کردارانی بابتءَ نبشتہ کتگ اَت۔ من نزاناں اے نظمءِ مول ءُ مراد چے اَنتءُ پرچہ نبشتہ کنگ بوتگ بلئے ہمے نظمءِ شنگ بوگءَ رند اسحاق ءَ را سرکاری مردمءُُ پِنڈءُُ سِنڈءِ پنّام الم دئیگ بوت۔

لہتیں واجکاراں ہما دمانءَ اسحاق خاموشءِ اے نظم گوں مبارک قاضیءَ جوڑینتءُُ زہمءِ سر بُرزا برت کہ اسحاق قاضیءَ بد گوشگا اِنت ءُُ ہیرانیءِ گپ اش اِنت کہ اے نظمءِ نوشتہ کنگءَ گوں اسحاق خاموش کہ آئیءِ بلوچی لبزانکءُُ شاعریءَ یک من اتگیں نامے است ات آ پُرانی نہادءَ مئے لبزانکی سنگتاں گواتءَ دات اَنت۔ تو زاہ بدئے، من زاہ دئیاں، تو سرکاری مردمے بگش، من درلبزانکی مردمے گشاں۔۔۔ سوشل میڈیا مردماں سرا زرت۔ اے میانءَ ناں اسحاقءَ گپ جت ءُُ ناں کہ واجہ مبارک قاضیءَ گشت کہ اسحاق منا گوشگا ئیں بلئے کشءُُ کرءِ مردماں وتی دلانی زنگ ششت اَنتءُُ ہاموش بیت اَنت۔ پدا دومی روچءَ چاراں واجہےءَ نبشتہ کتگ اَت کہ منیر مومن پاکستانءِ دونی نام اِنت۔

شگریں کہ ارسطو، خلیل جبران، البرٹ کامیو، دوستوفیسکی،میکسم گورکیءُُ دری زبانانی دگہ نبشتہ کار بلوچی وانگ نہ زان انت اگاں بزانتین ئے گڑا وتی کبرءَ وت ہاک اش مان کت۔ ہمے لبزانکی مردم کہ گپ گپءِ تہءَ ہماہانی مسالءَ دئینت پدءَ نشتگءُُ اُشتری دستءُ پاد اڑ کنگءَ اَنت۔ الم اے پہ آہانی ہاترا وشیں ہبرے نہ اِنت کہ بلوچی لبزانکءَ ہماہانی منّوکیں مردمانی جندءِ لبزانکی کرد ساچستانی سرا شرگداری کنگء َ بدلءَ زاتیاتءِ سرا زاہءُُ بد کنگ اِنت۔

استیں دؤرءَ بلوچی لبزانکءَ انچیں التےءَ گپتگ کہ ادا ہرچ لبزانکی مردم دومیءِ نگاہاں مورے ءُُ ہرکس دومیءِ چماں سرکاری مردمے۔ بلئے بیا کہ نوں اے جست ہوں واجہاں چہ کنگ بہ بیت کہ ادءَ درست کہ بے ادبءُُ سرکاری مردم اَنت گڑا لبزانکی مردم کئے اِنت؟۔۔۔

تنیگتءَ کہ بلوچی لبزانکءَ کہ ہرچ شعرءُُ ساچستءُُ نبشتانکے نبشتہ بوتگ اے وَ درست ہمے مردمانیگ اَنت کہ شما گوشگا ئے سرکارءِ مردم اَنت۔اے ہؤپءُُ نادراہی منءَ پہ لبزانکءَ وش نہ بیت، اگاں ہمے سرٹیفکیٹ دئیگءِ کار ہمے وڑ برجم بوت گڑا بلوچی لبزانک شکون دیم بئیگءَ دیر نہ کنت۔

لبزانکی مردمانی تہءَ الم دلرنجی بنت، یکے دومیءَ گوں ناتپاکی بنت، یکے دومیءَ گوں بازیں چیز بنت بلئے اگاں کسے کہ لبزانکءِ کالبءَ ایر نہ کپ ایت ءُُ گپ جنت گڑا لبزانکءِ زبانءَ گپ جنت، زاہءُُ بد وَ نہ کنت ہمے وڑ کہ سید ظہورشاہ ہاشمیءِ کتاب سستگیں دستونکءِ تہءَ بازیں گلگ است اَنت بلئے سیدچوشکہ لبزانکی مردمے بوتگ پمشکا آئیءَ اے گلگ لبزانکءِ زبانءَ نویس اتگ اَنت۔بلوچیءَ یک شعرے ما اش کتگ کہ جنگ اِنت بلوچءِ زندمان، بلئے من گشاں اے شعر نوکیں دؤرءِ ردا کمے بدل کنگءُُ اے وڑ کنگ بہ بیت کہ ”جنگ اِنت بلوچءِ لبزانک“