وت ءَ من پجا میاراں گڑا میاری باں
گس ءَ تئی سہتے بداراں گڑا میاری باں
منی کہ پگراں منا دائمی کتگ اندوہ
اگاں من دست شہاراں گڑا میاری باں
ھماآں داتگ امیتے ھماآں دل پروشتگ
پماآں موتک بیاراں گڑا میاری باں
اے بد نہ اِنت کہ منا نیم راہ ءَ دروئیت مدام
پدا، اوں راہ ءَ بچاراں گڑا میاری باں
نہ بستگ دروگے منی کافریں مسلماناں
ھُدا ءَ مان نیاراں گڑا میاری باں
نوں موسمانی ابیتکی ازل سر ءَ ساھئیل
بہ ننداں ارس بہ گواراں گڑا میاری باں
ھما کہ نورؔ ءَ وتی گس دپ ءِ کچک لیکنت
پدا گوں نورؔ ءَ ھواراں گڑا میاری باں
