من ءَ ھما روچ گیر کیت کہ منی دست ءَ کذائے ( قضائے) پاد اتک من دکان ءِ سر ءَ دراھیں چیزان پہک کنگااتوں کہ یک باجائے دست ءَ چہ لگوشت ءُُ زمین ءَ کپت دکاندار بزاں سیٹھ ءَ اشی ڈلانگگ اش کرت ءُُ میدان بوت منی گوراتک ءُُ منا بدے دات ءُُ گوشت ءِ

بلوچستان مدام ناروائیانی زد ءَ بوتگ گمان ھمیش اِنت کہ اے ریاستی پیش بند یے کہ بلوچستان ءَ را گروک ( بجلی) ءُُ گواتینک ( گیس) ءُُ بنکی آسراتیاں چے زبہر کنگ بہ بیت ایشیءِ پدرائیں دو درور الس ءِ دیم ءَ اَنت ۔یکے ایش کہ سوئی گواتینک بلوچستان ءِ دمگ سوئی ءَ

بلوچستان بلاھیں ھند و دمگے داریتیں او ھر ھند و دمگ ءِ وتی خاصیتے۔ بلوچ ایشی سرا وت واجہی ئے واستہ ھر وہدء جہد و کوشست ءِ تہائیں۔ بلوچستان ءِ کنڈ کنڈ قصہ و آزمانک ء چہ پرانت۔ اگاں کسےءَ را یک نءُُل نبشتہ کنگ ایں تو آ بیت بلوچ ئے یک کنڈے ء تر و تاب ء بکنت آئی اے زہن وت پچ رواں بیت ءُُ آ باریں چنکس کتاب بلکیت۔

’’کتنا بڑا کھڈا‘‘؟ بس یہی آٹھ بئی آٹھ(82358) فٹ کا ہوگا‘‘ آئی ءَ پسو دات ۔روز ،انداری یاٹھیکہ پر ،؟ من جست کت ۔ زور انداری پچاس درھم ‘‘اور ٹھیکہ ؟’’ تین سو درھمٰ ‘‘،نہیں ٹھیکہ پے لونگا مگر پانچسو درھم پر اس سے کم میں نہیں

مئے لہتیں بلوچیں مردمانی نزّ ءَ تانکہ یک مردمے شاعری نہ کنت یا آزمانک ءُْ گِدارے نبشتہ نہ کنت آ لبزانکار گوْشگ نہ بیت ، ہمے گپ ءِ رَد کنگ ءَ ءُُ لبزانک ءِ تہا وتی نام ءِ درْج کنگ ءِ حاترا مردم کجام کجام ہیلہ ءُُ ٹگی ءُُ ٹوری آں نہ کن انت۔ پرچہ اے وڈیں مردم یک ٹوہیں لبزانکی بستارے داراَنت ءُُ ایشانی گلا ئی ءُُ ستا ءَ مردم دَم نہ بر اَنت۔