قادر ءِ ھوٹل ءِ راہ در ءِ ( پٹ پاتھ) کش ءَ اوشتاتگ ندارگ چار گاؤں کہ چم پہ بازاری( میتگی) مردی ءَ کپت انت ءُُ آئی ءَ من ءَ کہ دیست دردرات ءُُ من نزات کہ کجا شت من گوں وتی دل ءَ جیڑگ ءَ بوتاں کہ اش پلاں مردم ات بلئے اش درشت۔منی ھم بچکی ءُُ وتی گہہ جتی ءُُ بدگمانی من سرپد بوتاں کہ اش مرد ءَ منا جست ھم نکت کہ کوھنیں آوکئیں مردم ءِ ھم نہ اوںُ ُ من نوکی اتکگ ءُُ دبئی سر بوتگوں آئی ءَ باید ات کہ من ءَ دپی جستے بکتیں بلئے ھیئر ھمد ءَ اوشتگ ءُُ گوں وتا جیڑگ ءَ گوں منا پشت ءَ یکئے ءَ دست جت تو کدی اتکگ ءِ منا جست کت من چک جت کہ منی کسانیءَ اسکول ءِ یک سنگتے بلئے مئے بازارءِ نہ انت اڑے پلانی توئے،ھال کن کدی رستگئے اڑے توکدی ادا ءَ اتکگ من ءَ دوسال ءَ نوں گش انت منی جست ءِ پسو ءَ آئی ءَ گوشت تونان ءُُ مانوارتگ من ھبر کنگ ءَ آئی ءَ منی دست ءَ گپت پہ قادر ءِ ھوٹل ءَ کہ نزیک ات برت ۔ وھد ءَ ساھت دہ ءُُ نیم بیت من آئیءِ ھمرائی ءَ گوں ہوٹل ءَ نشت دیم پہ مات کشگ راہ ( سڑک) کت ۔گوں ھوٹل ءِ ورگ آروک ءَ ’’ کیا کیا ہے کھانے کیلئے‘‘ آ سنگت ءَ جست کت ۔انڈا فرائی انڈا چورہ ،انڈا آملیٹ ،انڈاچلی ،بونا گوشت بونا مرغی بوناآلومٹر ،بکری کاناشوپ مرد نرں نڈان بوت ءُُ دیگر گراکی ئے نیمگ شت ءُُ منی سنگت ءَ جست کت تو چی ورئے من گوشت کہ من نان وارتگ۔من چائے وریں بس، من درائینت بلئے سنگت ءَ گوشت ناں تو الم ورئے نان ،چوناہ ءَ من نان انگا نوارتگت ءُُ اوشتاتگاں کہ بگندئے دمگی مردمے بگندے دمگی مردم ءِ بگندیں ءُُ ھال اھوال ءِ بکنت گڈا من زیکیں روچ دوشیگیں شپ ھمے ھوٹل نان وارتگ ءُُ من ھمیش نارشتانی نام ھوٹل ءِ بچک ءِ دپ اشکتگ انت گڈا من آئی ءَ گوشت کہ ھرچی کاریت یاکہ تو ھرچی ورے آر ڈر ے بدئے بگش کاریت گڑا دہ پانزدہ دمان ءِ ودار ءَ پد ھوٹل ءِ بچک اتک پدا جست کت جی کیا لینا ہے؟ سنگت ءَ گشت کہ نا شوپ لاؤ ناشوپ مئے دمگ ءِ نکد گسانی نارشت کہ گوشت ءَ زھگانی بازی ءَ سوپ چو آپشک ءِ وڑیں ات انت آورت ءُُ دیم ئے دات انت ورگ ءَ پد مارداتکیں ءُُ گپ ءَ جنان ءُُ مات کشک ءِ دیم ءَ اوشتات ءُُ شہر ءُُ شہریانی ندارگ چارگ بنا کت کہ دگر میتگی مردمے ءِ دیست بلئے اش مردم ءَ منا ساری ترا دیستگ من گوں اش سنگت ھوٹل نشگاں اتک سلا م علیک ءَ چہ پد پدا مارا دوئیناں گپ ءَ ھوٹل ءَ برت ءُُ ’’ چائے لاو‘‘ ھوٹل ءِ بچکءَ را توارکت ۔ جست پرس ءَ چہ پد سہی بوتاں کہ اش میتگی سنگت ،زیر ءِ جبل ءَ گوں اندگربازیں سنگتی ڈے مچ کنگ ءُُ زمانداران ءَ دئیگے کار ءَ انت ۔مرد ءِ سلاہ ءَ منا لگور کت کہ من گوں آئیءَ زیدے کوہاں برواں گوں ءُُ اود ءَ کہ میتگی ءُُ دمگی سنگت کہ است انت وشھت ( وش اتک) بکنیں ءِ گوں ءُُ پدا من یک روچ ءُُ شپی ءَ بوٹ ،ششک،کٹگ، پری ءُُ مکسکانی ندارگ ءُُ ادے وشین واب من دیست انت ۔من گوں آئیءَ دست ماں دست بوت ءُُ شہرے دمکاں گپ جناں بوت ءُُ ٹیکسی یے گپت ءُُ شارجہ ءَ رہادگ بوتیں ۔چہ دبئی ءَ دراھگ ءَ ساری من وتی پیلک زرت بزاں بیگ کہ دوچار جوڑی گد ئے مان اتنت زرتگ گوں ۔مادوئیں کہ شارجہ ءَ رستیں گڈا من چاریں کہ منی سنگت ءِ شارجہ ئے یک دمکی ئے توکا استری ئے دکان ءِ دپ ءَ اشتاتگ ۔گڑا منا جست کت دبئی ئے آروکیں ھمراہ ءَ کہ تو اشی ءَ بچاہ کارئے گڈا من درائینت کہ اش غلام رسول سید محمد انت ما انچو رستیں آئی ءَ گورا گڑ آ منی گندگ ءَ گوں سک گل بوت ءُُ گشت ءِ تو چہ کجا سرجنان ءِ غلام رسول ءَ کندات ءُُ جست کت ۔بیا اے بنچ ءِ سر ءَ بہ نند ئے اش منی دکان انت ھوٹل چائے بیارت ھوٹل ھمے نزیک ات ءُُ چاہ جاھے بچک ءِ توار کت مئے نزدیک دگر بنچے ئے سر ءَ نشت ءُُ گوما وش اھت ءُُ دراہ ءَ سلامتی پد تران بنا بوت ۔مہلوک روزگار ءُُ بیروزگاری ءُُ پوریات ءُُ پوریاتگری ءِ بابت ءَ جست ءُُ پرس ءِ وھد ءَ آ سنگت ءَ گشت کہ بلوچ مزدور انت ءُُ چوشیں وانندگ نیست کہ چہ آہاں کمپنی ءُُ اندگر کار گیر چد ءُُ شریں کار اش دات بکنت ءُُ اد ءِ مرچی کہ تو برزیں ماڑیگ ءُُ بادگیر گندئے اش مزدور مئے بزگیں مہلوک بوتگ اد ءِ کاریگ ر دراھیں چہ ھندوستان ءَ آرگ بوتگ انت ۔اد ءِ مزدور ھم ھندوستانی انت ۔ مرچی کہ ادا ورگجاہ ءُُ چاھجائے گندئے اش ھم ھندوستان ءِ ملبار ءِ مردم انت ۔مزنیں سیٹھ ءُُ دکاندار ھندوستانی انت داں اے وھدی اش دمگ ءِ جاہ منند اچ چوشیں کارے نزانت ابید چہ زمین ءِ کار ءَ اشتر ءُُ گوک پس ءِ دارگ ءُُ کاہ ءُُ کدیم کنگ چومئے پوریا تگر ءُُ دمگئے مہلوک ءِ وڑا انت ۔اے مہلوک ھم نوکی زر ءُُ کلدار ءِ بابت ءَ زانگا انت ۔اے مزنیں ھورے دراھیں ڈیھ انچوش چو مئے وڑا بزگ بوتگ انت بلئے مرچاں گہتر انت کہ زرے کار مرز کنگ درگار انت اشانی دود ءُُ ربیدگ مردین ءُُ جینانی یکجاھیں ناچ سھبت سور ءُُ آروساں باند ءُُ جمعہ انت ۔انشپی شما منی گور ءَ بدارایت باندہ پدا بروت۔ اسماعیل ھمراہ ات کہ منا چہ دبئی آورتگے گوں واجہ غلام رسول ءَ گشتُ انشپی روین مئے ھمساھئیگانی سور ے است ادا ندارگے ات چاریں ءُُ شپ ءِ ساھت دہ ءِ ناٹک تامر ’’ یاد گار‘‘ ءَ ھم چاریں ات ۔اش وھد ءَ شارجہ ءِ یک سرپچیں سنیما ہا ل ات کہ روبرکت ءَ پد ناٹک چاری بنا بوت ءُُ ھم دو رنداں ھمے یک ناٹک تامر پشدارگ ءُُ چارگ بوت ءُُ ایشیءِ چارک گیشتر ھندوستانی ءُُ لہتیں دگر ڈیھ ءُُ لہتیں بلوچ مزدور ات انت ازمائیل پہ نمنگ ءُُ غلام رسول پہ منگ ۔غلام رسول گیش بوت گڑا روبرکت ءَ چہ پد وتی استریءِ دکان کبل کت ءُُ ھمے نزیک ءَ یک ورگجاھے ءَ ( ھوٹل) ھمراہ کت ءُُ برت ئے ۔ ورگ ورگاہ چہ پد گڑا اے ھشت ءُُ ھشت ءُُ نیم اندازگ ءَ ماگوں واجہ غلام رسول ءَ ھمراہ بوت ءُُ کم ءُُ گیش پانزدہ ءُُ بیست دمان ءَ یک ریکشانیں میتگی ءَ رست ایں ءُُ واجہ غلام رسول ءَ گوشت کہ واو واو توار انت نوکی ایشانی دیوان بنا بوتگ چاریں کہ ھلکہ اشان بستگ یک ءُُ یک بارگیں ارزان گونش ءُُ پشت ءَ رونت ءُُ دیم ءَ کانات پشت کنزات بلئے شنگ بننت کہ ھلکہ ھما وڑان انت ءُُ دیم ءَ کہ کاانت ( کائینت) یکپارگی مچ بنت۔ انچوش کہ بلوچانی لیوا ءُُ چوگان ءِ ھلکہ بنت چوناہا اش ناچ ءَ سوما گوشنت پدا ما نیم ساھت پد واتر بوتیں ءُُ من ھم نزانت کہ دگر چی چی وڑیں ناچ ءُُ سھب بیت سوب اش ات کہ ما اور چہ ناٹک ءُُ تامر ءِ چارگئے ھم مہمان جل ءَ نام گپتگ ءُُ پہ ھما کس ءِ واستہ زرے ھم وتی سنگتی ءَ واستگ کہ مئے واستہ ٹکٹ بگر گوں ۔ اندگر سہب ءَ ازمائیل ءَ گوشت کہ بچک ءُُ سنگتانی واستہ من لہتیں ورگی سامان ءُُ نارشت ءِ چہ شہر ءَ گریں گڑا مئے نیمگ ءِ کاری گاڑی چاریں ءُُ درگچیں پلان پلان نیمگ ءَ گاڑی ( یک ءُُ ڈل کش) اوشت انت گڑا سوار بیں رویں گوں من مہمانجل ءَ گلیں سنگت ءِ گور ءَ شت ءُُ گپ مجلس کت تانکہ منی ھمراہ واجہ ازمائیل آتک گشت ئے کہ من چیروک چازک زرتگ ءُُ گاڑی ڈلیور (ڈرائیو) گور ءَ ایر کتگ انت نوں چہ واجہ غلام رسول ءَ رزابگر کہ روئین ما واجہے گوں رزا ءَ سر پہ رند بوت ءُُ دیم پہ موٹل ءِ نیمگ ءَ رہادگ بوتیں کمیں دور ءَ مات کشک ءَ گران ءُُ روگا بوتیں کہ یکے ءَ پشت ءَ توار جت اڑے ازمائیل ترا نوکیں مردمے گون انت واہ من درائینت شما کجا روگائے بیا کمیں بہ نندات ءُُ ھال ءُُ اھوال ءِ بکن ات باریں کدی اتکگے ؟ من پسو دات کہ یک ءُُ دو روچ بیت۔
