ڈاکٹر علی دوست ءَ یک نیادے ءَ گُشت’’ نزآرگ رِد ءُ بند بوتگ نوں دومی گامگیج کدی زُورگ بیت ؟ ‘‘ ڈاکٹر صاحب ءِ مول ءُ مراد ایش اَت کہ وت نبشتہ ءِ کارکدی بنا بیت ۔ساچینک چوں کنگ بہ بیت ۔ مادراہ چنگ ءُ مُچ کنگ ءِ کارءَ گلائش بہ بیں گڈا ساچینک چوں بیت نوں گپ ایش کیت کہ چنگ ءُ مُچ کنگ ، رِد ءُ بند دئیگ ھچ کارے نہ اِنت ؟ البت ایش گپ وتی جاگہہ ءَ ارزشت دارت رِد ءُ بند ءُ نز آراگ ساچینک ءِ بدل بوت نہ کنت بلے ایش گُشگ کہ اے ھچ کارے نہ اِنت ( ڈاکٹر صاحبءَ چوش نہ گُشت ) منی حیال ءَ اے جوانیں لیکہہ ءِ نہ اِنت پچکہ بلوچی لبزانک ءَ نبشتہ ءِ حاترا چرے نکان ءِ ھم زلورت نیست یک کساس لس نبشتانکے ءِ نبشتہ کنگ ءِ حاترا ھما نکانانی زلورت بیت آ دست نہ کپ اَنت نو بے چارگیں نبشتہ کار یا پولکاریکبرے لوگ پہ لوگ ءُ در پہ در بہ بنت ھمے نبشتانکاں یک پہ یک ءَ شوہاز بکن اَنت کہ پریشی ءَ مزنیں مُدّت ءُ وھدے پکار بیت دومی پد ءَ بنندیت ءُ ایشانی سرا نبشتہ بکنت رِد ءُ بند دئیگ ءَ اے کار ارزان بیت نوکیں نبشتہ کاراں اے دراہیں نکان یکجا دست کپ اَنت ۔
منیر مومن ءَ وتی شیئرانی اولی دپتر ھما نگد کار ءِ نام ءَ کتگ کہ پیداک نہ بوتگ ، نہ نگد کسر چہ کجا پیداک نہ بیت ۔ مراد ساحر ءِ کُلیات 2012 ،چاپ بوتگ گل خان نصیر ءِ 2014 ءَ ،سید ءِ تنیگہ نہ بوتگ ، عطا شاد ءِ 2015 ءَ نوں نگد کارے ءَ مراد ساحر ، گل خان نصیر ءُ عطا شاد ءِ شائری ءِ سرا نگد کاری کنگی اِنت ساحر ءِ پاھار ءَ کجا شوہاز بکنت ءُ چیھال ءَ کجا ؟ اگاں کسّے گُشیت کہ آ نگد کارے نہ اِنت کہ آئی ءِ گوْرا اے کتاب مہ بنت ۔نوں یک مردمے در نئیت کہ آ بُگش ایت کہ یکشل ءَ گل خان ءِ دراہیں کتاب ، عطا شاد ءِ دراہیں کتاب ءُ ظہور شاہ ءُ مراد ساحر ءِ دراہیں کتاب موجود ءُ ساڑی اَنت ۔ اے درچ ءَ ھما مردم کہ گیشتر ریکارڈ ایر کن اَنت آہانی کِرّ ءَ ھم اے شائرانی دراہیں کتاب دست ءَ نہ کپ اَنت ۔ بلوچی زبان ءَ نگدانک نبشتہ کنگ ءَ پد واجہ ظفر علی ظفر اے گِلّہ اِنت کہ غزل ءِ بادشاہ پَشت کپتگ!
نوں گپ ایش اِنت پرچہ پَشت کپتگ ؟ اوّل ایش اِنت کہ کتاب پیسرا چاپ بوتگ ءُ ظفر ءِ دیوان رندءَ ، دومی ظفر ءِ شائری گیشتر زمانہ ءُ 1980 آتکگ ءُ سیمی ظفر شائری گیشتر نواراں جنگ بوتگ اے نوار ھم نوں دست نہ کپ اَنت البت نوکیں تام ءَ ظفر ءِ چیزے شئیر ھوار پدا نوکیں تام ھرکس ءَ کجا دست کپیت ؟ نوں ات دِرچ ءَ اگاں کوْھنیں چِزاں نزّ آرگ بیت یکجاہ مُچ کنگ بیت اے حرابیں کارے نہ اِنت پرچکہ وانوک ءُ نبشتہ کاراں دراہیں نکان یکجاہ دست کپ اَنت ءُ پہ وانوک ءَ تَچ ءُ تاگ ءُ لوگ لوگ ءَ رؤگ ءِ کار سر کئیت ءُ پہ پولکاراں اے جوانیں پاد کِلّ ( سیڑھی ) یے بوت کنت ءُ پدا واجہ منیر مومن ءِ نگدکاربلکیں ودی بہ بیت بلے اے گپ وتی جاگہہ ءَ تَچک ءُ راست اِنت کہ رِد ءُ بند ، نزّآرگ ساچینک ءِ بدل نہ بیت ۔