نامداریں ندکار، کسمانکار ءُُ شاہ زانت واجہ شیکسپئیر ءَ گشتگ کہ “What`s there in name”بزاں نام ءِ چے بزانت ءُُ ارزشت ،بلئے ما وتی چاگرد ءَ اگاں بچاراں داں ہنچو درد کہ یک نامے وارت دگہ ہچ وارت نہ کنت ۔دُز ءُُ ڈُنگ لہتیں مزن ءُُ زوراکیں نامانی پشت ءَ وت منّی کن اَنت ۔کس آہاں دست پر کت نہ کنت۔ہرکس پہ نام ءَ ہدوک اِنت کہ من پلاں نام ءِ واہند بہ باں دانکہ ہرکس منی نام ءَ بزانت ۔کتاب پہ زانت ءُُ زانگ ءِ سر کنگ ءَ کم ءُُ وتی نام ءِ پجار ءِ ھاتر ءَ گیشتر چاپ کنگ بنت ۔ہرکس ،ہما کچ ءِ نام ءِ واہند اِنت دنیا آئیءَ را ہما وڑ ءُُ پیم ءَ شرپ دنت ۔اگاں یکے ڈاکٹرے گڈاں آئیءِ ہما کچ ءَ شرپ کنگ بیت ،یکے وکیلے آئیءِ کمو گیش شرپ کنگ بیت اگاں یکے وزیر ءُُ گزیرے گڈاں آئی ءِ گیشتر شرپ کنگ بیت ءُُ مہلوک چہ آئیءَ سک ترسیت ۔چشکہ عہد ءُُ باریگاں ہما مردم کہ گیشتر زوراک بوتگ اَنت بزاں وتی بالاد ءُُ زور ءُُ تاکت ءِ ھساب ءَ ہمائیءَ چہ ہرکس ترس اِتگ ءُُ ہمائی ءِ نام بوتگ بلئے مروچاں ہماکس کہ مزنیں اگدہا ءِ سرا اِنت ہمائی ءِ نام ءُُ شرپ انت آ تری بِلّے لاگریں لُجر ءَ بہ بیت بلئے نام ہمائی ئیگ بیت۔ ناکو شیکسپئیر ءَ وتی شاہ پگری ءَ اے گشتن گشتگ بلئے آبزگ ءَ نزانتگ کہ دنیا دیم ءَ بدل بیت ءُُ ہرکس پہ نام ءَ ہدوک بیت،ہرکس پہ ناماں وازمندگ بیت ،ہرکس یک نامے ءِ لوٹوک بیت ،ءُُ دنیا ءِ تہا ایوک ءَ نام ءِ جنگ بیت ۔
اے گپ ءَ کسے من ایت شر نہ من ایت شر بلئے راستی ہمیشی اِنت کہ نام ءِ وتی بلائیں کرد ءُُ بستارے مئے چاگرد ءَ است اِنت۔ سرکاری اسکول ءُُ پرائیوٹ اسکولانی تہا مستریں پرک ءُُ جتائی چے اِنت ؟ بازیں مردم گیشت کہ آھود ءِ وانگ جوانتر اِنت ،باز گشیت کہ آئیءِ استاد شر انت بلئے اسل گپ ایوک ءَ نام ئیگ اِنت۔۔۔۔! آئی ءَ را پرائیوٹ ءِ نام پر اِنت پمشکا آھود ءَ تری ہچی وانینگ مہ بیت ایوک ءَ زر گری بہ بیت بلئے نامے وشتر ءُُ مزنتر اِنت پمشکہ شر اِنت ءُُ سرکاری اسکولاں تری ہرچند وانینگ بہ بیت بلئے نامے کہ بد اِنت گڈاں دائم بد انت ( اے ھبر دلگوش دارگی اِنت کہ اِدا ایوک ءَ پاکستان ءِ گپ بوھگ ءَ اِنت)۔ہوٹلانی ورد ءُُ وراکانی مانا یک بلئے یک سے استالی ہوٹل اِنت ءُُ یکے چار ءُُ پنچ استالی ہوٹل اَنت نوں ہما کہ پنچ استالی ہوٹل اَنت آھانی نام مزن اِنت ۔ ءُُ مروچاں دگہ بدّتے مئے چاگرد ءَ سر چست بوتگ کہ ہما چیز کہ گران نیاد انت آ کلاں شرتر اِنت ءُُ ہمائی کہ نیاد کم اِنت آ وَ ھراب اِنت تری ہرچند شر بہ بیت بلئے نامے چہ گران نیادیں چیزاں کم اِنت پمشکا آکس ءَ دوست نہ بیت ۔
مروچاں زانت ءُُ زانگ اوں ناماں گوں بندوک اِنت ، بزاں ہرکس ءَ ہرچند کہ مزنیں ڈگری گپتگ ءُُ ڈاکٹری نامے اِش پر آ بزاں آلم ءُُ فاضل اَنت اگاں چہ آہانی زانت ءُُ زانگ یک نودربرے ءَ چہ اوں کمتر اِنت من بازیں ڈاکٹر زاناں کہ آہاں PHDکتگ ،بلئے آھانی مقالہ اوں دگہ مردماں نبشتگ بلئے ڈگری ءُُ ڈاکٹری یے نام آہاناں پِر اِنت آ وتی جند ءِ ہما وانگی کہ آئیءِ سرا پی ایچ ڈی یا ایم فل کتگ ہچی نزاناں بلئے آہانی نام مزن اِنت پمشکا آہاں ھبر پِر نیست ۔اِدا منا تامر ’’ پرچہ کہ من صوالک آں؟‘‘ ءِ ہما
تران یات پیدا ک اِنت وہدے صالع محمد دزی ءِ بہتام ءَ میر ءِ دیوان ءَ لوٹائینگ بیت گڈاں میر آئی ءَ چہ جست گپت کہ’’ بگوش ترا زر ءُُ مال است ،؟ گشیت اِناں ،ترا پُشت است ؟ گشیت اناں ،ترا یکے بجنت ءُُ گار بکنت ترا بیر گروک است ؟ گشیت اِناں ، گڈان بمن کہ تو صوالک ئے!‘‘۔اے ھبر سرجم ءَ راست ءُُ تچک اِنت کہ ہما مردم کہ آئیءَ را زر ءُُ نام،پُشت ءُُ پُسگ،یاکہ بیرگروکے است نام ہمائی ئیگ اِنت ءُُ اگاں ایشانی تہا کسے ءَ را ہچی نیست آ بزاں’’ چلانی باہوٹ ءُُ آکوٹ ءِ ھاک اِنت۔‘‘زی یک سنگتے دوچار کپت سک زہر اَت من جست کت پرچہ انچو زہر ءَ گوات گپتگ ئےَ داں آئیءَ پسو دات کہ یار من وتی نودربری ءُُ بے روزگاری جاہ ءَ یک کتابے نبشتگ ءُُ پہ چاپ ءُُ شنگ ءَ پلاں ادارگ ءَ را داتگ بلئے سالے ءَ برز اِنت آئی گواہ نیست من مروچی ہمیشیءِ پد ءُُ پال ءَ شتاں داں منی کتاب ءِ بدل ءَ دگہ سے ءُُ چار نامینگیں مردمانی کتاب چاپ لڑ ءَ گون اَنت ،من جست کت واجہ گڈاں منی کتاب کہ سالے بیت شمئے میار اِنت آئیءِ چے بوت؟ گڈاں شنگکاری کارمستر ءَ گشت کہ پیسر ءَ اے مردمانی چاپ بنت پدا تئی چاپ بیت ۔یار نوں تو بگش اے زلم نہ انت من سالے ءَ پیسر وتی کتاب داتگ ءُُ اے مردماں ہپتگے نہ بیت وتی کتاب داتگ اَنت بلئے ہماآنی چاپ بنت مئے نہ بنت۔من پہ وار وتی سنگت ءَ را گشت کہ تئی نام انگت کسان اِنت،تو انگت نودربرے ئے وھدے مزن اگدگے ءَ سر بئے تئی کتاب اوں اولی سراں چاپ بنت۔
چرے کسہ ءَ وت زانگ بیت کنت کہ نام چنچو ارزشت داریت پمشکا ناکو شیکسپئیر چہ کبر ءَ درکنگ ءُُ گشگ بہ بیت کہ
thing is there in Name” Every “
