اے گشگ رد نہ انت کہ دود ءُُ ربیدگ ہرقومے ءِ بنی پجار اِنت۔ہمک راج ءِ وتی چیزے رسم ءُُ رواج بنت کہ ہمیشاں بلوچی ءَ دود ءُُ ربیدگ گش اَنت ۔ ربیدگانی پہازگی وَ حکومت ءِ کار اِنت کہ آوتی ربیدگی چیز ءُُ جاہ ءُُ ہندانی چارگ ءَ بہ کنت ءُُ آواں چہ پُرشت ءُُ پروش ءَ بہ رکین ایت ۔ وتی ہمادرائیں ربیدگی چیزانی پہازی ءَ بہ کنت کہ آئی ءِ دپتر ی پجار انت ۔ اے کار گوں لس مہلو ک ءَ بوت نہ کنت کہ آوتی درائیں ربیدگی شئے ءُُ ازباباں یکجا بہ کنت ۔بلئے حکومت ءُُ راجی ہما کماش ءُُ مسترکہ آوانی گوما اے کار پہ جوانی ءَ بوت کنت آاے کار ءَ پہ ڈولے کت کناں ۔

بلوچی اکیڈمی کوئٹہ بلوچستان ءِ مستریں ادارگ اِنت۔اے ادارگ ءَ انوگاں داں شش سد کتاب چھاپ کرتگ ۔بلوچی اکیڈمی ءِ وائس چئیرمین سنگت رفیق ءِ کماشی ءَ24.2.2019 ءَ ایڈیٹرانی یک دیوانے اکیڈمی ءَ جم دارگ بوتگ اَت۔ہمے دیوان ءَ بلوچی اکیڈمی ءِ شنگکاری کارگشاد عیبتان دشتی ءِ ہمرائی ءَ ایڈیٹنگ گروپ ساڑی اَت ۔اے دیوان ءِ مول ءُُ مراد کتابانی جوان چارگ ءُُ تپاسگ اَت۔

یکبرے ماکہ چہ اے دنیا ءَ شتیں
مارا بیاریت اے زمانگ چہ کجا

گیدی کسہ ہما چیز انت کہ ہمک امبر ءِ انسان ءَ را وتی نیمگ ءَ ژپیت چیاکہ آ براہ داریں مانا داریں ءُُ تامداریں بلئے چشکہ چارگ ءُُ مارگ بوتگ گڈا گیدی کسہ گیش ءَ چہ گیش کسانیں چکاناں وتی نیمگ ءَ کاریت ءُُ انچو پرلچینت چشکہ بینگ ءِ مگسک ءَ را درچک ءِ پل۔

من پیتی ءِ دیما نشتگ اتاں ءُُ چیزے شوہازگ ءَ اتاں ۔ پیتی ءِ کبل گوں آئی ءِ کڑی ءَ اڑاتگ ات ۔ منی کسانیں چک گوکو کنان ءَ ہمک روچ ءِ وڑا اتک ہمے پیتی ءِ کبل ءَ گوں لیب کرت ۔ چکانی عادت مدام ہمیش انت اگاں کسے کہ پیتی ءِ دپے پچ بہ کنت گڑا چک ءُُ چوریگ آئی ءِ سر ءَ مچ بنت ءُُ ہمے حیال کناں کہ پت چیزے ءِ شوہاز ءَ انت من اوں پہ وت ءَ چیزے زناں گوں ۔

شپ ءِ نہنگام ات ۔برپ گواری ءَ سرجمیں شہر وتی امبازاں زرتگ انت ۔ انچو سرد ات کہ شہر ءِ درائیں مردم تتکگ ءُُ وتی وتی لوگاں زنکراتگ ات انت ۔ گوریچ ءَ شیک شیکے چیر ات ، گشئے زاناں یک گم جتے کہرانی نیام ءَ نشتگ ءُُ ہسکارگ ءَ ات۔ شہر ءِ کر ءُُ کش ءَ یک کسانیں کڈے چو پرشتگیں کلات ءَ مک ات ۔ انچو زانگ بیت گشئے اے کلونگروتی پروش ورگ ءِ درائیں کسہاں گوں زمانگ ءَ آرگ ءَ انت ۔

راجدپتر بنی آدم ءِ اولی ءُُ مستریں پجار اِنت بلئے مرچاں ما چہ وتی راجدپتر ءَ انچو گستا بوہان اَنت انچو ورنائی چہ زند ءِ بادگیر ءَ جتا بوہان بہ بیت۔مرچی سک کم مردم راجدپتر ءِ شوہاز ءَ درکپگ ءِ جہد کنت باز کم مردم چہ وتی پیراناں چہ وتی گوست ءِ بابت ءَ جست ءُُ پد کن وتی جاگہ ءُُ ہندانی بابت ءَ سرپد زورایت ،وتی کہول ءُُ کٹمانی بابت ءَ زانگ ءِ جہد کنت وتی حد ءُُ ابیلانی گیشواری ءَ سرپد بوہگ ءِ جہد کنگ ،منی ورناآنی تہا چشیں مردم سک بیت۔

یک نامداریں کولے کہ ” The only thing we have to fear is fear itself “زند گی ءَ چشیں بازیں جاور انسان ءِ دیم ءَ کیت کہ آئی ءَ را ترس ایت آئی ءِ پگر ءُُ سما ءِ درائیں در ءُُ دریگ بند بنت ءُُ آ دست ءَ سرا کنت نند ایت ءُُ بے سوبی ءَ زندگی کنت باز انچیں مردم اوں است کہ چرے جاوراں دلپروش بیت ءُُ وتکشی اوں کنگ ءَ لاچار بیت۔