شادءُُ وش واب باتے!
من وھدے اے ہبر اِش کرت کہ تئی ادیراہ ءِ زیارت ءَ روانت، من مدام ہمے روچ ءِ ودار کرت کہ تئی قبر ءِ ڈیل ءُُ بالاد ءَ بگند اں تراچہ نزدیک ءَ بگند اں کہ تئی حا ل چی اِنت ۔من تئی باروا مدام چہ داد ءِ دپ ءَ اش کرتگ ۔ترا داتگیں زاہ ءُُ بد ہم وانتگ انت ۔ما وھدے تئی قبر ءِ چارگ ءَ درکپتیں ۔
ترا باور کنت کلیں شال ءِ تہ ءَ تئی قبر ءِ شوہاز کنگ ءَ ما بازیں جست ءُُ پد کرت نہ زاناں مارا شہر ءِ مردماں وتی دل ءَ چے چے گشت کہ مروچی اے رمب ءُُ لشکر کجا پہ جنگ ءُُ چوپ ءَ روگ ءَ انت۔ ہزار جنجال ءَ پد وھدے ما کانسی روڑ ءَ تئی شہر شوہاز کرت بلئے پدا دومی جنجال ایش ات کہ اے مزنین شہر ءِ تہ ءَ تئی گڈی وابجاہ ءَ چون شوہاز بکنیں ؟؟؟
ہزار شاباش انت داد ءِ اوپار ءَ کہ ترا اینکس مزنیں شہر ءِ تہ ءَ شوہاز کرتگ ئے ۔بلئے داد ءَ اے مزنیں شہر ءَ تئی قبر بے حال کرتگ ات ءُُ انچو پہ گماں گشت ئے کہ تئی قبر روبرکتی نیمگ ءَ انت ۔پدا داد ءَ مارا یک پہ یک اے مزنیں شہر ءِ کوچہ ءَ دمکاں تئی قبر ءِ شوہاز ءَ شنگ ءُُ تلاں کرت کہ ما تئی ماڑی ءَ شوہاز بکن انت ۔ بلئے ہمے وھد ءَ من ابکہ ءُُ حیران بوتاں کہ تاک ءُُ ماہتکانی تہ ءَ تئی جاک ءُُ کوکار انت بلئے ادا تئی نام ءُُ نشان گار ءُُ بیگواہ اَت کسے نہ زانت عطا شاد نام ءِ مردمے اے شہر ءِ تہ است بلئے عطا ما پہ ہزار جنجال ترا شوہاز کرت بلئے نہ زاناں اے مزنیں شہر ئے ءِ تہ ءَ تو وتی ماڑی چہ درستاں دور یک کنڈے ءَ کرتگ تو زنہّ چہ بنی آدماں ہمنچو بیزار ئے ؟؟
عطا راست بگوش اے شہر ءِ تہ ءَ ترا پہ وتی قبر ءَ اے جاہ کے داتگ ؟؟؟ من ءَ چہ تئی قبر ءِ گندگ ءَ ساری ہمے گمان بوت کہ انچو لبزانک ءِ تہ ءَ کار کنگ ءَ رند تئی ءُُ تئی قبر ءِ بستار مزن بیت بلئے چوش نہ اَت بلئے نوں ہرکس تئی بستار ءَ سرپد بوئگ ءَ اِنت ۔بلئے وائے قسمت کہ ترا بستار مرگ ءَ پد رست نوں زاناں تئی قبر ءِ مرگ ءَ پد ترا بستار ءُُ ارزشت رسیت تئی قبر ءِ گندگ ءَ گوں من امنچو ابکہ ءُُ حیران بوت آں ۔کہ ہمے عطا شاد ءِ نام کہ زی تاک ءُُ ماھتکانی گوں زیبائی ءَ نبشتہ ات ۔اد ءَ نام ءِ جند گار ءُُ بیگواہ اَت ۔
عطا ءَ من ءَ وھد ءَ وتی گواستگیں سالانی سفریات آھت آن من شیراز ءَ حافظ شیرازی ءُُ سعدی ءِ قبرانی پہ سیل ءُُ گرد ءَ شتگ اِتاں ۔ عطا بلکن ءَ تو آوت ہم دیستگ انت ۔ آھانی ماڑیانی کش ءُُ گورا سبزگ ءُُ چمن انت باورا ءُُ آپ انت روچ ہزارنی حساب ءَ مردم پہ سیل ءُُ سودا کائینت بلئے عطا ءَ ترا وتنے مہ کشیت اے شہر ءَ وتر مپے ءِ آپ نہ گوائیت ۔عطا ترا ساہ کندن ءِ قسم ! راست بگش چنکس وھد انت کہ پہ تئی قبر ءَ بنی آدم ءِ چم نہ کپتگ انت ؟ بلئے عطا اے کل تئی کسور انت ترا کہ گشتگ کہ اے چاگرد ءِ تہا شاعری بکن زبان ءُُ لبزانک ءِ گپ ءَ بجن بلئے نہ زاناں تراکجام جن سوار ات کہ تو انچیں چاگرد ئے ءَ شاعری کرت کہ اد ءَ شاعر ءُپ شاہ نویس ءِ جاہ ءَ شپک ءُُ دُزاں گیشتر ارزشت است ادا لبزانک ءُُ زبان مردم ءَ گار ءُُ بیگواہ کنت ۔عطا ءَ اگاں تو جرمن ءُُ فرانس ءَ ودی بوتین ئے مروچی تئی قبر چو جنت ءَ روک بوت ہمک چوک ءُُ چارراہ ءَ تئی بت جوڑ بوت ہمک سال تئی زند ءُُ ازم پہ سرا سمینار ءُُ مراگش بوت ۔
بلئے ترا و بخت ءِ جند نیست زند ءَ ہمنچو بے ارزشت مرگ ءَ پد ہم ہمے وڑئے ۔نہ زاناں کدیں تئی بحت جاہ جنت پتو وشیں روچ کیت بلئے عطا ترا یک حالے دیاں بیا کہ تئی ماڑی ساقی خانہ جوڑ بوتگ واٹ ءُُ ترند آپ ءِ کمی نہ انت تئی قبر ءِ کش ءُُ گور ءَ تئی ہم مذہب ترند آپ ورنت ۔بلئے یکے ءَ مزنیں گناہ ئے کرتگ نہ زاناں کجام گنوک ءَ تئی ماڑی ءِ سرا لہتیں ہشکیں پل دور داتگ نہ زاناں اے کئے بوتگ اے وڑیں مزنیں گناہے ءِ کرتگ ئے ،عطا تو زانتگ تئی راج کورا نت ءُُ ترا شوہاز کرت نہ کناں پمشکا تو گشتگ ۔
من مرتگان پہ تئی مہر ءِ ماہیکان ءِ نود
میار پمنی ادیرہ ءَ میار چراگ
تئی وتی لوٹوک
۲۰۱۴/۱۱/۲۳
