|

وقتِ اشاعت :   June 26 – 2016

مئے لہتیں بلوچیں مردمانی نزّ ءَ تانکہ یک مردمے شاعری نہ کنت یا آزمانک ءُْ گِدارے نبشتہ نہ کنت آ لبزانکار گوْشگ نہ بیت ، ہمے گپ ءِ رَد کنگ ءَ ءُُ لبزانک ءِ تہا وتی نام ءِ درْج کنگ ءِ حاترا مردم کجام کجام ہیلہ ءُُ ٹگی ءُُ ٹوری آں نہ کن انت۔ پرچہ اے وڈیں مردم یک ٹوہیں لبزانکی بستارے داراَنت ءُُ ایشانی گلا ئی ءُُ ستا ءَ مردم دَم نہ بر اَنت۔ بلئے اے لبزانکارانی حقیقت ایش انت کہ ’’ اردو ‘‘ یا دگہ انچیں زبانے کہ آ بلوچی نہ انت یک آزمانکے زْوراَنت ءُُ رجانک کن اَنت ، پدا ماہتاک یا روتاکے ءِ تہا چاپ ءِ کنائین اَنت یا کہ لہتیں رجانکی آزمانک یکجا کن اَنت (ہما اردو یا انگریزی ءِ نبشتانک یا آزمانک ءِ گدار کہ پدا ہم دگہ بلوچاں رجانک کتگ انت) وتی نام ءَ کتابی درْوشم ءَ چاپ کن اَنت، گڈا اے وڑیں مردمانی لبزانکی قدّ بلند ءُُ بالا انت ءُُ مرگ ءَ پد ہم نمیران اَنت۔ بلئے ما گندیں کہ بلوچی لبزانک ءِ تہا اینچو شاعر ءُُ آزمانکارءَ ابید ہم مئے بلوچیں مردم ترس ءِ آماچ اَنت کہ مئے زبانءُُ لبزانک دیمروئی کنگ ءََ نہ اَنت۔۔۔ باید وَ ایش اَت کہ اے شاعرءُُ آزمانکاراں مرچی بلوچی لبزانک ءُْ زبانءَ را کوہی قلاتے ءَ سر کْتیں بلئے پدا ہمے مردم گوْشنت کہ مئے زبان پمیشکا دیمروئی نہ کنت کہ مئے گوْرا ادارہ نیست، تاکءُْ ماہتاک نیست، ارزشت داریں کتاب نویسوک نیست یا کہ چوشیں ادارہ نیست کہ مئے گوْہر قیمتی ئیں کتاباں چاپ ءُْ شنگ بہ کنت۔ ’’ اڑے فلانی ءِ لبزانکی بستار چے انت؟ ایشی ءَ چینکس کتاب نبشتہ کتگ؟ اڑے اے وَ بے سریں ترْان نبشتہ کنت؟ ایشیءَ فلاں کتاب ءِ مواد دزّیتگ انت؟ اے وڑیں کتاب اے مرد چوں نبشتہ کت کنت؟ ‘‘۔ ہمے وڑیں دگہ ہزاراں سوال ما وتی ہمروچی زندءَ یک نہ یک ٹوہیں لبزانکی مردمے ءِ دپءَ چہ اِش کْنیں ءُْ پدا گوْشیں کہ اَہو واجہ تو بلکل راست گوْشے۔ بلئے کسے بہ ماریت ، پگر بہ کنت کہ واقعی لبزانک ہمیش انت کہ بس مردمءِ کتابے چاپ بہ کنت؟ یا کہ ایوکہ شاعرے بہ بیت یا آزمانکارے ؟ بید ایشاں مردمے ہرچی نبشتہ بہ کنت آ بے سریں ترْان انت؟ نہ منی واجہیں بلوچ اے وڑ نہ انت۔ مرچی ہمے ردیں سائیکی ءَ مارا کتاباں چہ سربار کتگ بلئے مئے گوْرا زانت ءُُ راہشونیءِ کمی انت۔ مئے گوْرا شاعرمُچّ انت بلئے چاگردءِ راہشون کنوک نیست، مئے گوْرا آزمانکارءِ سرریچ انت بلئے مئے آزمانک وانوک نیست۔اے سائیکی ءَ کہ ’’اگاں کتاب نیست گڈا لبزانکی بستار ہچّ نیست انت ‘‘مئے لبزانک ءَ را چت ءُُ چینک کنگ ءُُ کتابی درْشم ءَ چاپ کنگ ءِ بیماری ءِ آماچ کتگ۔ تو کسےءَ بہ گوْش کہ فلاں سرحالءِ سرا چیزے نبشتہ بہ کن گڈا آ گوْستگیں 20سالءِ ماہتاکاں یکجا کنت ءُْ آہانی تہہ ءِ نبشتانکاں کاریت کہ ایشاں من یکجا کتگ انت؟ لبزانک وتی اندری احساس ءُُ مارشتاں بزاں جندءِ تخلیق (Creation) ءَ گوْشنت ، ایوکا کتاب نبیسگ ءَ ناں، لبزانک اگاں شاعری ءِ شگل ءَ بہ بیت یا کہ آزمانک ءِ یا کہ پٹءُْ پولی درْوشمءَ، نوکیں حیالے (Idea)، نوکیں سرءُْ سوجے (Guidence)، نوکیں کْلہوہے (message)۔ بلئے ما گندیں کہ مئے بلوچی لبزانک ءِ تہا اے وڑیں چیز نیست انت۔ دری لبزانکار وتی یک تخلیقے ءِ دیما آرگ ءِ حاترا سالاں سال پگر کن انت، پٹ ءُْ پول کن اَنت ءُُ نوں یک سرجمیں رنگے ءَ مہلوک ءِ دیما کار اَنت۔ بلئے مئے لبزانکار وتی گس ءِ تہا نشتگءُْ شاعری ہم کنت، آزمانکارے ہم ، ءُْ تاریخ ہم نویسیت، پرچا کہ ایشی ءِ گوْرا اردو ، سندھی ، براہوئی یا کہ یکءُْ دو انگریزی کتاب است انت کہ ایشاں پَٹّیت ءُْ نبشتہ کنت۔ چوں کنے ہمیش انت مئے لبزانکار، ءُُ اگاں پدا کسے گپ بہ کنت گڈا ایشانی دومی جواب ہمیش بیت کہ شمئے لبزانکی بستار چے انت ڈے!؟