سہبی مہلہ چم منیر مومن ءِ تاکبندگدار ءَ گوں کپت اَنت دل ءَ گشت ایشیءِ چندے تاک دزموش بہ کن آں چاراں چاراں عومر کیا ءِ آزمانک ’’ آ بدل بوتگ‘‘ ءَ چم کپت اَنت منا عومر کیا ءِ درشانداب چو حنیف شریف ءِ درشانداب ءَ سک دوست بیت پمشکا آئی ءِ آزمانک سرجم ءَ وانت باز وش نبشتہ کتگ اَت آئی ءِ آزمانک ءَ جیڑگ پرمات ءُُ انچو گشگ بیت کہ ہما ساچست لبزانکی دپتراں است بیت کہ وانوک ءَ جیڑگ بہ پرمائیت۔ آئیءِ آزمانک ءِ وانگ ءَ رند یک سرے نبشتانکی دنیا ءَ دات باریں اے دنیا ءَ چے چے نبشتہ کنگ بوھگ ءَ اِنت جوانیں ندکارانی ہمرائی ءَ نوک باھندیں ندکاراں اوں جوانیں ندکاری کتگ ات چاراں چاراں یک زالبولے ءِ نبشتانک ءَ چم کپت اَنت آئیءَ یک شرگداری نبشتانکے ءِ نبشتہ کنگ ءِ جہد کتگ اَنت باز جوان نبشتہ کتگ اَت چیزے ہما روایتی دانگ اوں ھور اَت بلئے سرجمیں رنگے ءَ آئیءِ نبشتانک واناک اَت واناں واناں ہمے گمان بوت آئیءَ عطا ءُُ منیر ءِ نیام ءَ جتا ئی ءُُ گستائی بیان کنگ ءِ جہد کتگ ۔آئی ءَ گوں دروراں ہمے گشگ ءِ جہد کتگ اَت کہ منیر چہ عطا ءَ شرتر ءُُ مستریں شائرے ۔آئی ءَ یک جاہے داتگ کہ ہما شئیر کہ عطا ءَ گشتگ اَنت ہما شئیرانی ھیال منیر ءَ شرترءُُ جوانتر گشتگ اَنت بلئے دومی جاگہ ءَ نبشتگ کہ منیر ءَ عطا ءِ رندگیری کتگ ءُُ وتی اولی کتاب ءَ رند آئیءَ وتی رنگ ءُُ دروشم ءَ نبشتہ کنگ بنا کتگ ۔منی دل ءَ منی گہار ءَ منیر ءُُ عطا ءِ شائری جوانی ءَ نہ ونتگ اَنت اگاں نہ آئیءَ اے نہ گشتگ اَت کہ منیر عطا ءِ رندگیری ءَ کنگ ءَ اِنت پرچکہ منیر ہم عطا ءِ عہد ءِ شائر اِنت۔ نہ ایوک ءَ اے ندکار بلکیں لبزانکی دنیا ءَ بازیں نامیگیں ندکار منیر ءِ بالا دءَ چہ عطا ءِ ازمی پہنات ءَ برز کنگ ءِ جہد کنگ اَنت من نزاناں آ پرچکہ بے ھال کن اَنت کہ عطا نوں جہان ءَ نیست اِنت ءُُ منیر انگت ءَ دیمروئی ءِ تہا اِنت نوں اے گپ ءَ ہرکس زانت کہ زندگیں مردم ءِ ازمکاری چہ بیران بوتگیں مردمے ءَ گیش بیت ۔ منیر ءَ وتی شائری عطا ءِ دور ءَ بندات کتگ جست ہمے بیت کہ گڈاں آ وھد اں پرچکہ شرگدارں منیر ءُُ عطا دیم پہ دیم پرچکہ نہ کتگ؟ نوں کہ عطا نیست اِنت ءُُ منیر وتی تمردی ءِ سرکیلاں سر اِنت ماپرچکہ ایشانی نیام ءَ کشک رندگ ءِ جہد کنگ اَنت ؟۔
منیر وت عطا ءِ دور ءِ شائرے ءُُ آئیءِ دائم وتی جتائیں درشاندابے بوتگ ءُُ آئیءَ داں روچ مرچی ہما درشانداب ءَ گوں شئیر نبشتہ کنگ اِنت چوکہ ہمک دور ءِ یک شاہ نویسے الم بیت ءُُ آئیءِ پدگیری ءُُ سانجتی درائیں استیں ندکارانی تہا گندگ بنت اگاں چیزے اثر یکے دومی ءِ تہا گندگ بیت گڈاں ایشیءِ تہا چے عیب اِنت ندکار ءَ وتی نبشتانک ءَ نبشتگ کہ منیر مومن ءَ عطا ءِ ردءُُ پیشرد جوانتر کار مرز کتگ اَنت اے آئیءِ رندگیری ءِ نشانی اِنت بلئے آئی ءَ را اے زانگ نہ بوتگ کہ رد ءُُ پیشرد کسی نہ اِنت ہما گال کہ گوں شئیر ءِ تب ءَ دپ وارت آ زورگ بیت ہمے رد ءُُ پیسرد قاضی ءُُ میر عمر ءَ ہم کار مرد کتگ اَنت گڈاں آھانی نام پرچکہ آرگ نہ بوتگ ؟اسل گپ ہمیش اِنت کہ کیا چنچو ڈولداری ءَ کارمرز کتگ آ یک دگہ کسہے کہ یک شرگدارے کت کنت ۔منی دگہ یک دوستے ءَ اوں من ءَ گشتگ اَت کہ تو منیر ءُُ عطا ءِ نیام ءَ جتائی ءُُ ہمگونگی ءِ بابت ءَ نبشتانکے نبشتہ بہ کن من آئی ءَ گشت کہ اے کار ءَ یک شرگدارے کت کنت منی ڈولیں نودربرے اناں ءُُ دومی ایش کہ اے کار ءِ ھاترا ءَ ہردو شائرانی درائیں شئیروانگ ءُُ تپاسگ لوٹ اَنت عطا ءِ شئیرانی بابت ءَ ہمائی ءِ عہد ءِ مردم جست ءُُ پد کنگی اَنت ءُُ منیر ءِ گوما ہم نند ءُُ نیاد کنگی اِنت ءُُ اے کار ءِ تہا وھد لوٹ ایت اے کار ءَ یک پولکار ءُُ شرگدارے کت کنت منی ڈولیں نودربرے ایوک ءَ بوان ایت ،اگاں بید وانگ ءُُ تپاسگ ءَ من ہرچی نبشتہ بہ کن اَنت آ درست بے سیت اَنت ءُُ اشکتیں گپانی گشگ ءُُ وتی جند ءِ ذاتی دوستی ءُُ نادوستی ءِ گپاناں ہچ نپ ءُُ سیتے نیست انت۔مارا بائداِ نت کہ ما پیسرا جوانی ءَ بوا ن اَنت من انگت ءَ عطا ءِ کتاب وانتگ اَنت ءُُ منیر ءِ سے ءُُ چار کتاب وانتگ ءُُ سے کتاب انگت منتگ ایشانی وانگ ءَ رند گڈاں ایشانی شائری ءِ سرا جتا جتا تران کنگ بیت بلئے ایشانی یکجا پرک ءُُ جتائی کنگ منی دل ءَ گوں عطا ءِ ازمی بالاد ءَ یک زلمے ءُُ منیر ءِ شرپ ءَ یک پولنگے زانگ بیت ۔آں ما چوکت کن انت کہ منیر مومن ءَ منیر ءِ عہد ءِ یک استیں شائرے ءَ دیم پہ دیم بہ کن اَنت ءُُ عطا ءَ ہمائی عہد ءِ شائرے ءَ گوں دیم پہ دیم بہ کن اَنت گڈاں ایشانی نیام ءَ کشکے رست بیت پرچکہ ہمک دور ءِ وتی لوٹ ءُُ تما بنت۔اگاں ما مرچی عطا ءُُ ملافاضل ءِ نیام ءَ جتائی ءُُ گستائی یاکہ کسان ءُُ مزن شائری ءِ جار ءَ بجن انت داں ملافاضل ہرہساب ءَ چہ عطا ءَ مستریں شائرے گڈاں ما اے بگوشاں کہ عطا ءَ شائری نزانتگ ۔۔۔۔؟؟
