لبزانک زند ءَ تمائیں پڑا وتی ھیالاں پیش داریت چوشکہ آرنلڈ گش ایت کہ لبزانک زند ءِ آدینک انت ،ادا چہ زانگ بیت کہ لبزانک ءِ تہا ہمک چیز ہوار انت ادا گدار ،آزمانک ،شاعری ،کسمانک،ءُُ دگہ پڑ ءَ اگاں چمشانک دئیگ بہ بیت یا دگہ ہمک پڑا وتی یاد گار ایر انت چوشکہ اد ءِ سیادی گوں انسان ءَ انت ءُُ انسان ءِ مارشتاں گوں بندوک انت ۔ہمک بنی آدم وتی مارشتاں وتی وڑا درشان کنگ ءِ جہد ءَ کنت ہمے وڑا بازیں وتی شاعری ءِ تہادیم ءَ کاریت ۔

چوشکہ شاعری ءِ پڑا بازیں تہر است انت آئی ءِ تہا دستونک ،لچہ ،آزات لچہ سلہیں لچہ ءُُ دگہ بازہوار انت ۔ شاعری چہ کرن ءَ ودی بوتگیں زہگے کہ روچ پہ روچ ورنا بوہان انت ءُُ وتی کار ءُُ کرداں دیمءَ برگ ءَ انت ۔بنی آدم مارشتاں درشان کنگ ءِ بازین وسیلہ است انت بلئے شاعری ءِ دگہ دنیا یے ۔ چوشکہ شاعری ءِ تہا ہمک شاعرءَ پہ وتی مہروانیں دوست دارے است آ خیالی بہ بیت یا دیمی بلئے ہمک شاعر ءِ وتی دوست دارئے ۔

بلوچی ءِ تہا گیشتریں شاعراں وتی دوست دار ءِ نام وتی شعرانی تہا دیم ءَ آورتگ انت کہ ادا چہ آہانی نفسیاتی جیڑہ زانگ بنت ءُُ دوستدار ءِ توسیپ ءُُ ستا ءَ کنت ۔

بازیں ءِ زند ءُُ آئیءِ گوں وتی مہراں لیب کنگ ءَ انت ءُُ بازیں وتی ارواہ ءَ تاہیر دئیگ ءِ واستہ ھیالی دوست دار جوڑ کرتگ بلوچی ءِ لہتیں شاعرانی دوست دارانی نام چو اے وڑا انت شاری ،شلی ،حانل،منیل،سمی ،نائل ،مہناز، زیبا ،شدری، گراناز ،شازی، حانی ءُُ دگہ بازین نام است انت پرچکہ ہمک شاعر ءِ وتی دوست دارئے ءُُ ہمک شاعر ءِ دوست دار چہ دومی ءَ جوان تر ءُُ زیبا تر انت ۔

ہمے وڑا مئے بلوچی ءِ بنداتی شاعری واجہ سید ظہور شاہ ءَ ہم وتی دوستدارے بوتگ ۔آئی ءِ زیبائیں نام حانلؔ ات ۔سید ءِ حانل ءِ باور ءَ بازین گپ بیتگ کہ حانل سید ءِ گلزمین انت ءُُ بازیں جاگہ سید ءِ حیالی دوستدار لہتیں جاگہ سید ءِ دلی دوست انت ۔

اے گپ ءَ کس ءَ دیم ءَ نیاورتگ کہ حانل ءِ جند کے انت ءُُ چونین بالادے ءِ واہند بوتگ ۔انگت ءَ زانگ نہبیت کہ سید ءِ حانل کج ئے مردمے بوتگ۔

ئے ہمک وانوک وتی وڑا آئیءِ بارو ءَ وتی حیالاں دیم ءَ کاریت ادا چہ زانگ بیت کہ حانل ءَ سید ءِ شاعری ءَ را زیبا کرتگ ءُُ حانل سر بوتیں بگندے سید ءِ شاعری اے وڑابوت کت نہ کتگ ات ۔

بلئے اے ہم یک مزنیں کمالے کہ سید ءَ وتی دوستدار ءِ توسیپ وتی مارشتاں گوں چوں درشان کرتگ ۔سید ءَ چہ ابید مبارک قاضی ءَ ہم وتی شاعری ءِ تہا حانل ءِ نام ءَ را جوانیں دابے ءَ کارمرز کتگ ۔وتی شاعری ءِ تہا سید ءِ پد گیر ءُُ حانل ءِ راز داربنت ءِنام ءَ دیم کاریت ۔بیاادا چاریں کہ سید ءِ حانل ءُُ حانل ءِ سید گوں یکے دومی ءَ چتور بندوک انت سید ءِ شاعری ءِ زیبائی چوحانل انت۔
بدواہ نہ بار ت نود انگت زندگ انت سید
حانل مہ بیت حدائی چو اشکندیں نو د بیت 
یاکہ
پل اتگ جوراں چمن ءَ حانل
چہ نرین درداں من سید چوشاں

ادا چہ زانگ نہ بیت کہ سید ءِ دلی دوستدارے یا حیالی یا آئی ءِ گل زمین آئی دوستدار انت پرچکہ آ وت گشگ ءَ انت من ءَ چہ پل اتگ حانل بلئے زانگ نہ بیت کہ چون آئی ءِ دوستدار چہ سید ءَ برگ بوتگ بلئے ادا آئی ءِ دوستدار ءِ دوری ءَ برگ ءِ گپءَ کنگ ءَ انت کہ گل زمین بیت کہ جوریں بدواہاں برتگ ۔بلئے پد ا ہم آ گشیت کہ من مزنیں درداں چوش انت پرے حال ءِ تہا آں بلئے سید چہ حانل ءَ دور نہ انت ۔

راج انت ءُُ رٹھین ایت حانل ءِ گل گجیں دستاں دل 
کہ ہر یک ہکگ ءُُ ہکارے نک ءَ زنگ تامین ایت

چوشکہ کریم ءَ مینل وتی دل ءَ چہ درکت نہ کرتگ ہمے داب ءَ سید ءَ حانل ہمک درد ءِ تہا حانل چو دچار کپت یک گورے آئی ءِ بلوچی زبان ءُُ گل زمین بلئے حانل چرے حیال نہ انت کہ راج ءِ درد ءُُ حانل ءِ درداں وتی کوپگاں زوریت ءُُ وتی شاعری ءِ گالاں کتاریت 
پرچا ایر جیگ ئے حانل ءِ نام ءَ
زاناں زانت ءُُ سما ایت برادر شت
یاکہ 
شر زاناں شر زاناں گلیں حانل ءَ سید 
ہچ رنگ ءَ دل نہ بیت من ءَ ہچ رنگ ءَ دل نہ بیت
سید ہما عاشق انت کہ آ وتی دوستدار ءَ انچوش دوست داریت کہ آئی ءَ را ہچ وڑ ءَ دل نہ بیت رچکہ آ وت گشیت ہچ رنگ ءَ دل نہ بیت ۔ادا آئی ءِ زیبائی ءُُ ڈولداری ءُُ گندگ ءَ انت کہ سید پہ ہچ وڑیں تکلیف دئیگ ءَ دل نہ بیت چوشکہ بلوچی دگہ شاعرانی سمل ءُُ گرانل است انت بلئے بازین شاعرانی دو سے ہم است انت آہانی شعرانی تہا گندگ بنت بلئے سید چہ حانل ءَ سر گوز نہ بیت ادا حانل ءِ بارو ءَ وت اے رنگ ءَ نبشتہ کرتگ ایش کہ برے پہ راج ءَ شعر ءُُ گال پربنداں ءُُ برے پہ وتی دوستداریں حانل ءَ گال کتاراں ۔

برے پہ حانل ءَ گلکاریں گال پر بنداں 
برے پہ راج ءَ چکن کاریں درداں دریچاں

وتی عشق ءِ جہلانکی ءَ شتگ کہ ھیالاں انچو ش دیم ءَ کاریت حانل ءُُ پہ راج ءَ گال کتارگ ءِ ہمرائی ءَ چکن کاریں درداں ہم وتی بالاد ءَ دریچاں کہ من ءَ تاہیر بیت اے حانل ءِ درداں برے رنگ ءَ آئی ءَ را پر مائیت

حانل ات بندیگ انت ہزارنازیں
چوں سید رام ایت ترسیں سساات

سید پہ حانل ءَ انچوش بندیگ انت کہ ہمک درد ءَ وتی بالاد ءِ بہر کنگ ءَ ساڑی انت۔( برجاہ انت)