شپ ءِ باریں کجام پاس ءَ من کوہی میتگ ءَ سر بوت انت۔بلئے اے میتگ ءِ تہا ھچ مردم نیست ات۔۔۔۔۔۔دل ءَ اتک کہ کوکار بکناں ۔۔۔۔من گُٹ ءِ پُر ءَ گوانگ جت۔کسے است اِنت؟؟؟۔بلئے کس ءَ منی گوانگ ءِ پسو نہ دات،من پدا توار ترند تر کت ۔۔۔۔

کسے است انت اے میتگ ءَ ؟؟؟۔۔۔بلئے پد گوانگے منی گوشاں سر نہ بوت۔دل پروش بوتاں کہ اے میتگ ھالیگ انت ،من مپت ءَ ادءَ اتکگ اَنت۔من واتر وتی راہ ءَ رھادگی اِت اَنت کہ یک بلاھیں رسترے ءَ منی سرا اُرشکت۔۔۔۔۔۔۔نزانت چے بکناں سد ءُُ سما ءَ من اے سہت ءَ یل کتگ اَت ۔۔۔

سنچ انچو بند اَت کہ وتی جند اوں پجا نیارت۔۔باریں چون ءُُ چتور وتی ساہ من برزی کوہ ءَ سر کت۔۔۔۔۔وھدے کوہ ءَ جہل چار اِت گنداں زمین ءَ رستران جاگہ نیست ۔۔۔چماں کار کت ھشکیں رستر اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔ھمے کوہ کہ من آئی ءِ سربر ءَ ات اَنت آچاریں آترْاتاپان رستراں انگیر کتگ اَت۔

نوں روچ اَت بلئے روچ ءَ را سیاہی ءَ انچو اندیم کتگ اَت کہ شپ گمان بوت ۔۔۔۔۔۔۔۔آزمان ءَ استالے دانگے نیست اَت ۔۔۔۔۔ھیران بوتان ۔۔۔۔بلئے یک کلہ یے گمان کت کہ اے منی وہم انت دوبر آزمان چارت داں گنداں استال زمین ءَ اتکگ ءُُ زمین ءِ رستر آزمان ءَ شتگ انت۔

دور توارے منی گوشاں پیداک اَت کہ’’ تئی ھال منی وڑ ءَ بیت ‘‘۔۔’’تئی ھال منی وڑ ءَ بیت‘‘ ۔من نزانت کہ اے کئی توار انت ،اے کے انت ؟کہ منءَ گوانگ جنگ ءَ انت،وھدے چماں ھما مرد ءَ کپتاں داں جان ءَ لرزگے زرت کہ اے ھدامرزی۔۔۔ اِنت کہ زیکیں روچ ءَ ایشیءَ را رستراں وارتگ اَت۔